Ως γνωστόν η Ελλάδα είχε τη δική της εγχώρια κρίση πριν τη μεγάλη παγκόσμια ύφεση του Σεπτέμβρη. Τα πράγματα θα συνεχίζουν να επιδεινώνονται τον επόμενο καιρό για όλες τις χώρες παγκοσμίως. Σήμερα, οι κύριοι λόγοι για να μείνει ένα ζευγάρι στην Ελλάδα είναι οι συγγενείς και οι φίλοι, το μεσογειακό κλίμα στα νότια της χώρας, η θάλασσα το καλοκαίρι, η γλώσσα, τα έθιμα και άλλοι δευτερογενείς παράγοντες, όπως είναι ο τρόπος διασκέδασης.

Από την άλλη, για να μεταναστεύσει ένα ζευγάρι στο εξωτερικό θα πρέπει πρωτίστως να το έχει πάρει απόφαση. Για να επιλέξει χώρες προορισμού πρέπει να θέσει τα δικά του κριτήρια και να κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό πως είναι οι χώρες εκεί. Δεν αρκεί να τις έχει ζήσει ως τουριστική εκδρομή. Έπειτα, θα πρέπει να επιμείνει σε αυτήν του την απόφαση και να κάνει σημαντικούς συμβιβασμούς. Στην αρχή θα κάνει οποιαδήποτε εργασία βρεθεί, θα μετακομίσει αρκετές φορές, θα πεινάσει, θα συναντήσει αρκετές δυσκολίες. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο. Μετά από καιρό όμως, όταν θα έχει εγκατασταθεί κάπου, θα αρχίσει να μαθαίνει τη γλώσσα και θα να προσαρμόζεται στον τρόπο ζωής των ανθρώπων εκεί, τότε τα πράγματα με τη βοήθεια του κράτους θα είναι πολύ πιο εύκολα. Παρακάτω παραθέτω μερικούς από τους λόγους που αναγκάζουν δύο ανθρώπους να μεταναστεύσουν μακριά από την Ελλάδα.

ΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΤΥΠΟΥ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ):

1. ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

  • Η κοινή απόφαση δύο ανθρώπων με σκοπό να έχουν και οι δύο εργασία και να δημιουργήσουν οικογένεια ουσιαστικά βελτιώνει τις συνθήκες ζωής τους. Η κοινωνία και οι υποδομές της είναι προσαρμοσμένα για οικογενειακή ζωή. Ως προς την εφορία, όσο πιο πολλά παιδιά έχει κάποιος, τόσες περισσότερες φορολογικές ελαφρύνσεις έχει.
  • Η κοινωνική στήριξη του κράτους για δημιουργία οικογένειας και η κοινωνική πρόνοια ή το ταμείο ανεργίας που υπάρχει στην περίπτωση ανεργίας.
  • Η ύπαρξη κρατικών ολοήμερων νηπιακών σταθμών, άριστης ποιότητας, δωρεάν από το κράτος, κοντά στον τόπο εργασίας των γονέων. Υπάρχει αρκετό πράσινο για να παίξουν τα παιδιά και το προσωπικό επαρκεί να φροντίσει όλες τις ανάγκες κάθε παιδιού.
  • Δίνεται σημαντικό επίδομα μηνιαίως για κάθε παιδί μέχρι να γίνει 18 χρονών. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει φροντιστήρια κλπ. Υπάρχει παιδική πρόνοια και κοινωνική πολιτική για τα παιδιά. Οικογένεια που έχει παιδιά δεν θα μείνει ποτέ στους δρόμους.
  • Στον εργασιακό τομέα να μείνει μια γυναίκα έγκυος και να πάρει άδεια μητρότητας θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα, αλλά και κάτι αυτονόητο και αναμενώμενο για τους εργοδότες. Επιπλέον, παρέχεται και αντίστοιχη άδεια πατρότητας, όπως και άδεια υιοθεσίας. Είναι αδιανόητο ένας εργοδότης να εμπλακεί στην απόφαση μιας οποιασδήποτε εργαζόμενης για το αν θα μείνει και πότε έγκυος.
  • Οι άνθρωποι μαθαίνουν από την εφηβεία τους να είναι ανεξάρτητοι και απεξαρτημένοι από τους γονείς τους. Ήδη η πλειοψηφία των νέων στα 18 τους έχουν μάθει κάποιο τεχνικό επάγγελμα, εργάζονται κανονικά, νοικιάζουν δικό τους διαμέρισμα, έχουν δικό τους αυτοκίνητο, ευθύνες, έξοδα, υποχρεώσεις. Αυτό συνεπάγεται μια βαθμιαία αποστασιοποίηση αυτών από τους γονείς τους. Η ξένη οικογένεια δεν είναι σαν την ελληνική. Απλώς διαφορετική.

2. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

  • Η καλά οργανωμένη κοινωνία και ο σεβασμός του κράτους απέναντι στον πολίτη είναι κάτι που θα ξενίσει αμέσως οποιονδήποτε Έλληνα που θα βρεθεί στη Βόρεια Ευρώπη. Οι νόμοι τηρούνται και εφαρμόζονται. Δεν υπάρχει η έννοια του ρουσφετιού και οι πολιτικοί δεν έχουν άσυλο για τις πράξεις τους. Οι πολίτες είναι πολύ αυστηροί με τους πολιτικούς τους, ενώ είναι πολιτικώς ενήμεροι και ενεργοί. Για παράδειγμα, στη Γερμανία η Βαυαρία, όπως και όλα τα άλλα ομοσπονδιακά κρατίδια, έχει δικό της Κοινοβούλιο (Landtag) που εκλέγεται έπειτα από γενική ψηφοφορία . Μέχρι το Δεκέμβριο του 1999 υπήρχε επίσης και μια Γερουσία (Senat) , τα μέλη της οποίας επιλέγονταν από κοινωνικές και οικονομικές ομάδες της Βαυαρίας . Η γερουσία καταργήθηκε με Δημοψήφισμα . Κεφαλή της κυβέρνησης είναι ο Πρωθυπουργός (Ministerprasident) . Το 1995 οι Βαυαροί αποφάσισαν , με δημοψήφισμα , να εφαρμόσουν Άμεση Δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο . Η πρωτοβουλία γι’ αυτή την κίνηση ανήκει στην οργάνωση Mehr Demokratie (Περισσότερη Δημοκρατία) , η οποία στοχεύει στη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σύμφωνα με τη βούληση των πολιτών . Το 1997 το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαυαρίας έθεσε πιο αυστηρούς όρους για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων (π.χ. σχετικά με το ποσοστό συμμετοχής). Παρ’ όλ’ αυτά η Βαυαρία έχει το πιο εξελιγμένο σύστημα άμεσης δημοκρατίας στη Γερμανία , γεγονός που έχει προκαλέσει τη «ζωηρή» συμμετοχή των πολιτών σε κοινοτικές και δημοτικές υποθέσεις – 835 δημοψηφίσματα έλαβαν χώρα από το 1995 έως το 2005 . Η περίπτωση της Βαυαρίας δεν είναι η εξαίρεση. Είναι η ισχύουσα αντίληψη των πολιτών της Βόρειας Ευρώπης για την πολιτική.
  • Καλύτερη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη. Για παράδειγμα, στην Γερμανία και στην Ολλανδία οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να επιλέξουν και να έχουν τον δικό τους προσωπικό γιατρό (γενικό παθολόγο). Στην περίπτωση ασθενείας τον επισκέπτονται αυτοί ή εκείνος και κατόπιν διάγνωσης αυτός τους παραπέμπει σε άλλον ειδικό γιατρό ή στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχει η έννοια του ανασφάλιστου πολίτη. Αν δεν έχεις εργασία, θα σε ασφαλίσει η πρόνοια.
  • Αθλητισμός ως κύρια φιλοσοφία ζωής των πολιτών. Εύκολη πρόσβαση και κολυμβητήρια, χώρους άθλησης, παγοδρόμια κλπ. που στην Ελλάδα πρέπει να είσαι οικονομικά ευκατάστατος για να τα προσεγγίσεις. Ποδηλατόδρομοι, πάρκα για να παίζουν τα παιδιά κλπ. είναι όλα τους αυτονόητα.
  • Συνειδητοποιημένοι πολίτες σε κοινωνικά ζητήματα όπως η ανακύκλωση, η ποιότητα ζωής κλπ. Σε όλην τη Βόρεια Ευρώπη εφαρμόζεται πλήρως η ανακύκλωση. Εδώ και πολλά χρόνια στα μαγαζιά δεν παρέχονται δωρεάν πλαστικές σακούλες για τα ψώνια. Μπορείς να αγοράσεις αλλά κοστίζουν γύρω στα 20 με 50 λεπτά. Οι πολίτες χρησιμοποιούν ειδικές υφασμάτινες σακούλες που τις φέρνουν πάντα μαζί τους στα ψώνια τους. Τα μπουκάλια των αναψυκτικών χρεώνονται γύρω στα 20 λεπτά, οπότε και επιστρέφονται πίσω και δεν πετιούνται. Επίσης, εκεί που στην Ελλάδα υπάρχει ένας κάδος, στο εξωτερικό υπάρχει μια ομάδα κάδων, ο καθένας από τους οποίους προορίζεται για διαφορετικό υλικό (πλαστικό, γυαλί, χαρτί, υπόλοιπα σκουπίδια). Για να πετάξεις μεγάλα απορρίματα (π.χ. οικιακές συσκευές) πρέπει να το κάνεις συγκεκριμένες μέρες του χρόνου κατά τις οποίες γίνεται η αποκομιδή από τον δήμο.
