Ολλανδία: Νομική κάλυψη, καταστήματα Emmaus και επικοινωνία VoIP.
Τα παρακάτω μπορούν να διευκολύνουν πολύ τους φίλους που ζουν στην Ολλανδία:
Ασφάλιση για νομική κάλυψη (Rechtsbijstandverzekering). Είναι αυτό που λέμε “Θα μιλήσεις με τον δικηγόρο μου!”. Δυστυχώς, όμως, η αμοιβή ενός δικηγόρου στην Ολλανδία είναι ιδιαιτέρως τσουχτερή και καθορίζεται με την ώρα. Έτσι, οι περισσότεροι Ολλανδοί φροντίζουν να έχουν ετήσια νομική κάλυψη. Αυτή καλύπτει τρεις βασικούς τομείς: Οδική κάλυψη (Verkeer), κάλυψη αγορών και σπιτιού (Konsument en Wonen), και τέλος κάλυψη για εισόδημα (Inkomen). Σχεδόν όλοι οι Ολλανδοί επιλέγουν τον πρώτο τομέα, ενώ μια μεγάλη μερίδα επιλέγει και τους άλλους τομείς. Η κάλυψη ισχύει για όλα τα μέλη ενός ζευγαριού (άνδρας, γυναίκα, παιδιά και πολλές φορές και άλλοι πρώτοι συγγενείς).
Η οδική κάλυψη ισχύει από την πρώτη μέρα του συμβολαίου και καλύπτει όλα τα δικαστικά έξοδα σε Ολλανδία και εξωτερικό μέχρι και 30.000 ευρώ για οποιαδήποτε δικαστική υπόθεση εμπεριέχει δρόμο (αυτοκίνητο, πεζή διαδρομή, ποδήλατο κλπ.). Π.χ. κάποιο αυτοκίνητο πέφτει πάνω σε έναν πεζό, του καταστρέφει ένα ακριβό προϊόν αγορών και αρνείται πεισματικά να συζητήσει έναν τρόπο να διορθώσει τη ζημιά.
Η κάλυψη αγορών και σπιτιού αφορά δικαστικές υποθέσεις σχετικά με καταναλωτικά προιόντα και την κατοικία και ισχύει μετά την πάροδο τριών μηνών από την υπογραφή του συμβολαίου. Για παράδειγμα, κάποιος αγοράζει ένα ελαττωματικό προϊόν και το κατάστημα αρνείται να το αντικαταστήσει. Ή ο σπιτονοικοκύρης καταπατάει το συμβόλαιο ενοικίασης.
Τέλος, η κάλυψη εισοδήματος αφορά υποθέσεις εισοδήματος από εργασία ή από κοινωνικές παροχές και ισχύει έξι μήνες μετά την υπογραφή του συμβολαίου. Π.χ. ο εργοδότης καταπατάει τον εργασιακό νόμο. Ή κάποιος δικαιούται επίδομα ανεργίας και οι κρατικές υπηρεσίες δεν το δέχονται.
Με βάση τα παραπάνω, συνιστώ σε οποιοδήποτε φίλο ή φίλη να εντάξει τη νομική κάλυψη μέσα στις πρώτες κινήσεις του όταν θα έρθει στην Ολλανδία. Υπάρχουν αρκετές ασφαλιστικές εταιρείες και η κάθε μία από αυτές έχει τις τιμές της και μικρές διαφοροποιήσεις.
Ως προς την έρευνα, προτείνω στους φίλους να πάρουν ως πρότυπο σύγκρισης τη νομική κάλυψη της Centraal Beheer: https://www.centraalbeheer.nl/rechtsbijstandverzekering. Το ετήσιο κόστος είναι περίπου 242 ευρώ για την πλήρη κάλυψη, αλλά αξίζει τα χρήματα. Προσωπικά, προτίμησα να ασφαλιστώ σε αυτήν την εταιρεία για δύο λόγους. Πρώτον, μου τον πρότεινε ο πολύ καλός φίλος Τάκης Τερζίδης, ο οποίος είναι μέσα σε όλα τα πράγματα όσον αφορά την Ολλανδία, και δεύτερον είχε τον καλύτερο λόγο υπηρεσίων προς κόστος όταν την εξέτασα πριν τρεις μήνες.
Περισσότερη συζήτηση και προτάσεις για τη νομική κάλυψη μπορείτε να βρείτε στη σχετική συζήτηση στο mofeu.eu σε αυτήν τη διεύθυνση: Ασφάλιση για νομική κάλυψη (mofeu.eu).
Καταστήματα Emmaus. Και αυτή ήταν μια καλή του πρόταση του Τάκη. Πρόκειται για μια ανθρωπιστική οργάνωση με παγκόσμια δράση. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για αυτήν σε αυτήν την ιστοσελίδα: http://emmaus.nl. Το ενδιαφέρον είναι ότι ένα μέρος από τα έσοδά της προέρχονται από τα second-hand καταστήματά της. Εκεί μπορείτε να βρείτε μεταχειρισμένα οικιακά αντικείμενα όλων των ειδών και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές. Αξίζει και για την ποιότητα των αντικειμένων, αλλά και διότι τα χρήματα από τις αγορές πηγαίνουν για τη βοήθεια άπορων και άστεγων συνανθρώπων μας. Ειδικά στην Ολλανδία υπάρχουν πολλά τέτοια καταστήματα, σχεδόν σε κάθε πόλη. Μπορείτε να βρείτε το δικό σας σε αυτήν τη διεύθυνση: http://emmaus.nl/vestigingen.
Περισσότερη συζήτηση και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη σχετική συζήτηση του mofeu.eu στη διεύθυνση καταστήματα Emmaus.
VοIP επικοινωνία με την Ελλάδα. Προτείνω μέχρι στιγμής την επιλογή της viva.gr. Είναι από εκείνες τις VOIP υπηρεσίες που πραγματικά μου είναι χρήσιμες στο εξωτερικό όταν θέλω να επικοινωνήσω με την Ελλάδα. Δεν θέλω να κάνω διαφήμιση εδώ, όμως η υπηρεσία είναι πραγματικά καλή και αξίζει. Μέχρι να την ανακαλύψω είχα πληρώσει απίστευτα χρήματα για να επικοινωνήσω με την Ελλάδα. Πρόσφατα βελτίωσε πολύ τις τιμές και τώρα πια δεν την αλλάζω. Τι μου προσφέρει και την προτιμώ: Πρώτον, οι τιμές είναι πολύ καλές. Για κλήσεις προς ελληνικά σταθερά είναι περίπου δύο 0.02 ευρώ το λεπτό, ενώ για τα κινητά είναι μόλις 0.1 ευρώ το λεπτό. Δεύτερον, οταν φορτίζεις τον λογαριασμό σου δεν έχεις την πρόσθετη επιβάρυνση του φόρου VAT. Π.χ. αν προσθέσεις δέκα ευρώ για κλήσεις στον σχετικό λογαριασμό, τότε θα πληρώσεις μόνο δέκα ευρώ και όχι π.χ έντεκα ευρώ και πενήντα λεπτά. Επιπλέον, δέχεται πληρωμή μέσω paypal. Τρίτον, το soft phone X-lite δουλεύει πολύ καλά και μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε άλλο επιθυμεί. Τέλος, η μηνιαία συνδρομή για σταθερό ελληνικό νούμερο κοστίζει μόλις ένα ευρώ τον μήνα. Π.χ. μπορείτε να επιλέξετε τηλεφωνικό αριθμό από την Θεσσαλονίκη (π.χ. 2311700250) και κάποιος να σας καλέσει μέσω κινητού ή σταθερού στον υπολογιστή σας καλώντας αυτόν τον αριθμό.
Περισσότερες επιλογές και προτάσεις μπορείτε να δείτε στη σχετική συζήτηση του mofeu στη διεύθυνση VoIP επικοινωνία με την Ελλάδα.
Αυτά τα λίγα από μένα. Βέβαια, εδώ και δύο εβδομάδες έχω μετακινηθεί στη Γερμανία με σκοπό να μελετήσω τις εργασιακές συνθήκες εκεί και να συμπεράνω αν αξίζει για μένα (που γνωρίζω κάποια γερμανικά) και τη σύντροφό μου τη Γιάννα να ζήσουμε εκεί στο προσεχές μέλλον. Αυτο, όμως, δεν με κάνει να ξεχνάω την Ολλανδία και όλους τους καλούς μου φίλους εκεί.
Μελετώντας την ανθρώπινη συμπεριφορά: Μερικά πολύ ενδιαφέροντα πειράματα.
Είναι γεγονός ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά αποτελεί στις μέρες μας ένα πολύπλοκο πεδίο έρευνας. Καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας πορίσματα μελετών τα οποία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και πολλές φορές ξαφνιάζουν το κοινό.
Παρακάτω παρουσιάζονται μερικά πειράματα με μεγάλο ενδιαφέρον.
Το πρώτο είναι το πείραμα συμμόρφωσης. Χρονολογείται από τη δεκαετία του ’70.
Τα «πειράματα συμμόρφωσης» του καθηγητή Κοινωνικής Ψυχολογίας των ΗΠΑ Solomon Asch (1907 – 1996), αλλιώς και «πρότυπα του Ash», είναι μια σειρά μελετών που δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία του 1950 και κατέδειξαν την ισχύ που έχει στον άνθρωπο η τάση συμμόρφωσης με την επικρατούσα άποψη όταν βρίσκεται μαζί με άλλους.
Το δεύτερο είναι το πείραμα υποταγής. Φανερώνει το πώς κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες οι άνθρωποι μπορούν να διαπράξουν εγκλήματα μεταθέτοντας την ευθύνη σε άλλους ανθρώπους και παράλληλα πείθοντας τους εαυτούς τους πως “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Δυστυχώς, η βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, ακόμα και για εκείνους τους ανθρώπους που φαινομενικά δεν το έχουν στο χαρακτήρα τους. Είναι στο χέρι της εκάστοτε πολιτείας μέσα από τη διαγωγή, την εκπαίδευση και την οργάνωση να αφυπνίζει τους πολίτες για αυτό το πρόβλημα έτσι, ώστε να μην υπάρχει εκδήλωση βίαιων φαινομένων σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Το πείραμα του Μιλγκραμ (The Milgram Experiment) ήταν μια σειρά πειραμάτων κοινωνικής ψυχολογίας που διενεργήθηκαν από τον ψυχολόγο του Πανεπιστημίου του Γιέηλ (Yale), Stanley Milgram. Μετρήθηκε η προθυμία των συμμετεχόντων στο να υπακούν ένα πρόσωπο (Επιστήμονα) που συμβολίζει εξουσία και αυθεντία, όταν αυτός τους ζητούσε να κάνουν πράγματα που αντιτίθενται στην συνείδησή τους.
