Στέρεο Νόβα 3000 μέρες

Τι να πρωτοπεί κανείς για τους Στέρεο Νόβα; Όταν το 1992 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ φάνηκε ότι η μουσική τους ήταν χρόνια μπροστά, ακόμα και σήμερα. Εγώ άκουσα για πρώτη φορά το CD “Ασύρματος κόσμος” το 1997 και μέχρι σήμερα δεν το έχω καθόλου βαρεθεί.
Τι μου αρέσει στους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ; Είναι αληθινοί, γεμάτοι οράματα για τον κόσμο, αξίες και ιδανικά. Μακριά από βία και ασχήμια, με λιτό και εύστοχο λόγο προσπαθούν να περιγράψουν την ομορφιά αυτού του κόσμου, χωρίς να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Με δροσιά, αγάπη, ζωντάνια, φρεσκάδα, δυναμισμό, ψυχικό σθένος, πάθος και ειλικρίνεια! Από τα λίγα εκείνα συγκροτήματα που όχι απλώς μιλούν κατευθείαν στην ψυχή των νέων ανθρώπων, αλλά και τη σμιλεύουν προς το καλύτερο. Ακούγοντάς τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ γαληνεύεις, εμπνέεσαι από τις αξίες και βλέπεις τον κόσμο αλλιώς.
Στον αντίποδα, τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί στην ελληνική μουσική σκηνή αρκετά συγκροτήματα τύπου χιπ χοπ με αντιδραστικούς στίχους γεμάτους βία, σκηνές έντασης, χλευασμό, κακόηχα συνθήματα, αλκοόλ, ναρκωτικά, χάσιμο ζωής και φιγούρα. Αυτά τα μουσικά συγκροτήματα, κακές αντιγραφές αντίστοιχων αμερικάνικων, στερούνται ουσίας και βάθους σκέψης. Η μουσική τους είναι σχεδόν πάντα η ίδια. Ένα μονότονο “μπουμ – μπουμ” για ρυθμό και με περιορισμένες ρίμες. Φυσικά υπάρχουν και υπέροχα συγκροτήματα όπως είναι οι ΡΟΔΕΣ και άλλα πολλά. Σαν τους Στέρεο Νόβα θα αργήσουν να εμφανιστεί άλλο συγκρότημα, αλλά με το ενεργό τους έργο εμπνέουν καθημερινά ολοένα και περισσότερους νέους που ασχολούνται με τη μουσική και σίγουρα κάποια μέρα κάτι καλό θα ξανακούσουμε.
Δεν μπορεί να εντάξει κάποιος τη μουσική των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ σε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, είναι από μόνοι τους ένα είδος μουσικής.
Το συγκρότημα αν και έχει διαλυθεί εμφανίστηκε ξανά στο πάρτι γενεθλίων της Lifo, την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου, στις παλιές εγκαταστάσεις Μπήτρου, Πέτρου Ράλλη 38 σε μια ξέφρενη συναυλία.

Δείτε οπωσδήποτε αυτήν τη συνέντευξη των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στην ΕΡΤ για να καταλάβετε επίπεδο ανθρώπων. Μου πήρε λίγη δουλειά, ωστόσο κάθισα και έγραψα το κείμενο από τη συνέντευξη για όλους εμάς τους φίλους των Στέρεο Νόβα:

Κωνσταντίνος Βήτα: Εμείς πιστεύουμε πως είμαστε μέρος του ροκ γιατί το ροκ αγκαλιάζει διάφορα φάσματα της μουσικής. Και πιστεύω και αυτό που παίζουμε και εμείς είναι ένα μέρος της ροκ κουλτούρας. Το αν παίζουμε με ηλεκτρονικά όργανα και όχι με φυσικά ή ηλεκτρικά δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τη ροκ μουσική είμαστε έξω απ’ αυτήν… Μπορεί στις προηγούμενες δουλειές να μην υπάρχαν τόσα ηλεκτρικά στοιχεία όσον αφορά σαν κιθάρες και σαν μπάσα κρουστά, αλλά στις επόμενες είναι πιο διαφορετικά τα πράγματα. Και γενικά μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να βγάζουμε πράγματα που υπάρχουν ήδη μέσα μας, και το ροκ είναι ήδη μέσα μας! Γιατί έχουμε ζήσει με αυτήν τη μουσική, δηλαδή η ηλεκτρονική μουσική έτσι όπως τέθηκε τα τελευταία χρόνια είναι θέμα σχεδόν οκτώ χρόνων που είναι σ’ αυτή τη φάση, που έχει γίνει πια ένα εμπορικό είδος. Πριν δεν ήτανε και μέχρι εκείνα τα χρόνια ήμασταν επηρεασμένοι από τη ροκ σκηνή.
Ερώτηση: Οι μουσικοί σας πρόγονοι ποιοί είναι;
Κωνσταντίνος Βήτα: Τον Ντέιβιντ Μπάουι, τους Kraftwerk, τη Λόρι Άντερσον, τους κλασσικούς, εννοώ την κλασσική μουσική, μπαχ, Μπέλα Μπάρτοκ, σάτι,… τζαζ μουσικούς, Κολτρέιν, διάφορους…
Μιχάλης Δέλτα: Δεν ακούμε μόνο ένα είδος μουσικής. Για να φτάσουμε εδώ που είμαστε και να παίζουμε αυτήν τη μουσική, πιστεύω έχουμε αγκαλιάσει πάρα πολλά είδη και έχουμε ακούσει πάρα πολλά πράγματα.
Κωνσταντίνος Βήτα: Εγώ προσωπικά ακούω πολλή ροκ μουσική, πολλή soul μουσική, χάους, τζαζ μουσική, ελληνική μουσική… Ακούω τα πάντα, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη μουσική, μ’ αρέσουν όλα τα είδη.
Ερώτηση: Τα τραγούδια σας μοιάζουν να κρατούν κάποιες λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στον στίχο και στη μουσική. Αυτό είναι λιγάκι δύσκολο να γίνει. Τι όμως απ’ αυτά έρχεται πρώτο; Ο στίχος ή η μουσική;
Κωνσταντίνος Βήτα: Και τα δύο είναι αλληλένδετα. Μπορεί να γράψω εγώ κάποιους στίχους, να τους πω κάποια στιγμή στα παιδιά και να φανταστούμε πως θα είναι η δομή του κομματιού αυτού, πως θα είναι το τοπίο, όλα αυτά τα στρώματα τα ηχητικά που θα φτιάξουμε. Άλλες φορές προκύπτουν και τα δύο μαζί, δηλαδή είναι έτοιμος ο στίχος, είναι έτοιμη η μουσική και απλά παντρεύονται.Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να το εξηγήσω γιατί είναι ένα πράγμα που είναι σαν τον κυκλώνα, σαν να είσαι ένα ψάρι στον βυθό, που είναι μαζί σου όλα αυτά τα πράγματα. Είναι δίπλα σου, δηλαδή περνάνε, βλέπεις τα φυτά… είναι παντρεμένα αυτά τα πράγματα.
Ερώτηση: Με βάση τη μουσική που παίζετε, πως και δεν ενδίδετε στον αγγλόφωνο πειρασμό; Η ελληνική γλώσσα είναι λιγάκι πιο κυματοειδής, έχει μια συνέχεια, ενώ ο αγγλόφωνος στίχος είναι λιγάκι πιο κοφτός, και ταιριάζει με τη μουσική που παίζετε. Πως και καταφέρνετε να βαδίσετε τον ελληνικό στίχο;
Κωνσταντίνος Βήτα: Πρώτον είμαστε Έλληνες, ζούμε εδώ και, κατέχω πολύ καλά την αγγλική γλώσσα, αλλά δεν θα με ενδιέφερε να μιλήσω καθόλου για αυτά που μου συμβαίνουν εδώ μέσα από τον αγγλικό στίχο. Αν ζούσα στην Αγγλία μπορεί να έφτιαχνα αυτά τα πράγματα, να έφτιαχνα αγγλικό στίχο.Κατά τη γνώμη μου, χωρίς να επιτίθεμαι στα άλλα groups, κατά τη γνώμη μου ο καθένας διαλέγει έναν τρόπο έκφρασης και καλά κάνει, αλλά τουλάχιστον για μένα θα ήταν πολύ δύσκολο να γράψω στίχους στα αγγλικά, ήταν κάτι που το έκανα πιο παλιά στην εφηβεία μου να τραγουδάω αγγλικά, τώρα δεν μου λέει τίποτα πια, δεν με εκφράζει καθόλου. Λατρεύω την ελληνική γλώσσα και γράφοντας ταυτόχρονα τη μαθαίνω και εγώ ο ίδιος.