  • Η οικονομία αυτών των χωρών είναι σε καλή κατάσταση, ακόμα και τώρα κατά την περίοδο της οικονομικής ύφεσης. Η μείωση κάποιων δεικτών οφείλεται γενικά στη σταθερή κοινωνική πολιτική. Σε σχέση με την Ελλάδα υπάρχουν μεγαλύτεροι και περισσότεροι φόροι που όμως επιστρέφονται πάντα στους πολίτες ως κοινωνικές παροχές.
  • Τα προϊόντα στα σούπερ μάρκετ είναι πολύ φθηνότερα από ότι στην Ελλάδα. Ενδεικτικα για τη Γερμανία θα αναφέρω ότι τα βασικά προϊόντα είναι φθηνότερα κατά 25 – 50% σε σχέση με την πανάκριβη Ελλάδα. Π.χ. το ένα λίτρο γάλα έχει γύρω στα 70 λεπτά.
  • Η δυνατότητα δια βίου μάθησης και επιμόρφωσης. Υπάρχει οργανωμένο σύστημα ελεγχόμενο από το κράτος. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να κάνει μια άλλη σχολή ή να επιμορφωθεί σε κάποια σχολή (international studies) με χαμηλό σχετικά κόστος.
  • Καλύτερες και πιο γρήγορες μετακινήσεις χωρίς αυτοκίνητο κλπ. Το ποδήλατο είναι ο βασιλιάς. Τα συγκοινωνιακά δίκτυα στις μεγάλες πόλεις και στην επαρχία είναι πλήρη και ο καθένας μπορεί να ταξιδεύσει σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας θέλει χωρίς αυτοκίνητο.
  • Καλύτερο συνταξιοδοτικό σύστημα και φροντίδα για τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία. Η κοινωνία αντιμετωπίζει κάθε περίπτωση με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Δεν είναι περίεργο που τα επαγγέλματα του φυσιοθεραπευτή, του γηρίατρου, των εξιδεικευμένων βοηθών και πόσα άλλα αντίστοιχα είναι σημαντικά και έχουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων σε αυτά.
  • Αποκέντρωση. Οι περισσότεροι πολίτες κατοικούν εκτός των μεγάλων πόλεων, σε άλλες μικρότερες πόλεις-προάστια ή σε κοντινές κωμοπόλεις. Για παράδειγμα, πολλοί εργαζόμενοι της Στουτγάρδης κατοικούν στο Markgroeningen των 10.000 κατοίκων. Δεν έχουν πρόβλημα παρκαρίσματος και απολαμβάνουν τα σπίτια τους που είναι σαν βίλες για την Ελλάδα.
  • Η έννοια του νεοπλουτισμού υφίσταται σε αυτές τις χώρες κυρίως στους ξένους μετανάστες που ζουν εκεί. Ο Γερμανός, ο Νορβηγός, ο Γάλλος ή ο Ολλανδός είναι σεμνοί άνθρωποι και δεν έχουν την ανάγκη να δείξουν το υψηλό τους εισόδημα ή να μάθουν τι κερδίζει ο γείτονάς τους. Οι νέοι όταν βγαίνουν να πάνε κάπου επίσημα, μπορεί να φορέσουν ένα καλό ρούχο, αλλά θα πάνε με το ποδήλατο ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και έπειτα με αυτοκίνητο. Στη Γερμανία μπορείς να αναγνωρίσεις αμέσως τους Έλληνες, τους Τούρκους ή τους Ιταλούς από χιλιόμετρα μακριά. Είναι ακριβώς, όπως στην Ελλάδα. Ακόμα και να μην έχουν να φάνε, αυτοί θα αγοράσουν το πιο ακριβο μοντέλο αυτοκινήτου, θα πάνε με αυτό μέχρι και για κατούρημα και θα εποφθαλμιούν την καλύτερη κατάσταση του γείτονά τους.
  • Οι γονείς, αφού τα παιδιά τους έχουν ενταχθεί από νωρίς στην κοινωνία, μπορούν να ασχοληθούν με την προσωπική τους ζωή, να εισάγουν νέες δραστηριότητες και συνήθειες στην καθημερινότητά τους και να απολαύσουν τον ελεύθερό τους χρόνο πιο ποιοτικά. Για αυτό και το ποσοστό άθλησης των ανθρώπων στη μέση ηλικία είναι πολύ υψηλότερο εκεί σε σχέση με την Ελλάδα, όπου στην πραγματικότητα είναι σχεδόν μηδενικό. Εκεί είναι φιλοσοφία ζωής οι άνθρωποι να αθλούνται μέχρι τα βαθιά γεράματά τους.

3. ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

  • Η προϋπάρχουσα γνώση της τοπικής γλώσσας είναι καταλυτική. Το να έχει ζήσει ήδη κάποιος ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε εκείνην τη χώρα είναι και αυτό σημαντικό.

4. Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ

  • Ενώ στην Ελλάδα ο Μηχανικός αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Απασχόλησης ως ελεύθερος επαγγελματίας και σε περίπτωση απώλειας εργασίας δεν έχει μια μικρή, πλην όμως απαραίτητη, εξασφάλιση μέχρι να βρει ξανά εργασία, στη βόρεια Ευρώπη λαμβάνει κανονικά από το κράτος επίδομα ανεργίας μέχρι να βρεθεί εργασία.
  • Το μισθοδοτικό και το φορολογικό σύστημα είναι πλήρως καθορισμένα και αποσαφηνισμένα. Π.χ. για την Ολλανδία η φορολογία κυμαίνεται από 33 έως και 54% ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος, ωστόσο το καθαρό μηνιαίο εισόδημα του ανειδίκευτου εργάτη είναι 1318 ευρώ.
  • Η ύπαρξη επαγγελμάτων επιστημονικής, ερευνητικής φύσης για ηλεκτρολόγους μηχανικούς και μηχανικούς υπολογιστών που στην Ελλάδα δεν υφίστανται (ηλεκτρονικά, τηλεπικοινωνιακά projects, IT development κλπ.).
  • Οποιοσδήποτε επαγγελματίας εχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βρει δουλεία στο εξωτερικό απ’ ότι στην Ελλάδα. Βέβαια, προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τη γλώσσα.
  • Η ύπαρξη ειδικευμένων γραφείων για εύρεση εργασίας, δημόσιων και ιδιωτικών, επιταγχύνει την ανεύρεση εργασίας.
  • Σε οποιαδήποτε εταιρεία υπάρχει σαφής διαχωρισμός της θέσης του εργαζομένου και του σεβασμού της προσωπικότητάς του. Όλοι θεωρούνται συνάδερφοι στην εργασία. Ακολουθούν, βέβαια, οδηγίες και εντολές αλλά η έννοια του “αφεντικού” δεν έχει νόημα. Ακόμα και ο διευθυντής μιας πολυεθνικής εταιρείας θα πει το πρωί “καλημέρα” με σεβασμό στην καθαρίστρια ή στον επιστάτη της εισόδου. Είναι αυτό που τον κάνει πραγματικό επαγγελματία.
  • Γενικά, όλα τα είδη εργασιών αντιμετωπίζονται σοβαρά και με αξιοπρέπεια. Για παράδειγμα στοιχειώδη επαγγέλματα όπως οι οδοκαθαριστές, οι μάστορες οικοδομικών εργασιών, οι κρεοπώλες και πολλά άλλα, είναι πολύ σοβαρά επαγγέλματα στη βόρεια Ευρώπη, έχουν πολύ καλό μισθό και θέλει να βγάλεις σχολή για να εξασκήσεις και να εργαστείς. Ωστόσο, για αρχή υπάρχουν πιο απλές εργασίες (καθαριότητας, εργασίες σε εστιατόρια κ.α.).