Τα πειράματα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1961, τρεις μήνες μετά την έναρξη της δίκης του Γερμανού ΝΑΖΙ Adolf Eichmann για το Ολοκαύτωμα. Το πείραμα καλούνταν να απαντήσει στο ερώτημα: “Ο Eichmann και οι συνεργοί του, είχαν κοινό σκοπό τουλάχιστον ως αναφορά το σκοπό του Ολοκαυτώματος;”.
Τα πειράματα του Milgram έδειξαν ότι είναι δυνατόν εκατομμύρια συνεργοί απλά ακολουθούν τις εντολές τους, ακόμα κι αν αυτές παραβιάζουν τις βαθύτερες ηθικές αρχές τους.
http://en.wikipedia.org/wiki/Authority
Το τρίτο είναι το Πείραμα Φυλάκισης του Stanford (Κατάχρηση Εξουσίας), το οποίο μελετήθηκε τη δεκαετία του ’70.
Το Πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ ήταν ένα πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου σε φυλακισμένο ή δεσμοφύλακα. Το πείραμα διεξήχθη το 1971 από την ερευνητική ομάδα του Καθηγητή Ψυχολογίας Φίλιπ Ζιμπάρντο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Εικοσιτέσσερις φοιτητές επιλέχθηκαν από 70 για να παίξουν τους ρόλους των φυλακισμένων και των δεσμοφυλάκων και να ζήσουν σε μια υποτιθέμενη φυλακή που είχε δημιουργηθεί για τους σκοπούς του πειράματος στο υπόγειο του κτιρίου της Επιστήμης της Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Η επιλογή των υποψηφίων έγινε με βάση την απουσία ψυχολογικών και ιατρικών προβλημάτων, αλλά και ποινικού μητρώου, έτσι ώστε να αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την επιστημονική παρατήρηση. Οι ρόλοι μοιράστηκαν μετά από ρίψη κέρματος (κορώνα ή γράμματα).[1]Οι φυλακισμένοι και οι δεσμοφύλακες μπήκαν κατευθείαν στους ρόλους τους προχωρώντας τους ρόλους του όμως πέρα από τις προβλέψεις, οδηγούμενοι σε επικίνδυνες και ψυχολογικά καταστροφικές καταστάσεις. Το ένα τρίτο από τους φρουρούς κρίθηκε ότι επέδειξαν “γνήσια” σαδιστικές τάσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί φυλακισμένοι να τραυματιστούν ψυχολογικά και δύο από τους φοιτητές να αποχωρήσουν νωρίς από το πείραμα. Μετά την κατάρρευση ενός φοιτητή από τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στη φυλακή,[2] και συνειδητοποιώντας ότι είχε παθητικά επιτρέψει ανάρμοστες συμπεριφορές να λάβουν χώρα κάτω από την εποπτεία του, ο Ζιμπάρντο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι φυλακισμένοι όσο και οι δεσμοφύλακες είχαν ταυτιστεί υπερβολικά με τους ρόλους τους, με αποτέλεσμα να τερματίσει το πείραμα μετά από έξι μέρες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια (http://en.wikipedia.org/wiki/Stanford…)
Danny MacAskill και άλλα ενδιαφέροντα θέματα
Δείτε ένα πολύ ωραίο βιντεάκι με αρκετό ποδήλατο και μαγευτικά τοπία από τη μεγάλη Βρετανία. Ο ποδηλάτης είναι ο Danny MacAskill και το μέρος είναι η Σκωτία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ γεμάτο αγάπη στη γλυκιά μου Γιάννα που μου το αφιέρωσε προχθές.
Άλλα πολύ ωραία θέματα που αξίζει να δείτε
- Όπως κάθε χρόνο, οι φωτογραφίες είναι απίθανες: National Geographic’s Photography Contest 2010
- Το παγκόσμιο οικονομικό χρέος σε πραγματικό χρόνο: The global debt clock
- Ένας υποθετικός χάρτης της γης στην περίπτωση που ανέβει η στάθμη της θάλασσας: http://flood.firetree.net/
- Μια συνέντευξη του καινούριου δημάρχου της Θεσσαλονίκης: «Να ξυριστεί ο Ανθιμος και, αν θέλει, να κάνει κόμμα»
- 60 τρόποι για να απλοποιήσουμε από την αρχή ξανά τη ζωή μας: http://www.marcandangel.com/2010/11/01/60-ways-to-make-life-simple-again
- Θα πίνατε ποτέ μπύρα από αυτό; Nastiest Beer Can Ever
Δωρεάν Μαθήματα για την εκμάθηση της ολλανδικής γλώσσας στην Ουτρέχτη!
Όσοι έχουν δηλώσει ως μόνιμη διεύθυνση κατοικίας τους την Ουτρέχτη και θέλουν να μάθουν καλά ολλανδικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Υπάρχει το πρόγραμμα του δήμου “Inburgering programma”, μέσω του οποίου παρέχεται η δυνατότητα σε αλλοεθνείς πολίτες να παρακολουθήσουν δωρεάν μαθήματα ολλανδικής γλώσσας στα σχολεία ROC. Το πρόγραμμα αυτό του δήμου που λειτουργεί από το 2000 και σκοπό έχει την ομαλή ενσωμάτωση και ένταξη των μεταναστών στους κόλπους της ολλανδικής κοινωνίας. Ένα σημαντικό σκέλος και στόχος του προγράμματος είναι να μάθουν οι ξένοι την ολλανδική γλώσσα καλά έτσι, ώστε να μπορούν να είναι ικανά και ισότιμα μέλη της κοινωνίας ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους.
Τα μαθήματα είναι δωρεάν, αλλά η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι παρόλο που τα μαθήματα εξ’ ολοκλήρου είναι δωρεάν -αυτό περιλαμβάνει διδακτικές ώρες και το κόστος των διδακτικών βιβλίων, τα οποία είναι πανάκριβα στην Ολλανδία- το πρόγραμμα από τη στιγμή που θα δεχτείς τη συμμετοχή σου σε αυτό σε δεσμεύει να παρακολουθήσεις τα μαθήματα. Μάλιστα, υπογράφεις ένα συμβόλαιο με τον δήμο που σε δεσμεύει να μην κάνεις αδικαιολόγητες απουσίες. Τέτοιες απουσίες είναι αυτές που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από αστάθμητους παράγοντες, όπως είναι αυτοί της υγείας ή ενός σοβαρού γεγονότος. Στην περίπτωση που υπάρξει αδικαιολόγητη απουσία, ο μαθητής επιβαρύνεται με χρηματικό πρόστιμο.
Επιπρόσθετα, στην αρχή των μαθημάτων ο μαθητής καταβάλει εφάπαξ μια μικρή εγγύηση ύψους 270 ευρώ. Αυτά τα χρήματα θα τα επιστραφούν σε αυτόν στο ακέραιο, με μόνο κριτήριο το ποσοστό παρακολούθησης να μην είναι κατώτερο ενός ορίου που ορίζεται στην αρχή (π.χ. 80%).
Διάρκεια και ευελιξία του προγράμματος
Γενικά, το πρόγραμμα ορίζεται από το σχολείο ROC λαμβάνοντας υπ’ όψη την πρόταση του συμβούλου κατόπιν κοινής συνεννόησης με τον μαθητή. Κατά τη συνολική διάρκεια του προγράμματος η οποία για το ακαδημαϊκό έτος είναι περίπου 34 εβδομάδες, ο μαθητής βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με έναν σύμβουλο του δήμου, ο οποίος επικοινωνεί με το σχολείο, επανασχεδιάζει, επιβλέπει και συντονίζει την παρακολούθηση των μαθημάτων από τον μαθητή. Αν οι συνθήκες ζωής του τελευταίου αλλάξουν, τότε ο μαθητής ενημερώνει τον σύμβουλο και αιτείται την αλλαγή του προγράμματος, σύμφωνα με τα καινούρια δεδομένα.
Για παράδειγμα, αν ένας μαθητής δεν δουλεύει, τότε το πρόγραμμα είναι πρωινό και συνήθως περιλαμβάνει πέντε ημέρες παρακολούθηση την εβδομάδα. Αν ο μαθητής ξεκινήσει πρωινή εργασία, τότε το πρόγραμμα αλλάζει σε εσπερινό, συνήθως δύο μέρες την εβδομάδα.
Γενικά, υπάρχει καλή διάθεση από τον σύμβουλο να βοηθήσει τον μαθητή και δεν είναι δύσκολο να έχουν μια καλή συζήτηση για την κατανομή των ωρών μάθησης σε εβδομαδιαία βάση. Παράλληλα, ο σύμβουλος είναι έτοιμος να συζητήσει προβλήματα που πιθανόν θα προκύψουν τον πρώτο καιρό και να προτείνει πιθανές λύσεις.
Να σημειωθεί εδώ ότι σε μια διδακτική ημέρα το μάθημα διαρκεί τρεις ώρες.
Περισσότερες πληροφορίες. Που μπορείτε να εγγραφείτε.
Η ιστοσελίδα του δήμου της Ουτρέχτης είναι η www.utrecht.nl, ενώ η αντίστοιχη για το πρόγραμμα είναι η http://www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=50223. Το επίσημο πληροφοριακό έντυπο για το πρόγραμμα είναι βρίσκεται εδώ: http://www.utrecht.nl/images/DMO/Bigu/folders/Translation_vertaling.pdf
Επίσης, η διεύθυνση για να εγγραφείτε είναι η παρακάτω:
Postbus 2158
3500 GD Utrecht
Οι ώρες επίσκεψης είναι από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 9:00 έως και τις 17:00. Την Πέμπτη το απόγευμα είναι μέχρι τις 20:00. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι το 030 286 6200.