Παραθέτω εδώ μια περιγραφή από το mic.gr για τους στίχους τους συγκροτήματος:

ΣΤΙΧΟΙ
Η ιστορία έδειξε ότι πρώτα έγιναν αποδεκτοί οι στίχοι του γκρουπ και μετά σταδιακά η μουσική τους. Ο Κωνσταντίνος Βήτα (που για κάποιο λόγο πάντα θα συνδέω στιχουργικά με τον Morrissey) ήταν έξυπνος και ταλαντούχος ώστε να αποφύγει τα στιχουργικά και υφολογικά κλισέ που ακόμη και τώρα κατατρέχουν τα σχήματα της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής. Με λέξεις απλές και ουσιαστικές έπλασε ιστορίες και ήρωες χαρτογραφώντας τις αγωνίες και τις αναζητήσεις των νέων στο τέλος της δεκαετίας που τέλειωσε. Τις πλαισίωσε με το ρομαντισμό και τον λυρισμό ενός ανθρώπου που πασχίζει να κρατηθεί γνήσιος σε έναν “κόσμο παράλογο”. Τα πρόσωπα στα τραγούδια των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ μοιάζουν να ακροβατούν μόνιμα στην κόψη του ξυραφιού, ανάμεσα στον ρομαντισμό και τον ρεαλισμό, μέχρι που αυτά τα δύο πλέκονται και γίνονται ένα. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό των στίχων του γκρουπ ήταν το γεγονός ότι ξέφυγαν από την νοοτροπία του “περιγράφω μια ιστορία “.
Οι στίχοι ήταν περισσότερο σαν μια βόλτα στην πόλη, με διαδοχικές εικόνες σαν Polaroid και αυτό δεν είναι τυχαίο. Και τα τρία μέλη του γκρουπ κατά καιρούς ασχολήθηκαν με τη ζωγραφική και τη γραφιστική.
(Γιώργος Ανδρονικίδης, μέρος άρθρου από το mic.gr)

Το όνομα του Blog είναι ένας φόρος τιμής στους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ. Έψαχνα έναν τίτλο που να εκφράζει αυτά που νιώθω για τον κόσμο, ώσπου συνειδητοποίησα ότι οι ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ είναι από μόνοι τους ένα σύμβολο, αντιπροσωπεύουν πολλές θετικές έννοιες και κατά συνέπεια όλα αυτά που θέλω να γράψω σε αυτό το blog. Έτσι απλά, λοιπόν, επέλεξα τον τίτλο “3000 μέρες” από το παρακάτω μουσικό κομμάτι τους, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με τις άλλες μουσικές τους δημιουργίες. Απλώς, αυτό ταίριαξε καλύτερα με το ημερολόγιο.

Τα παιδιά του συγκροτήματος συνεχίζουν ενεργά να δημιουργούν καινούργια και αξιόλογα μουσικά κομμάτια. Ακούστε τον Κωνσταντίνο Βήτα σε μια πρόβα για να καταλάβετε τι εννοώ.