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Όπως ανάφερα ήδη, δεν είναι καθόλου εύκολο για ένα ζευγάρι Ελλήνων να μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Υπάρχουν δυσκολίες και για τους δύο συζύγους που αφορούν τόσο στη δυνατότητα να αφήσουν πίσω τους τον ελληνικό τρόπο ζωής, όσο και να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω εξής:

  • Η οικονομική ύφεση που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη έχει σφίξει τις οικονομίες και η αγορά εργασίας έχει παγώσει ως προς τις προσλήψεις. Πολλές φορές συμβαίνουν και απολύσεις, αν και οι άνθρωποι που απολύονται δεν πετιούνται στον δρόμο, λαμβάνουν ταμείο ανεργίας και κοινωνικά επιδόματα. Οι κοινωνίες συσπειρώνονται και κατά την επιλογή εργασίας υπάρχει μια τάση για τους ντόπιους εργαζόμενους ή μετανάστες που ομιλούν τη μητρική γλώσσα.
  • Η γνώση της μητρικής γλώσσας είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας. Πιο υψηλά έχουν θέσει τον πήχη οι Γάλλοι. Δεν θα σου μιλήσουν λέξη αγγλικά, όσο καλά κι αν τα μιλάνε. Αν δεν γνωρίζει κάποιος γαλλικά, δεν έχει νόημα να πατήσει το πόδι του στη Γαλλία. Σ’ όλες τις χώρες οι εργοδότες ζητούν να μιλάει ο μετανάστης τη μητρική τους γλώσσα. Ωστόσο, κάποιοι δέχονται τα αγγλικά για τον πρώτο καιρό και δίνουν μια περίοδο προσαρμογής και μάθησης της εθνικής γλώσσας.
  • Η ζωή στο εξωτερικό δεν έχει το ελληνικό στυλ διασκέδασης. Οι άνθρωποι, κυρίως οικογενειάρχες, σηκώνονται τα πρωινά νωρίς και το βράδυ κοιμούνται πριν τα μεσάνυχτα. Επιστρέφοντας από την εργασία τους ασχολούνται με την οικογένειά τους και όταν βγαίνουν έξω δεν το ξενυχτάνε έντονα. Κατά συνέπεια, οι πόλεις τα βράδια δεν έχουν αυτήν την έντονη ελληνική κίνηση στους δρόμους τους. Μετά τις 7 με 8 το βράδυ τα μαγαζιά έχουν κλείσει και λίγοι άνθρωποι περπατούν στους δρόμους. Γενικά μπορούμε να θεωρήσουμε τις πόλεις σαν μεγάλα χωριά.
  • Ο καιρός δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα. Μιλάμε για κλίμα πιο κρύο σε σχέση με την Ελλάδα, περισσότερες βροχές και λιγότερη ηλιοφάνεια. Για παράδειγμα Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Βόρεια Γερμανία έχουν συνέχεια συννεφιασμένο ουρανό και βρέχει συνεχώς.
  • Τα ενοίκια πολλές φορές είναι ακριβά και τα σπίτια δυσεύρετα. Για παράδειγμα στην Ολλανδία οι τιμές ξεκινούν για ένα δυάρια από τα 800 ευρώ. Βέβαια, σ’ αυτήν τη τιμή περιλαμβάνονται και τα έξοδα για το νερό που είναι απίστευτα πόσιμο και δεν έχει άλατα, το ίντερνετ, το ρεύμα και το φυσικό αέριο.
  • Μεταναστεύοντας μακριά από την Ελλάδα οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα (συγγενείς, φίλους,…).
  • Μαζί με τους υψηλούς μισθούς, υπάρχει και υψηλή φορολογία (κοντά στο 33 – 54%).

ΜΕΡΙΚΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

  • Δημόσιες υπηρεσίες. Σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης η συναλλαγή με το δημόσιο είναι αξιοπρεπής. Στην Ολλανδία υπάρχει κάποια γραφειοκρατεία, ωστόσο σε αντιμετωπίζουν ανθρώπινα και η εξυπηρέτησή σου γίνεται αξιοκρατικά και με σεβασμό στο προσωπό σου. Δεν υπάρχουν ουρές και ανά πάσα στιγμή ο πολίτης δύναται να πληροφορηθεί για την πορεία του αιτήματός του.
  • Εγκυμοσύνη. Είναι φυσιολογικό και όχι έγκλημα να είσαι έγκυος και να θέλεις να κάνεις παιδί. Από τη στιγμή που έχεις παιδί, το κράτος σε αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή για να μπορείς να μεγαλώσεις σωστά το παιδί σου. Το 33% των γυναικών στην Ολλανδία επιλέγουν νε γεννήσουν στο σπίτι – το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλη την Ευρώπη. Το σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δεχτεί η μητέρα την κατάλληλη υποστήριξη κατά τη διάρκεια του τοκετού. Τα παυσίπονα δεν χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα. Η πρώτη συνάντηση με τη μαία γίνεται στις 12 εβδομάδες και μετά κάθε τέσσερις βδομάδες. Εάν παρουσιαστούν τυχόν επιπλοκές, η μαία παραπέμπει την έγκυο στο γυναικολόγο. Δίνεται άδεια 40 μέρες πριν και 40 μετά. Οι γονείς παίρνουν επίδομα για το παιδί που μόλις γεννήθηκε. Για 10 ημέρες μία «βοηθός μητρότητας» έρχεται στο σπίτι της νέας μητέρας για να φροντίσει εκείνη αλλά και το νεογέννητο μωρό. Επιπλέον φροντίζει και για όλο το νοικοκυριό.
  • Παιδικοί σταθμοί. Στην Ολλανδία σου παρέχει το κράτος παιδικό σταθμό (δωρεάν), στην ίδια εταιρία που δουλεύεις. Δηλαδή, είναι πολύ πιθανόν όταν εργάζεσαι σε εταιρία, κάτω στην είσοδο της εταιρίας να υπάρχει παιδικός σταθμός. Εργάζεσαι σε κατάστημα, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο υπάρχει σταθμός κτλ. Επίδομα μηναίο για κάθε παιδί κοντά στα 150 ευρώ. Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία και άλλες ακολουθούν την ίδια λογική με κορυφαία τη Σκανδιναβική χερσόνησο.
  • Ωράρια εργασίας. Εβδομαδιαία 36-40, το πολύ 9 ώρες την ημέρα, 45 ώρες την εβδομάδα, 2080 ώρες τον χρόνο και το Σαββατοκύριακο ρεπό. Φυσικά όλα τηρούνται στο έπακρο. Τυχόν υπερωρίες και αναγνωρίζονται και πληρώνονται κανονικότατα. Λόγω του ποδήλατου και των μέσων μαζικής μεταφοράς που λειτουργούν με ακριβές πρόγραμμα δεν χάνεται περιττός χρόνος κατά τη μετακίνηση από και προς τη δουλειά.