Διαδικασία εγγραφής
Θα μιλήσω με βάση τη δική μου εμπειρία. Πληροφορήθηκα αυτά τα μαθήματα ρωτώντας στον δήμο πριν δύο μήνες. Τις επόμενες μέρες επισκέφτηκα το γραφείο και δήλωσα ότι επιθυμώ να παρακολουθήσω τα μαθήματα. Δήλωσα τα στοιχεία μου και μου είπαν ότι θα με ειδοποιήσουν για μια πρώτη συνέντευξη τις επόμενες τρεις εβδομάδες. Μετά από τρεις εβδομάδες, έλαβα ένα γράμμα που με καλούσε να παρουσιαστώ στο γραφείο για συνέντευξη και έπειτα να συμμετάσχω υποχρεωτικά σε ένα τεστ αξιολόγησης των ικανοτήτων μου.
Πήγα στη συνέντευξη, η οποία για την ακρίβεια ήταν πριν έναν μήνα, και δήλωσα ξανά τα στοιχεία μου. Η υπάλληλος ήταν πρόθυμη να με εξυπηρετήσει. Κλείσαμε ένα ακόμα ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα με σκοπό να μου πει σε ποιο σχολείο και πρόγραμμα θα με εντάξει σύμφωνα με τις δυνατότητές μου.
Την ίδια μέρα θα έπρεπε να συμμετάσχω στο τεστ, το οποίο είναι τετράωρο και λαμβάνει χώρα στο ίδιο κτήριο από τις 13:00 έως τις 16:00. Το τεστ αυτό έχει δύο ενότητες. Τη αξιολόγηση των γλωσσικών ικανοτήτων και την αξιολόγηση της ικανότητας μάθησης. Στο πρώτο τεστ, παρόλο που καταλάβαινα κάποια πράγματα, προτίμησα να μη γράψω τίποτα και δήλωσα πλήρως αρχάριος. Το δεύτερο τεστ είναι ένα απλό τεστ οπτικών, αριθμητικών και γλωσσικών γρίφων, το οποίο εξετάζει πόσο γρήγορα μπορεί κάποιος να μάθει τη γλώσσα. Αποτελείται από 25 ερωτήσεις και για εμάς τους Έλληνες είναι σίγουρα πολύ εύκολο. Απάντησα χωρίς κόπο και τις 25 ερωτήσεις σωστά.
Την επόμενη εβδομάδα συναντήθηκα ξανά με την υπεύθυνη από τον δήμο. Μου είπε ότι σύμφωνα με το τεστ θα με εντάξει σε τμήμα αρχαρίων, αλλά επειδή τα πήγα πολύ καλά στο τεστ εκμάθησης το τμήμα θα είναι ταχύρυθμο. Και όχι μόνο αυτό. Μου πρότεινε το κράτος να μου πληρώσει και ένα δεύτερο έτος μαθημάτων με σκοπό να δώσω εξετάσεις για το επίπεδο NT-4 μετά από δύο χρόνια. Στο σημείο αυτό συνιστώ ανεπιφύλακτα να δώσετε και εσείς περισσότερη βάση στο τεστ εκμάθησης, αφού και εύκολο είναι και σας ανοίγει αμέσως τον δρόμο για περισσότερα μαθήματα. Επιπλέον, θα ενταχθείτε σε ταχύρυθμο τμήμα και οι συμφοιτητές σας θα είναι και αυτοί τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο ικανοτήτων με εσάς.
Την ίδια μέρα υπέγραψα το συμβόλαιο με τον δήμο. Μου το έστειλαν συστημένο στο σπίτι τις επόμενες μέρες, δηλαδή πριν μια εβδομάδα. Τα μαθήματα ξεκινούν ανά 7 εβδομάδες, επομένως κάποια στιγμή μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα λάβω ένα γράμμα από το σχολείο να ξεκινήσω την παρακολούθηση.
Το συμβόλαιο που υπέγραψα με δεσμεύει να παρακολουθήσω τα μαθήματα, αλλά δεν προαπαιτεί να τα καταφέρω στις τελικές εξετάσεις. Για αυτήν την ακαδημαϊκή χρονιά, διάρκειας 34 εβδομάδων, εστιάζεται στο επίπεδο ΝΤ-2, το οποίο είναι δύσκολο και θέλει πολύ διάβασμα και αρκετή δουλειά στο σπίτι.
Ένα πρώτο συμπέρασμα
Το γεγονός και μόνο ότι ο δήμος επωμίζεται το συνολικό κόστος τέτοιων μαθημάτων, εμπνέει πραγματικά σεβασμό. Ακόμα περισσότερο, ο ίδιος ο σκοπός των μαθημάτων ανεβάζει ακόμα περισσότερο την εκτίμησή μου στο πρόγραμμα. Στην Ολλανδία μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει τα αγγλικά για τις κοινωνικές του συναναστροφές, αλλά αν πραγματικά θέλει να ενσωματωθεί στο κράτος και η ζωή του να αποκτήσει ποιότητα, είναι αναγκασμένος να μάθει την ολλανδική γλώσσα καλά. Για να βρει μετά από κάποιον καιρό μια άνετη και με καλές αποδοχές δουλειά και όχι να δουλεύει σε ένα εργοστάσιο – το οποίο δεν είναι άσχημη δουλειά, αλλά δεν έχει προοπτικές στο μέλλον. Για να μπορεί να διεκπεραιώνει χωρίς κόπο τις συναλλαγές του με το κράτος, την εφορία, την τράπεζα, την ασφαλιστική εταιρία και όλες τις άλλες υπηρεσίες και οργανισμούς. Για να μπορεί να συμμετάσχει σε μια συζήτηση Ολλανδών, χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσει στα αγγλικά την περίληψή της. Και ακόμα περισσότερο, για να μπορεί να εμπνέει πραγματικό σεβασμό στους Ολλανδούς, τον ίδιο ακριβώς που εμπνέει σε εμάς τους Έλληνες οποιοσδήποτε ξένος ο οποίος γνωρίζει άπταιστα ελληνικά.
Γενικά, ένας βασικός κανόνας για να προκόψουν οι άνθρωποι είναι: Να μαθαίνουν πολύ καλά τη μητρική τους γλώσσα και τη γλώσσα της χώρας που κατοικούν. Όλοι οι Έλληνες οι οποίοι έχουν προκόψει στο εξωτερικό αυτόν τον κανόνα τον τηρούν στο έπακρο.
Το γεγονός ότι τα μαθήματα είναι υποχρεωτικά είναι περισσότερο προς όφελος του μαθητή. Υπάρχει ευελιξία στο πρόγραμμα, συζήτηση με τον σύμβουλο του δήμου και κατανόηση πιθανών προβλημάτων. Ο μαθητής αναγκάζεται να θέσει τα μαθήματα ως προτεραιότητα στη ζωή του, κάτι που αργά ή γρήγορα πρέπει να το κάνει, εφόσον θέλει να προκόψει. Κερδίζει, λοιπόν, πολύτιμο χρόνο στην ένταξή του στην ολλανδική κοινωνία. Κερδίζει, όμως, και σε συναναστροφές και κοινωνική ενσωμάτωση. Θα κάνει γνωριμίες με τους συμμαθητές του, οι οποίοι όντες μετανάστες θα μπορέσουν να προσφέρουν καλές συμβουλές γύρω από τα μεταναστευτικά προβλήματα.
Είναι πολλά τα καλά που προσφέρει ένα τέτοιο πρόγραμμα. Παρόμοια προγράμματα, απ’ ότι γνωρίζω, υφίστανται και στη Γερμανία από τους εκεί δήμους. Προφανώς, θα υπάρχουν και σε άλλες γειτονικές χώρες.
Το επόμενο χρονικό διάστημα…
Όταν με καλέσει το σχολείο και ξεκινήσω τα μαθήματα θα γράψω και κάποιες επόμενες εμπειρίες και παρατηρήσεις. Όσοι θέλουν να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση, υπάρχει το αντίστοιχο ποστ, στο mofeu, το οποίο βρίσκεται σε αυτήν τη διεύθυνση.
Περισσότερες πληροφορίες για τα σχολεία ROC μπορείτε να τις λάβετε από τις παρακάτω διευθύνσεις:
- http://www.roc.nl/ (ολλανδική γλώσσα)
- http://over.rocmn.nl/english (αγγλική γλώσσα)
Τρία χρήσιμα πληροφοριακά έντυπα για την Ολλανδία.
Στην περίπτωση όπου κάποιο από τα παρακάτω link δεν δουλεύει, προσπαθήστε ξανά κάποια άλλη στιγμή.
Ζωή και εργασία στην Ολλανδία (Ελληνική έκδοση)
Πληροφορίες για ευρωπαίους πολίτες που επιθυμούν να απασχοληθούν στην Ολλανδία. Επίσημη έκδοση του υπουργείου εργασίας της Ολλανδίας.
https://www.werk.nl/pucs/groups/public/documents/document/wdo_007708.pdf
Road Traffic Signs and Regulations in the Netherlands (Αγγλική έκδοση)
Πληροφορίες γύρω από τον ολλανδικό ΚΟΚ και τα σήματα της τροχαίας. Είναι η επίσημη έκδοση από το αντίστοιχο υπουργείο.
http://www.rijksoverheid.nl/bestanden/documenten-en-publicaties/brochures/2009/08/01/road-traffic-signs-and-regulations-in-the-netherlands-2009/road-traffic-signs-and-regulations-2009.pdf
A short survey of Social Security in the Netherlands 2010 (Αγγλική έκδοση)
Πληροφορίες γύρω από το ασφαλιστικό σύστημα στην Ολλανδία. Πρόκειται για την επίσημη έκδοση από το αντίστοιχο υπουργείο.
http://docs.minszw.nl/pdf/135/2010/135_2010_1_25528.pdf
Νοέμβριος 2010. Μέρες, δρώμενα και προβληματισμοί.