  • Ανακύκλωση. Η κάθε χώρα συναγωνίζεται επάξια η μια την άλλη σ’ αυτόν τον τομέα. Π.χ. στην Ολλανδία διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα ξεχωριστής συλλογής των οικιακών οργανικών απορριμμάτων (αποφάγια, κλαδέματα κ.λπ.) με τεράστια επιτυχία. Το 1999, ύστερα από δέκα χρόνια εφαρμογής, το 47% των οικιακών οργανικών αποβλήτων συλλέγονταν ξεχωριστά, μειώνοντας τρομερά τις ποσότητες που καταλήγουν στους Χ.Υ.Τ.Α. Από τις 320.000 τόνους που συλλέχθηκαν το 1991, οι Ολλανδοί έφτασαν τους 1.460.000 τόνους το 1999 και μάλιστα παρήγαγαν και 620.000 τόνους εξαιρετικού κομπόστ.
  • Συνταξιοδότηση. Υπάρχει η λογική να μπορούν οι άνθρωποι να πάρουν όποτε το θελήσουν πρόωρη σύνταξη. Στην Ολλανδία μετράνε τα χρόνια από 15 έως 65 χρονών. Για κάθε χρόνο από τότε προστίθεται ένα ποσοστό 2% στη σύνταξη. Δεν πειράζει που είσαι άρρωστος, δεν πειράζει που είσαι ταμείο ανεργίας, μετράει το ένσημο, ας είσαι βαρύ ανθυγιεινό επάγγελμα, θα πάρεις έξτρα λεφτά γι’ αυτό. Αν δεν ήσουν από τα 15 σου κάτοικος Ολλανδίας τότε για όσα χρόνια δουλέψεις θα πάρεις το 2% του τελευταίου μισθού σου. Δηλαδή, θέλεις να δουλέψεις μόνο 15 χρόνια; Θα πάρεις το 30% του μισθού σου. ( 1800ευρώ x 30% = 540 ευρώ μηνιαία σύνταξη). Στη Γερμανία μετράνε τα 35 χρόνια στον τελικό υπολογισμό. Άλλες χώρες έχουν ακόμα πιο καλά συστήματα.
  • Εκπαίδευση. Οι Βόρειοι Ευρωπαίοι έχουν πιο ουσιαστική εκπαίδευση από την Ελλάδα. Π.χ. όπως γράφεται κάπου, οι Ολλανδοί δεν καίγονται να σπουδάσουν μαζικά, όπως γίνεται στην Ελλάδα. Και αυτό έχει μία λογική, τη στιγμή που ο βασικός μισθός ανειδίκευτου εργάτη είναι στα 1318 ευρώ (π.χ. η 19 χρονών κοπέλα στο Ταμείο Σούπερ Μάρκετ τόσα πληρώνεται για το 38ωρο), απόφοιτος ΑΕΙ έχει πρώτο μισθό τα 1500-1600 ευρώ και ο κάτοχος MSc περί τα 1800 ευρώ. Πρόκειται για τις καθαρές χρηματικές απολαβές το μήνα. Οι λέξεις «Παν-Ολλανδικές εξετάσεις (κατά το Πανελλήνιες), φροντιστήριο, καταλήψεις κτλ κτλ παραμένουν για αυτούς άγνωστες λέξεις.
  • Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γενικά σ’ όλην την Ευρώπη, σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολώνια, το εκπαιδευτικό τους σύστημα στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ακολουθεί αυτό του Αγγλοσαξονικού τύπου. Οι σχολές που ήταν 5ετής πλέον έχουν τους δύο κύκλους 3 χρόνια BSc και 2 κύκλους MSc. Ένας φίλος γράφει για την Ολλανδία ότι: “ενώ στην Ελλάδα για Γεωπόνος-Φυτικής Παραγωγής ΓΠΑ πρέπει να περάσεις 108 μαθήματα, 120 ημέρες πρακτική, πτυχιακή, στην Ολλανδία αντίστοιχα (για όσους γνωρίζουν στο Wageningen University and Research Centre) γίνεσαι μετά από 20 μαθήματα, ομαδική εργασία, 120 πρακτική, πτυχιακή. Και με 8 μαθήματα ακόμα και μεταπτυχιακή μελέτη έχεις και MSc. Ο Υποψήφιος Διδάκτωρ θεωρείται ως “Junior Researcher” και αποτελεί εργαζόμενο του εργαστηρίου με χρηματικές απολαβές