Τι μου κίνησε το ενδιαφέρον αυτές τις μέρες:
Δημοτικές εκλογές 2010
Νομίζω ότι είναι το αποκορύφωμα της πολιτικής απαξίωσης στη σύγχρονη Ελλάδα. Ενώ ο ρόλος τους είναι να επιλέξουν οι πολίτες εκείνους τους ανθρώπους που θα τους εκπροσωπήσουν στη λήψη αποφάσεων σε θέματα που επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά τον τρόπο ζωής τους, οι εκλογές αυτές μετατράπηκαν σε δημοψήφισμα για το αν οι πολίτες αποδέχονται τα μέτρα του παρόντος αλλά και κάθε μελλοντικού μνημονίου. Αυτό είναι απαράδεκτο και δεν είναι καθόλου δημοκρατία. Είναι δικτατορία με το πρόσχημα της δημοκρατίας. Αν ήθελε πραγματικά ο κύριος πρωθυπουργός να δράσει δημοκρατικά και πολύ περισσότερο αν υπολόγιζε τον ελληνικό λαό, τότε θα διεξήγαγε ένα δημοψήφισμα χωριστά για αυτό το θέμα την ημέρα των δημοτικών εκλογών. Αλλά ο στόχος του δεν είναι η δημοκρατία, αλλά η εξουσία. Ρωτάω, λοιπόν, πολύ εύλογα:
- Είναι απαραίτητη η ανάμειξη των βουλευτικών κομμάτων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές;
- Γιατί ο πρωθυπουργός δεν διεξάγει χωριστά ένα δημοψήφισμα για το μνημόνιο, αφού είναι τόσο σημαντική η άποψη του ελληνικού λαού για να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις;
Ο αναγνώστης μπορεί να ψάξει και να καταλήξει σε πολλά συμπεράσματα. Λογικά, αλλά και διαισθητικά, η ανάμειξη βουλευτικών κομμάτων δεν έχει νόημα. Αρκεί κανείς να κοιτάξει στην Ευρώπη για να καταλάβει αμέσως ότι αυτή η ανάμειξη στην Ελλάδα μπορεί μόνο με μία λέξη να χαρακτηριστεί: “Διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας”. Να βάλουμε παντού τους “δικούς μας”, τους κουμπάρους και τους κολλητούς μας, ασχέτως αν είναι χρήσιμοι για τον τόπο.
Αλλά ακόμα και τίμιος να είναι ο πρωθυπουργός, η απόφασή του να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία των εκλογών μετατρέποντάς τες σε δημοψήφισμα είναι μέγιστο ατόπημα. Αλλά, ποιος από τους πολίτες θα του το καταλογίσει όταν υπάρχει ατιμωρησία και λήθη απέναντι στους κακούς πολιτικούς αυτής της χώρας; Κανείς δεν ρωτάει τον ελληνικό λαό για τα μεγάλα θέματα, γιατί πολύ απλά κανείς δεν τον λογαριάζει. Παραμένει σκλαβωμένος ο λαός αυτός. Έγινε ποτέ δημοψήφισμα για να αποφασίσει αν θα μπει στο Ευρώ; Έγινε ποτέ δημοψήφισμα για να δεχτεί το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση; Έγινε δημοψήφισμα για το αν πρέπει να στείλουμε στρατιώτες στην αποστολή του ΝΑΤΟ; Πότε έγινε τελευταία φορά δημοψήφισμα σε αυτήν τη χώρα;
Σίγουρα πρέπει να γίνουν σημαντικές ριζικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Πολλά από τα μέτρα του μνημονίου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το πρόβλημα είναι ότι το μνημόνιο παρουσιάζεται ως μονόδρομος, ενώ κάθε εναλλακτική πρόταση απορρίπτεται πριν καν μελετηθεί. Επίσης, η λαϊκή συναίνεση δεν ζητείται από την κυβέρνηση, αλλά τίθεται ως εκβιαστικό δίλημμα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πια στην κυβέρνηση, επειδή δεν έχει να επιδείξει σταθερότητα στα λόγια και τις πράξεις της. Από την περίφημη φράση “λεφτά υπάρχουν”, πήγαμε στη χιλιοειπωμένη φράση “δεν θα χρησιμοποιήσουμε τον μηχανισμό στήριξης” και έτσι προχωράμε. Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση και τα κόμματα που μας κυβερνάνε. Θα ήταν πιο τίμιο να υπήρχε μια κυβέρνηση συνεργασίας από όλα τα κόμματα και να προτείνονταν δυναμικά μέτρα που να τα αποδέχονταν ο λαός με ένα δημοψήφισμα, όσο σκληρά και ας ήταν αυτά. Αρκεί να έδιναν πραγματικά ελπίδα και διέξοδο από το πρόβλημα και ο κόσμος να τα εμπιστεύονταν. Το πρόσχημα της κυβέρνησης ότι παλεύει έτσι ώστε “να μη χρεοκοπήσει η χώρα” δεν έχει πια νόημα. Γιατί η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει σε όλους τους άλλους τομείς, πολύ περισσότερο στον πολιτικό. Οι εκλογές της Κυριακής είναι μια μεγάλη ήττα για τη δημοκρατία. Το κύκνειο άσμα είναι η ψήφος αυτών των λίγων αλλά συνειδητοποιημένων συμπολιτών μας οι οποίοι ψηφίζουν με αξιοκρατικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό τους τον γείτονά τους και όχι αποκλειστικά το συμφέρον τους.
Μεγάλο ενδιαφέρον για συζήτηση παρουσιάζουν τα παρακάτω άρθρα, τα οποία αποτελούν ένα μικρό μόνο δείγμα από τα πολλά και εύστοχα που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο:
- Εφημερίδα “Το ποντίκι”, 30/9/2010: Θα ξεπουλήσουν και τα βράχια.
- ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: λαϊκά το λέμε… «Ξεβράκωμα»!
- Η ζωή χωρίς το μνημόνιο, του Πάσχου Μανδραβέλη.
Ο ακριβότερος καφές του κόσμου: Σκέψου πολύ καλά πριν τον πιείς!
Το μικρό και αθώο Civet! |
Και αυτό γιατί αυτός ο καφές είναι ο Civet Coffee, γνωστός και ως Kopi Luwak. Η επεξεργασία των κόκκων του εμπεριέχει ένα παράδοξο και για πολλούς ανθρώπους αναγουλιαστικό στάδιο: Οι κόκκοι διέρχονται εξ’ ολοκλήρου από το πεπτικό σύστημα ενός μικρού θηλαστικού που ζει στην Ασία, μοιάζει περίπου με γάτα και ονομάζεται Palm Civet! Αυτό το ζώο τρέφεται με τους κόκκινους φρέσκους καρπούς του τοπικού καφεόδεντρου και τα πεπτικά ένζυμα αναλαμβάνουν να τους επεξεργαστούν. Οι σπόροι του καφέ δεν μπορούν να αφομοιωθούν από το πεπτικό σύστημα του ζώου. Η επεξεργασία τους όμως από το πεπτικό σύστημα του Civet, έχει ως αποτέλεσμα αυτοί να γίνουν λιγότερο πικροί, περισσότερο αρωματικοί και με γεύση πιο σοκολατοειδή. Μετά την “επική έξοδο” από το σώμα του ζώου, οι κόκκοι πλένονται και ξεραίνονται κάτω από τον ήλιο.
Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, αυτός ο καφές είναι ο πιο ακριβός στον κόσμο, αφού η τιμή του είναι περίπου στα 1300 δολάρια το κιλό.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
Τα ποτά βρε παιδιά!
Αρκετές έγκυρες μελέτες βλέπουν το φως της δημοσιότητας τώρα τελευταία σύμφωνα με τις οποίες το αλκοόλ δεν είναι τόσο αθώο όσο πιστεύαμε στο παρελθόν. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το αλκοόλ είναι ένα πολύ σκληρό και επικίνδυνο για την υγεία ναρκωτικό, το οποίο αν και είναι ευρύτατα αποδεκτό και νόμιμο από τις περισσότερες κοινωνίες στην ουσία δεν θα έπρεπε να είναι. Τα συμπτώματα μέθης δεν διαφέρουν από εκείνα των άλλων σκληρών ναρκωτικών, ενώ μεγάλες δόσεις προκαλούν τον θάνατο. Υπάρχει εξάρτηση, ενώ η μακροχρόνια χρήση γερνάει τον οργανισμό, καταστρέφει τον εγκέφαλο και τα άλλα ζωτικά όργανα του οργανισμού και οδηγεί σε άσχημα γερατειά και πρόωρο θάνατο.
Διαβάστε περισσότερα σε αυτό το άρθρο:
Το αλκοόλ «πιο επικίνδυνο από την ηρωίνη και την κοκαΐνη»
Το πρωτότυπο είναι εδώ: Alcohol most harmful drug based on multicriteria analysis.
Άλλα ενδιαφέροντα θέματα
Διαβάστε σε αυτό το άρθρο για μια καινούρια υπερ-κάμερα τροχαίας η οποία θα αντικαταστήσει στο μέλλον τις κοινές κάμερες: Υπερκάμερα στον δρόμο
Αν ενδιαφέρεστε να ταξιδέψετε, τότε η ιστοσελίδα της michelin θα είναι πολύ χρήσιμη στον προγραμματισμό και το δρομολόγιο του ταξιδιού σας: www.viamichelin.com
Το άρθρο αυτό επεξηγεί γιατί είναι καλύτερο να τρέχει κάποιος χωρίς αθλητικά παπούτσια έτσι, ώστε να μην καταπονηθούν τα πόδια του: http://news.harvard.edu/gazette/story/2010/01/different-strokes/
Σε αυτό το βραχύχρονο βίντεο μπορείτε να δείτε το φαινόμενο της “κούφιας μάσκας”: http://www.maniacworld.com/Cube-Illusion.html
Δεκαεπτά μήνες Ολλανδία. Ένας μικρός απολογισμός και απαντήσεις προς τους φίλους.
Αναζήτηση σπιτιού και δωματίου στην Ολλανδία.