περί τα 1500 ευρώ (εξαρτάται και σε ποιο έτος της διδακτορικής διατριβής βρίσκεσαι) και εντάσσεσαι αν θυμάμαι καλά στην Κλίμακα 10 του Ολλανδικού Δημοσίου. Στην Ελλάδα θεωρείσαι «Φοιτητής» και τις περισσότερες των περιπτώσεων είσαι άμισθος (αν καταφέρεις και βρεις κάποια υποτροφία των 600 ευρώ έχει καλώς)”. Στην Ευρώπη η συνθήκη της Μπολώνια έχει νόημα, ενώ στην Ελλάδα όπου υπάρχουν υπερβολικά πολλοί φοιτητές και πτυχιούχοι (και αυτό για ψηφοθηρικούς σκοπούς) η ρύθμιση αυτή είναι, όπως και το όλο ελληνικό σύστημα, ανούσια.
  • Τα πιο χαρούμενα παιδιά στην Ευρώπη. Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters τον Απρίλη του 2009, τα πιο χαρούμενα παιδιά της Ευρώπης ζουν στην Ολλανδία και στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 23η θέση σε λίστα 29 χωρών. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το βρετανικό πανεπιστήμιο του Γιορκ, η Ολλανδία έρχεται πρώτη, ενώ ακολουθούν η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Φινλανδία. Στη 12η θέση βρίσκεται η Κύπρος, ενώ στις πέντε τελευταίες θέσεις η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Μάλτα. Η έρευνα έγινε βάσει 43 κριτηρίων (παιδική θνησιμότητα, παχυσαρκία, φτώχεια, κατάλυμα, τι λένε τα ίδια τα παιδιά, κλπ) κατά το μεγαλύτερο μέρος της το 2006 σε άτομα κάτω των 19 ετών, για λογαριασμό της Ομάδας Δράσης κατά της Παιδικής Φτώχειας (CPAG). Η Ολλανδία παρουσίασε τα πιο υψηλά αποτελέσματα σε όλες τις κατηγορίες. Όσον αφορά τις σκανδιναβικές χώρες, παρουσιάζουν το χαμηλότερο αριθμό παιδιών που σκοτώνονται σε δυστυχήματα, ενώ είναι λιγότερο επιρρεπή σε «επικίνδυνες συμπεριφορές» (πρόωρες σεξουαλικές σχέσεις, κάπνισμα και κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών). Η Βρετανία κατέλαβε την 24η θέση στην κατάταξη αυτή – ακριβώς μετά την Ελλάδα – επειδή «ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός παιδιών της χώρας ζει σε οικογένειες στις οποίες δεν εργάζονται οι γονείς» και παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για μείωση της παιδικής φτώχειας.

Όπως διαπιστώνει κανείς σε αυτές τις χώρες δεν έχει νόημα κάποιος να φοροδιαφύγει. Είναι και ντροπή, αλλά και αγνωμοσύνη απέναντι σε κοινωνικά συστήματα που έχουν δημιουργηθεί απ’ όλους τους πολίτες για όλους τους πολίτες.

Διαβάστε και τα παρακάτω:

Τι θα ήθελε η γενιά των 700 ευρώ της Ελλάδας για να είναι ευχαριστημένη;

“Βιολόγιο” επί …Ολλανδικού εδάφους

Κίνηση στην Ολλανδία

Όταν οι “απολίτιστοι” προσφέρουν απλόχερα ανθρώπινη καθημερινότητα…

Αυτά για μια πρώτη γεύση. Τον επόμενο καιρό θα προσθέσω και άλλες πληροφορίες για τις πιο βόρειες χώρες (Σουηδία κλπ.).