Μια φίλη μου, η Αργυρώ, μου είπε κάποτε πως η αναζήτηση στέγης στην Ολλανδία συναγωνίζεται επάξια την αντίστοιχη εκείνη αναζήτηση εργασίας. Πράγματι, το να βρει κάποιος ένα ευπρεπές και σχετικά αξιοπρεπές δωμάτιο για να διαμείνει στην Ολλανδία είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Είναι σαν να ψάχνεις για εργασία. Τα δωμάτια είναι μετρημένα στα δάκτυλα, όπως και οι αντίστοιχες ιστοσελίδες. Για να δεις τα στοιχεία του σπιτονοικοκύρη, θα πρέπει να πληρώσεις. Και μέχρι να βρεις το πολυπόθητο δωμάτιο θα έχεις βάλει το χέρι αρκετά βαθιά στην τσέπη.
Η Ολλανδία είναι η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στην Ευρώπη. Μέχρι και πριν την κρίση είχε πολύ υψηλή εισροή εξειδικευμένων πτυχιούχων επαγγελματιών, οι οποίοι τις περισσότερες φορές αμειβόταν αρκετά καλά. Έτσι, με τον καιρό και με βάση τον νόμο αγοράς και ζήτησης τα σπίτια ακρίβυναν πάρα πολύ. Οι σπιτονοικοκύρηδες έγιναν πάρα πολύ άπληστοι και απαιτούν τρελά ποσά. Π.χ. ένα δωμάτιο υπό συγκατοίκηση, δηλαδή με κοινή τουαλέτα, κουζίνα, μπάνιο και τους άλλους χώρους, κυμαίνεται κατά μέσο όρο μεταξύ 300 και 600 ευρώ για περίπου 6-20 τετραγωνικά. Αν και τα έξοδα του ρεύματος, του νερού και του γκαζιού είναι μέσα σε αυτό το ποσό, δεν παύει αυτός ο χώρος να είναι ένα δωμάτιο. Ακόμα και αν ο ιδιοκτήτης έχει οικιακές συσκευές και έπιπλα στον χώρο το ποσό είναι μεγάλο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν τα ζευγάρια. Συνήθως, η ενοικίαση δωματίου απαιτεί ένα άτομο σε αυτό. Έτσι θα πρέπει είτε να νοικιάσουν δύο δωμάτια είτε να βρουν σπίτι, το οποίο είναι και αυτό ακριβό.
Επίσης, πάρα πολλά δωμάτια δεν συμπεριλαμβάνουν την εγγραφή στον δήμο, είναι δηλαδή “μαύρα”. Άλλα ζητούν υψηλή εγγύηση ή έχουν περιορισμένο χρονικό διάστημα ενοικίασης. Το Ίντερνετ, η τηλεόραση, το πλυντήριο, η χρήση της κουζίνας ή του ψυγείου κλπ. δεν είναι αυτονόητα. Θα πρέπει πάντα να γίνεται ερώτηση για αυτά, αν υπάρχουν και αν συμπεριλαμβάνουν επιπρόσθετο κόστος χρήσης.
Ένα άλλο πρόβλημα στη συγκατοίκηση είναι ότι πολλές φορές ο μελλοντικός σου συγκάτοικος επιλέγεται αποκλειστικά από τον σπιτονοικοκύρη.
Επίσης, θέλει πολύ προσοχή στις απάτες (scams). Ποτέ κανείς δεν πρέπει να προπληρώσει μέσω Ίντερνετ και χωρίς να το έχει ψάξει πολύ. Ειδικά στις αγγλικές αγγελίες μπορείτε να πάρετε ένα μικρό δείγμα του κειμένου και να το αναζητήσετε στο Google. Πολύ πιθανόν να βρείτε την ίδια αγγελία με διαφορετικά ονόματα ιδιοκτητών. Ειδικά, όταν η αγγελία φαίνεται να είναι μεγάλη ευκαιρία.
Γενικά, όποιος σκέφτεται να ζήσει στην Ολλανδία στο μέλλον, θα πρέπει να αναθεωρήσει πλήρως τις φιλοδοξίες του για στέγαση. Στην Ελλάδα έχουμε χάσει την ελπίδα για εργασίες, αλλά μπορούμε να βρούμε αξιοπρεπή διαμερίσματα. Στην Ολλανδία ενώ υπάρχει η ελπίδα για εύρεση εργασίας, δεν υπάρχει η δυνατότητα να έχεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα, εκτός και αν έχεις υψηλό εισόδημα ή είσαι Ολλανδός, να έχεις δηλαδή ένα σπίτι πατρικό.
Αυτόν τον καιρό έψαξα και αξιολόγησα αρκετές από τις ιστοσελίδες που προσφέρονται στο Ίντερνετ για αυτόν τον σκοπό. Σας τις παρουσιάζω παρακάτω μαζί με τα σχόλια μου.
Δημοφιλείς ιστοσελίδες για αναζήτηση στέγασης στην Ολλανδία (αξιολόγηση Ιουλίου 2010).
Πρόκειται για μια ιστοσελίδα η οποία συγκεντρώνει αγγελίες από άλλες ιστοσελίδες για εύρεση δωματίου. Είναι στα ολλανδικά.
Καθημερινή ανανέωση με αρκετές αγγελίες. Αναφέρεται και η αντίστοιχη πηγή.
Και αυτή είναι μια ιστοσελίδα η οποία συγκεντρώνει αγγελίες από άλλες ιστοσελίδες για εύρεση δωματίου. Είναι στα ολλανδικά. Αν και το όνομά της παραπέμπει σε φοιτητές, ουσιαστικά οι πηγές της είναι ανοικτές για όλους.
Καθημερινή ανανέωση με αρκετές αγγελίες. Αναφέρεται και η αντίστοιχη πηγή.
Είναι η πιο γνωστή ιστοσελίδα για εύρεση δωματίου. Είναι στα ολλανδικά.
Καθημερινή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
Απαιτεί εγγραφή (χωρίς κόστος) για να μπορέσεις να δεις τις αγγελίες. Για να σου επιτρέψει να στείλεις μήνυμα στον σπιτονοικοκύρη θα πρέπει να πληρώσεις περίπου 1 με 2 ευρώ.
Αν και αυτή η ιστοσελίδα είναι γενικά για δωρεάν μικρές αγγελίες και είναι αποκλειστικά ολλανδική, ουσιαστικά αξίζει. Μπορεί κάποιος να δει απευθείας την αγγελία, χωρίς συνδρομές και εγγραφές. Βέβαια, πολλές αγγελίες αναρτώνται από μεσιτικά γραφεία, όμως το καλό είναι ότι υπάρχουν συνεχώς καινούριες αγγελίες καθημερινά και αρκετές είναι άμεσες, απευθείας από τον ιδιοκτήτη.
Παρεμπιπτόντως, αξίζει κάποιος να δει και τις άλλες κατηγορίες.
www.kamertje.nl
Αρκετά καλή σελίδα. Είναι στα ολλανδικά.
Αρκετά συχνή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
Απαιτεί εγγραφή (χωρίς κόστος) για να μπορέσεις να δεις τις αγγελίες. Για να σου επιτρέψει να στείλεις μήνυμα στον σπιτονοικοκύρη θα πρέπει να έχεις συνδρομή (subscription). Το κόστος για έναν μήνα είναι κοντά στα 16 ευρώ, ενώ για περισσότερους μήνες υπάρχει έκπτωση (4 μήνες γύρω στα 23 ευρώ).
Αρκετά καλή σελίδα. Είναι στα ολλανδικά και στα αγγλικά.
Καθημερινή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
Απαιτεί εγγραφή (χωρίς κόστος) για να μπορέσεις να δεις τις αγγελίες. Για να σου επιτρέψει να στείλεις μήνυμα στον σπιτονοικοκύρη θα πρέπει να έχεις συνδρομή (subscription). Το κόστος για έναν μήνα είναι κοντά στα 15 ευρώ, ενώ για περισσότερους μήνες υπάρχει έκπτωση.
Αυτή η ιστοσελίδα είναι σε στυλ κοινότητας (community). Αν και μπορείς να επιλέξεις σε κάποια σημεία την αγγλική γλώσσα, αν και το περιεχόμενό της είναι κατά βάση ολλανδικό.
Για να δεις τις αγγελίες πρέπει πρώτα να γραφτείς (δωρεάν), αλλά δεν σου επιτρέπει να συμπληρώσεις προσωπικά στοιχεία επικοινωνίας στην προφίλ που βλέπουν άλλοι χρήστες. Δεν μπορείς να δεις στοιχεία επικοινωνίας γύρω από τις αγγελίες. Απλώς στέλνεις ένα εσωτερικό μήνυμα στον άλλο χρήστη. Με μια πρώτη έρευνα, φαίνεται ότι για τους βασικούς χρήστες δεν υπάρχει κάποιο κόστος επιβάρυνσης, ωστόσο αυτοί στερούνται αρκετές επιλογές. Για προχωρημένες δυνατότητες, όπως το να μπορείς να δεις άμεσα το email και το τηλέφωνο ενός χρήστη, θα πρέπει να έχεις συνδρομή premium user. Το κόστος είναι σχετικά υψηλό, αφού ακόμα και με την έκπτωση η τιμή φτάνει στα 40 ευρώ για 3 μήνες.
(Δεν υπήρχε η δυνατότητα να αξιολογηθεί ο όγκος των αγγελιών).
Καλή σελίδα. Είναι στα ολλανδικά.
Αρκετά συχνή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
Απαιτεί εγγραφή (χωρίς κόστος) για να μπορέσεις να δεις τις αγγελίες. Για να σου επιτρέψει να στείλεις μήνυμα στον σπιτονοικοκύρη θα πρέπει να έχεις συνδρομή (subscription). Το κόστος για έναν μήνα είναι κοντά στα 8 ευρώ, ενώ για περισσότερους μήνες υπάρχει έκπτωση.
Καλή σελίδα για εύρεση ολόκληρου διαμερίσματος και όχι μεμονωμένου δωματίου. Είναι στα ολλανδικά.
Αρκετά συχνή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
(Δεν έχει μελετηθεί ακόμα ο τρόπος πρόσβασης στις αγγελίες ούτε και το κόστος καθ’ εαυτό.).
Αποκλειστικά για φοιτητές στην Ουτρέχτη. Πολύ καλή ιστοσελίδα με πάρα πολλά δωμάτια. Είναι του οργανισμού φοιτητικής στέγασης SSH του πανεπιστημίου της Ουτρέχτης.
Άλλες ιστοσελίδες προς διερεύνηση (δεν τις έχω ακόμη αξιολογήσει).
Είναι στα ολλανδικά και στα αγγλικά.
Δεν σου επιτρέπει να δεις τις αγγελίες αν δεν πληρώσεις πρώτα μια συνδρομή (περίπου 20 ευρώ τους τρεις μήνες). Από την άλλη η υπηρεσία προσφέρει στοιχεία απευθείας επικοινωνίας με τον σπιτονοικοκύρη για όλες τις αγγελίες. Δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τον όγκο των αγγελιών. Απαιτείται διερεύνηση.
Είναι στα ολλανδικά και στα αγγλικά.
Σχετικά συχνή ανανέωση με αρκετές αγγελίες, αλλά όχι αρκετά πολλές.
Απαιτεί εγγραφή (χωρίς κόστος) για να μπορέσεις να δεις τις αγγελίες. Για να σου επιτρέψει να στείλεις μήνυμα στον σπιτονοικοκύρη θα πρέπει να έχεις συνδρομή (subscription). Το κόστος για έναν χρόνο είναι κοντά στα 35 ευρώ.
Kamers Pagina Markt
Adverteergratis.nl/kamers
Huis.2dehands.nl
Huis.ebay.nl
Marktman.nl/kamers
Marktnet.nl/kamers
Marktplaats.nl/kamers
Marktplaza.nl/kamers
Speurders.nl/kamers
Viavia.nl/kamers
Woningen.tweedehands.net
Startershuisvesting
Kamers en koopstudio’s
Studio net
www.opkamers.nl Δεν έχει συχνές αγγελίες.
www.kamerstart.nl Προσωρινά δωμάτια.
Gratiskamers.nl
Huis voor mij.nl
Huren Domusrentals.nl
Huurkamers.nl
Huurzaak.nl
Kamerbron.nl
kamergenoten.nl
Kamergids.com
Kamerhuren.net
Kamerkamer.nl
Kamersonline.nl
Kamerspotter.nl
Kamerverhuur.nl
Kamerweb.nl
Mansion woningaanbod
My roomii.nl
Nieuwekamer.nl
Op mijn kamer.nl
Pararius.nl
Studentenkamer.nl
Studentenkamers.com
Studentenkamers.nl
Stuud kamers
Tijdelijke kamers.nl
Ursem tijdelijke huisvesting
Verhuurkamers.nl
Woningen.org
Yourspot.nl
Zoekallekamers.nl
Prikbord St.huizen & kamers
Huurwoningen.nl
Vestide huisvesting
Onderwijsboulevard
SSH Wageningen & Ede
WSO Kamerbalie
Livingindirect Ede & omstreken
Idealis
Stichting studentenhuisvesting
Wibeco Kamerverhuur aanbod
Kamerbemiddeling WFA
Kamer beheer service
Student in Arnhem
Kamers in Arnhem
RR verhuurmakelaars.nl
Studentenhuisvesting Groningen
Kamersgroningen.nl
GSB Huisvesting info
HopiBon Corps Residenties
KamerinGroningen.nl
Lefier
Vereniging Pel
SLS Wonen
Portaal kameraanbod
Laat je leiden
Instemmingen Delft & omstreken
Centraal wonen Delft
Jongeren info punt
Studentenflat Haringvliet
Huurintermediair.nl
Pension barendregt
Gemeubileerdekamers.nl
Duinzigt Kamers den Haag
Elan wonen
Kamerverhuur Heemskerk
Woongids kamers
ASVA Studentenunie
SRVU kamerbureau
Studentenwoningweb
Kamer op Uilenstede huren
UVA – op kamers informatie
VU – wonen in Amsterdam
Woonkompas Amersfoort
Woningstichting Leusden
Woningstichting Nijkerk
Woonstede Scherpenzeel
Kamerbemiddeling Breda
Woonloket Breda
Bures kamerverhuur Breda
Davro Advies Woonbemiddeling
Bredawonen.com
Kamerbemiddeling Tilburg
Kamers in Tilburg
Kamerpunt kamers Tilburg
Απλό λεξικό όρων.
Aantal huisgenoten. Αριθμός συγκατοίκων.
Aantal kamers. Αριθμός δωματίων.
Afstand tot centrum. Απόσταση από το κέντρο.
Bemiddelingskosten. Κόστος μεσιτικού γραφείου.
Buurt. Περιοχή.
Datum beschikbaar. Διαθέσιμη ημερομηνία.
Douche. Ντουζ.
Exclusief. Κόστος αποκλειστικά για το σπίτι (χωρίς τα έξοδα νερού, ρεύματος κλπ.).
Gedeelde. (Κοινή χρήση του χώρου από όλους τους συγκατοίκους).
Goed. Για κατάσταση χώρου: καλή.
Huisdieren toegestaan. Αν επιτρέπονται κατοικίδια ζώα.
Huurprijs. Κόστος δωματίου.
Inschrijven gemeente. Εγγραφή στον δήμο.
Inclusief. Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται το ρεύμα, το γκάζι και το νερό.
Internet. Ίντερνετ.
Ja. Ναι.
Keuken. Κουζίνα.
Makelaar. Μεσίτης.
Omschrijving. Περιγραφή.
Onbekend. Άγνωστο.
Onderhoud. Κατάσταση.
Oppervlakte. Επιφάνεια (σε τετραγωνικά).
Roken toegestaan. Αν επιτρέπεται το κάπνισμα.
Per direct. Για ημερομηνίες: Άμεση ενοικίαση.
Plaats. Περιοχή.
Postcode. Ταχυδρομικός κωδικός.
Straat. Οδός.
Tijdelijk. Ενοικίαση για περιορισμένο χρονικό διάστημα, προσωρινά.
Toilet. Τουαλέτα
Voor onbepaalde tijd. Χωρίς περιορισμό χρόνου, όχι προσωρινή ενοικίαση.
Εύχομαι αυτά τα στοιχεία να βοηθήσουν τις φίλες και τους φίλους που αναζητούν στέγη στην Ολλανδία. Ως προς τις συνδρομές, θα βοηθούσε πολύ να γραφτεί ένα άτομο για μια ομάδα ατόμων που ψάχνουν όλοι μαζί. Έτσι, το κόστος θα μπορούσε να μοιραστεί.
Οι Penn & Teller αποκαλύπτουν ένα μαγικό κόλπο.
Δείτε τον τρόπο εκτέλεσης αυτού του είδους ταχυδακτυλουργικού κόλπου.
Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος – Επεισόδιο
Πηγη: Κείμενα μαζί: Μια συνεργατική προσπάθεια για ψηφιοποίηση κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας, http://www.sarantakos.com/keimenamazi.html.
Έχουμε μια απίστευτη γλώσσα. Είναι χρέος μας να τη διατηρήσουμε ζωντανή και να την καλλιεργήσουμε ακόμα περισσότερο!
Το δρομάκι ήταν ήσυχο, σαν απελπισμένο και ορφανεμένο. Μεγάλες λακκούβες καταμεσής του, γεμάτες νερό της βροχής, θαμποφέγγιζαν κάτω από το αρρωστεμένο ηλιόφωτο, που πάσκιζε να ξεσκίσει την πηχτή συννεφιά. Στην πέρα γωνιά, εκεί που άρχιζε η άσφαλτος του μεγάλου δρόμου, σωριασμένα σκουπίδια, κουρέλια, χαρτιά κι αποκαΐδια και σάπιες φλούδες, ανάδιναν τη βαριά και ξινή μυρουδιά τους. Το κορίτσι κοντά στο παράθυρο προσπαθούσε να συνεφέρει κάποιο κουρέλι με τη βελόνα του. Ένα χειμωνιάτικο πουλάκι στάθηκε στα σκουπίδια, τσίμπησε μια φλούδα και πήγε να κοιτάξει τον κόσμο πάνω από ‘να γερμένο κεραμίδι.
Απελπισμένο κι ορφανεμένο ήταν το δρομάκι. Κι έτυχε τότε να ‘ρθει και ν’ ανασάνει εκεί δα χάμου ο άνθρωπος που περπατούσε από τα βαθιά χαράματα, φέρνοντας λογής λογής φρύγανα και σαρίδια από το βουνό. Μια παλιοκασόνα με δυο ρόδες στο πλάι ήταν το έχει του· τη ζεύτηκε ο ίδιος και το παιδί ίσαμε δεκατεσσάρω χρονώ, την έσπρωχνε από πίσω. Κι ίδρωναν κι αγκομαχούσαν κι οι δυο. Το μεγάλο παιδί έρεβε δυο μήνες στη φυλακή – μέρα τη μέρα καρτερούσε την εχτέλεση, που θα το λύτρωνε από τα δεινά του. Τα βάσανά του ήταν αμολόγητα, τι βελόνες στα νύχια και τι αναμμένες εφημερίδες και τι σούρσιμο πάνω στα χαλίκια με την κοιλιά – μα εκείνο δεν άνοιγε το στόμα του, μήτε που παραπονιόταν, μήτε που μετάνιωνε για τίποτε, μόνο καρτερούσε ήσυχα την ώρα που θα ‘παιρναν ένα τέλος όλα τούτα, μ’ ένα βόλι στην καρδιά, μ’ ένα βόλι στο καθάριο μέτωπο της θυσίας. Ο χειμώνας ήταν βαρύς, η ντουλάπα με τις ψαλιδισμένες εφημερίδες άδεια, το τζάκι σβηστό – μια μούχλα και μια υγρασία, κάτι σαν την ανάσα της πείνας, είχε κατακάτσει απάνω σ’ όλα και δεν έλεγε να ξεσηκωθεί από κει. Έτσι ο γέρος τ’ αποφάσισε να πάει να μάσει χόρτα και ξύλα. Τόσοι και τόσοι έκαναν κάθε μέρα το ίδιο. Ξεκινούσαν για το βουνό με τα πόδια γυμνά, μ’ ένα τσουβάλι στην πλάτη, με μια κασόνα ξεγοφιασμένη· σαν τύχαινε και μπορούσαν να βοηθήσουν και τα παιδιά, στον πηγεμό τα βάζανε μέσα και τα σούρνανε -κι ύστερα έσπρωχναν κι εκείνα στο γυρισμό από πίσω. Μα ο δρόμος ήταν μακρύς – Θε μου, τι ατέλειωτους δρόμους έχει η γη σου! Κι εκεί έξω τα χωράφια πρασίνιζαν, τα νεράκια μουρμούριζαν, μα η συννεφιά ήταν πάντα βαριά και πηχτή, σαν μια πίκρα που πλάκωνε την καρδιά. Θρήνος σ’ έπιανε να κοιτάς τα σπαραγμένα πεύκα, τ’ αποκαΐδια, τους μαύρους λόφους που ξεμάκραιναν ίσαμε τη θάλασσα. Οι λοτόμοι ξεστήθιαζαν τις ανηφοριές, ξεχέρσωναν τις λαγκαδιές. Ήταν άλλης λογής άνθρωποι τούτοι! Γέμιζαν τα κάρα τους με τα χοντρά άλογα από το πράσινο δάσος και φεύγανε, φεύγανε τραγουδώντας. Και την άλλη μέρα ξανά· και δεν άφηναν δέντρο για δέντρο, μονάχα τη γη σακατεμένη -και τη νύχτα να τη δέρνει αλύπητα η βροχή και, σα να μην την καταπίνει, σαν να τη βγάζει από τα σπλάχνα της η ίδια, μια θάλασσα δάκρυα και μια λάσπη γλιστερή που γέμιζε πατημασιές, καθώς ανοιχτές λαβωματιές πάνω σ’ ένα καταπληγιασμένο κορμί. Και τότε το πάθος των ανθρώπων έσμιγε με το πάθος της γης- χορτάρι δεν πρόφταινε να φυτρώσει κι ο πεινασμένος το συμμάζευε στο σακούλι του τρέμοντας μην τον ξεκρίνει από πουθενά και τον διώξει σαν το τυραγνισμένο σκυλί ο δυνάστης λοτόμoς. Μα, όσο και να πεις, ήταν μια παρηγοριά αυτή η στέρηση που έδενε τον άνθρωπο με τα πράματα κι η πίστη, πως κάποια μέρα πίσω από εκείνους τους λόφους θ’ ανέβαινε ένας ήλιος φλογάτος και θα ξυπνούσαν οι τάφοι κι από στεριές κι από θάλασσες θα ξεχυνόταν το καινούριο τραγούδι, μια μέρα χαρούμενη, που δεν θα ‘χε πια τελειωμό.
Το καροτσάκι βρισκόταν παρατημένο σύρριζα στο στενό πεζοδρόμιο. Ο άνθρωπος σφούγγιζε τον ιδρώτα του με το κουρελιασμένο μανίκι και το παιδί ξεκουραζόταν κοντά στο παράθυρο, κάτου από το κορίτσι με την ασταμάτητη βελόνα. Το σακούλι με τα χόρτα ήταν γεμάτο και το καροτσάκι ήταν γεμάτο – θα μπορούσαν όπως όπως να την περάσουν και τη μέρα τούτη και τώρα που ανακάλυψαν το βουνό η ελπίδα δεν ήταν χαμένη. Το παιδί ξέκρινε κιόλας μια φρέσκια φλούδα πορτοκαλιού στα σκουπίδια και χίμηξε να την αρπάξει, σαν να φοβόταν μην τύχει και βρεθεί περαστικός στο ειρηνεμένο δρομάκι και του την πάρει. Κάθισε κει δα πέρα και ξεσκάλιζε· βρήκε κι ένα κόκαλο, πασαλειμμένο παχιά λάσπη και το ‘πλυνε στη λακκούβα καταμεσής, στο νερό της βροχής, και το τραγάνιζε ευτυχισμένο. Σ’ ένα ξεκοιλιασμένο κουτί κονσέρβας φέγγιζε κάτι σαν υποψία λαδιού και το συμμάζεψε κι εκείνο και το ‘δειχνε στον πατέρα του σαν πλούσιο βρετίκι, χάρισμα μοίρας πονόψυχης. Ήταν μια σοβαρή δουλειά να ψάχνεις, ολοένα να ψάχνεις στο σωρό τα σκουπίδια και ν’ απλώνεις το χέρι ολοένα βαθύτερα και να πασπατεύεις ζητώντας το θησαυρό, που δεν τ’ αποφάσιζε να βρεθεί -μα κιόλας κάτι του ‘λεγε του καθενός πως υπάρχει.
Κι ήταν ολότελα δοσμένο σε τούτη τη δουλειά το παιδί· και δεν άκουσε τίπoτα. Μήτε ο πατέρας άκουσε τίποτε, προσπαθώντας να ζευτεί πάλι το καροτσάκι και να ξεκινήσει για πάρα πέρα. Έπαιρνε και να μεσημεριάζει και συλλογιόταν πως θα έπρεπε στο σπίτι ν’ ανάψουν φωτιά να ζεσταθούνε και μια σταλιά και να βράσουν τα χόρτα. Κάποιος γείτονας του είχε πει τις προάλλες πως έριχνε μέσα στο τσουκάλι πεντέξι ελιές και το χόρτο έπαιρνε τη μυρουδιά του λαδιού και νοστίμιζε. Σαν δύσκολο πράμα να βρεις τι ελιές! Μα μπορεί στο τέλος ο γείτονας να ‘χε ακόμα καμπόσες. Όλα τυχαίνουν -και τα πιο απίστευτα- σε τούτο τον κόσμο καμιά φορά! Δε συλλογιόταν άλλο τίποτε από τούτο, καθώς ζευόταν το καροτσάκι σαν έπεσαν μονομιάς στο δρομάκι οι λαστιχένιοι τροχοί κι ένα σούσουρο έκαμε το πουλί, που στεκόταν ακόμα στο κεραμίδι του, να πετάξει αλλοπαρμένο πέρα στην άσφαλτο, μακριά. Πίσω από το κρύσταλλο, στ’ αυτοκίνητο, άστραψε ένα φαρδύ κατακόκκινο πρόσωπο, οργισμένο. Καθόταν κι ένα κορίτσι δίπλα του και μασούσε μια σοκολάτα χαμογελώντας. Το καροτσάκι σείστηκε σύγκορμο, μα ήταν κολλημένο γερά στη λάσπη και δεν έλεγε να ξεκινήσει από κει. Κι ο άνθρωπος ζεμένoς αγκομαχούσε και τιναζόταν κι εκείνος σύγκορμος και στέριωνε τα πόδια ολάνοιχτα πίσω και πάσκιζε να τραβήξει μπροστά με το φαγωμένο κορμί τεντωμένο σαν ένα τόξο και τ’ αριά άσπρα γένια του ξαναγέμισαν ιδρώτα μονομιάς και τα μάτια του συννέφιασαν και δεν μπορούσαν τίποτε πια να ξεκρίνουν. Το χοντρό πρόσωπο μούγκριζε πίσω από το κρύσταλλο και φοβέριζε και βλαστημούσε σ’ άγνωρη γλώσσα. Είχε γίνει πια γαλαζοκόκκινο και γαλάζωνε ολοένα, κι ο κοντός λαιμός ανασηκωνόταν ανυπόμονος μπροστά σε τούτο το εμπόδιο τ’ αναπάντεχο. Το κορίτσι μασούσε τη σοκολάτα του και χασκογελούσε. «Τι χαριτωμένος γινόταν αυτός ο Φριτς, όταν θύμωνε!» Μα το πράμα δε βάσταξε πολύ. Ο Φριτς κατέβηκε από τ’ αυτοκίνητο αλαφιασμένος· οι μπότες του άστραψαν καλογυαλισμένες, άστραψαν τα μάτια του σκοτεινά και τα χείλη του μούγκριζαν, μούγκριζαν. Το ‘πιασε το γεροντάκι, λιγνό σαν το φρύγανο, και το ‘στησε στον τοίχο πλάι στο παράθυρο του κοριτσιού που ανατρόμαξε και κρύφτηκε μέσα κι άρχισε να το δέρνει το γεροντάκι, να το χτυπάει όπου έβρισκε με γροθιές και κλοτσιές κι ολοένα να φρενιάζει περισσότερο. Το παιδί σωριάστηκε πάνω στα σκουπίδια και βάλθηκε να κλαίει τρομαγμένο και να κοιτάζει και να μην μπορεί να κουνήσει από τον τόπο του. Το γεροντάκι δεν έβλεπε πάρεξ δυο ασημένιους αϊτούς, ένα περιλαίμιο που ανεβοκατέβαινε μπροστά του -κι ένιωθε δυο χοντρά, ζεστά κομμάτια σάρκας να πέφτουν απάνω του σαν το φλογισμένο σίδερο· μα μήτε βόγκηξε μήτε άρθρωσε λέξη. Τo κορίτσι κατάπιε τη σοκολάτα του και ξεφώνισε: «Ντας ιστ γκενούχ, λίμπλιχε Φριτς, ντας ιστ γκενούχ!» Οι μπότες ξεμάκρυναν. Το χοντρό πρόσωπο είχε ξανάβρει τον εαυτό του, κάτι σαν γαλήνη και σαν ικανοποίηση. Ανέβασε το αυτοκίνητο σύρριζα στον τοίχο, στο αντικρινό πεζοδρόμιο, και πέρασε θριαμβευτικά, γεμίζοντας βαριά μυρουδιά μπενζίνας τ’ ορφανεμένο δρομάκι.
Το κορίτσι με τη βελόνα άνοιξε την πόρτα, έπλυνε το πρόσωπο του γέρου με κρύο νερό, το σκούπισε με καθάρια πετσέτα· ήρθανε κι οι άλλες γειτόνισσες κι έφερε η μια ένα κομμάτι, ένα ελάχιστο κομμάτι ψωμί κι η άλλη το μπουκαλάκι με το ρούμι και πάσκιζαν να συνεφέρουν τον άνθρωπο που κακοπάθησε. Μα κάτω από τα μάτια το πετσί ήταν γαλαζόμαυρο και φουσκωμένο, λες κι από στιγμή σε στιγμή θα ‘σκαζε και θα ‘τρεχε από εκεί μέσα όλο το δάκρυ που δεν έβγαινε από την καρδιά. Το παιδί μπόρεσε τότε πια ν’ ανασηκωθεί κι έπιασε τα χέρια του πατέρα και τα φιλούσε και του πασπάτευε το κορμί και γλυκά και θαρρετά του μιλούσε, σαν να γεννιόταν την ώρα εκείνη ένας αδάμαστος άντρας μέσα του. Ύστερα στάθηκε ολόρθο και κοίταξε πέρα κι είδε τη λάσπη σημαδεμένη από τα λάστιχα κι έβαλε όλη του την ψυχή στη ματιά· κι ήταν σαν να γέμισε το δρομάκι αχούς αναστάσιμους και ν’ άνθισε η γης μονομιάς, μέσα στην καρδιά του χειμώνα, και τα χελιδόνια να σπάθισαν το γαλάζιο του ασυννέφιαστου ουρανού. Γιατί την ώρα εκείνη ένα βασανισμένο κι ανυποψίαστο παιδί έγινε λεύτερος άνθρωπος και κατάλαβε ποιο είναι το χρέος του.
Το τέλος των λατινοελληνικών (greeklish)!
O πρώτος μου υπολογιστής ήταν μια Amiga 500 πριν δύο δεκαετίες. Δεν είχε υποστήριξη ούτε ελληνικών ούτε ελληνικών χαρακτήρων. Αλλά και όταν ήμουν φοιτητής το 1998 οι υπολογιστές της σχολής μας και κυρίως οι εφαρμογές και οι υπηρεσίες του Διαδικτύου δεν υποστήριζαν ελληνικές γραμματοσειρές. Αυτή η κατάσταση άρχισε να αλλάζει μετά το 2002 με την έλευση των Windows XP, του Google και των διαδικτυακών εφαρμογών Web 2.0.
Μέχρι τότε, όμως, αναγκαστήκαμε τότε όλοι μας να χρησιμοποιήσουμε τα λατινοελληνικά, δηλαδή τα greeklish. Για να συμμετάσχεις στο IRC, να στείλεις ένα email στο ΥΑΗΟΟ ή να επικοινωνήσεις με TELNET, τα λατινοελληνικά (greeklish) ήταν απαραίτητα. Ήταν ένα αναπόσπαστο εργαλείο στην καθημερινή χρήση του υπολογιστή μας.
Μα ας επιστρέψουμε, όμως, στη σημερινή εποχή και ας διερωτηθούμε την αναγκαιότητα των λατινοελληνικών (greeklish). Σχεδόν όλοι οι υπολογιστές, τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα και οι υπηρεσίες/εφαρμογές του Διαδικτύου υποστηρίζουν την ελληνική γραμματοσειρά, τουλάχιστον μέσω της κωδικοποίησης χαρακτήρων (character encoding) UTF-8. Ακόμα και τα κινητά τηλέφωνα και πολλές άλλες ηλεκτρονικές συσκευές υποστηρίζουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία τους ελληνικούς χαρακτήρες. Συνεπώς, θεωρείται αδιανόητο κάποιος να γράφει ακόμα και σήμερα σε λατινοελληνικά (greeklish), όταν δύναται να χρησιμοποιήσει το ελληνικό πληκτρολόγιο. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που μας κάνει να συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τα λατινοελληνικά (greeklish);
Στο παραπάνω ερώτημα θα απαντούσε σίγουρα μια εκτενής κοινωνιολογική και επιστημονική έρευνα/μελέτη κάποιου πανεπιστημίου ή ερευνητικής ομάδας. Ωστόσο, έχω την πεποίθηση ότι τα λατινοελληνικά (greeklish) υπάρχουν ακόμα κυρίως λόγω της λεξιπενίας και της γλωσσικής ένδειας που χαρακτηρίζει σήμερα ένα σημαντικό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού. Αυτό δεν σημαίνει οπωσδήποτε πως κάποιος που χρησιμοποιεί αυτήν τη μορφή γραφής έχει γλωσσικό πρόβλημα. Σίγουρα όχι. Από την άλλη μεριά, όμως, κάποιος που αντιμετωπίζει γλωσσικό πρόβλημα και δεν ενδιαφέρεται να βελτιωθεί γλωσσικώς, είναι πολύ πιθανόν να διαθέτει στο «οπλοστάσιό» του τα λατινοελληνικά (greeklish).
Η χρήση των λατινοελληνικών (greeklish) στη σύγχρονη επικοινωνία είναι πλέον ξεπερασμένη και χωρίς νόημα. Αυτό έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό σε ολοένα μεγαλύτερο αριθμό συνειδητοποιημένων Ελλήνων. Σχεδόν όλες οι ιστοσελίδες θεματικών συζητήσεων (forum) έχουν απαγορεύσει τη χρήση τους. Ολοένα και περισσότερος κόσμος που τα χρησιμοποιούσε στο παρελθόν επιλέγει πλέον συνειδητά να τα σταματήσει και στη θέση τους να γράφει με ελληνικούς χαρακτήρες και ορθή ορθογραφία.
Ο τελευταίος είναι και ο σημαντικότερος λόγος, φρονώ, που τα λατινοελληνικά (greeklish) αρχίζουν να ξεθωριάζουν. Η ακαλαισθησία τους δεν προκύπτει τόσο πολύ από την αποκλειστική χρήση του λατινικού αλφάβητου, όσο από την ανορθογραφία τους. Μάλιστα, οι τελευταίες έγκυρες μελέτες φέρνουν στο φως της δημοσιότητας συγκλονιστικά στοιχεία για τις «βλάβες» που μπορούν να προκαλέσουν τα λατινοελληνικά (greeklish) στη γλωσσική ικανότητα τόσο του χρήστη τους, όσο και του αποδέκτη τους. Τα λατινοελληνικά (greeklish) βλάπτουν την ορθογραφία. Καταργούν τους κανόνες της με την έλλειψη τονισμού και των σημείων στίξης, τη χρήση αγγλικών σημείων στίξης, ενώ ενισχύουν τα ορθογραφικά λάθη (π.χ. ο αντί για ω), τα φωνητικά λάθη (κυρίως στους φθόγγους π.χ. κς αντί για ξ), τη σύντμηση λέξεων (π.χ. tespa αντί τέλος πάντων, tpt αντί για τίποτα, dld αντί για δηλαδή κ.α.), τη λάθος χρήση χρόνου ή προσώπου στα ρήματα, τη λάθος πτώση στα ουσιαστικά και την αντικατάσταση λέξης με άλλη, με εντελώς διαφορετική σημασία. Με το πέρασμα του χρόνου η γλωσσική ικανότητα του χρήστη τους ολοένα και φθίνει.
Αφού το σκέφτηκα προσεκτικά τον τελευταίο καιρό, θεωρώ και κρίνω φρόνιμο και εγώ με τη σειρά μου να ζητήσω από όλον τον κόσμο που επικοινωνούμε να μην χρησιμοποιούμε τα λατινοελληνικά (greeklish) πια. Και αυτό συνειδητά, διότι μπορούμε να αντιληφθούμε τους λόγους και να συνειδητοποιήσουμε την αξία του ελληνικού αλφάβητου.
Τουλάχιστον, αν το μέσο επικοινωνίας δεν υποστηρίζει ελληνικούς χαρακτήρες, καλό θα ήταν να τηρούνται στο έπακρο οι κανόνες ορθογραφίας και το επίσημο πρότυπο μετατροπής του ελληνικού αλφάβητου στο αντίστοιχο λατινικό. Έτσι τουλάχιστον θα μπορούσε το κείμενο να έχει τον μέγιστο βαθμό αναγνωσιμότητας και να κουράζει λιγότερο, αν και αυτό είναι αναπόφευκτο. Αντί, λοιπόν, κάποιος να γράψει ένα κείμενο χωρίς να προσέχει τους κανόνες ορθογραφίας, καλό είναι να προσπαθήσει τουλάχιστον να συσχετίσει επακριβώς έναν προς έναν τους λατινικούς χαρακτήρες με τους αντίστοιχους ελληνικούς στη χρήση των λατινοελληνικών (greeklish) χρησιμοποιώντας τη “μετατροπή του ελληνικού αλφαβήτου με λατινικούς χαρακτήρες (ΕΛΟΤ 743)“, το οποίο είναι το ελληνικό αντίστοιχο του διεθνούς ISO 843:1997.
Θεωρώ ότι ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί πόσο ακαλαίσθητη και χωρίς νόημα είναι η χρήση του λατινικού αλφάβητου στην ελληνική γλώσσα. Το τελευταίο εφευρέθηκε με βάση το προϋπάρχον ελληνικό αλφάβητο. Γιατί, λοιπόν, να χρησιμοποιούμε για τη γραφή των ελληνικών μας το λατινικό αλφάβητο, το οποίο γεννήθηκε από το δέος και το θαυμασμό του δυτικού πολιτισμού προς το αντίστοιχο ελληνικό; Έχουμε ένα πανίσχυρο εργαλείο και θα έπρεπε να το χρησιμοποιούμε με περιφάνεια και ενθουσιασμό.
Πρόβλημα… orthografias. Η χρήση των greeklish από τους νέους βλάπτει σοβαρά τη γλώσσα
Τα greeklish βλάπτουν την ορθογραφία
Τα greeklish και η Ορθογραφία στο Διαδίκτυο
Netschoolbook: Αφιέρωμα στη χρήση των greeklish
Σήμα κινδύνου από σαράντα ακαδημαϊκούς
Wikipedia: Greeklish
Εργαλεία μετατροπής λατινοελληνικών σε ελληνικούς χαρακτήρες:
http://tools.wcl.ece.upatras.gr/degreeklish/index.php
http://services.innoetics.com/greeklish/
http://speech.ilsp.gr/greeklish/greeklishdemo.asp
http://www.e-greeklish.gr/greeklish-to-greek
Update 9 Σεπτεμβρίου, 2013
Ο κύριος Σαραντάκος γράφει σήμερα ένα πολύ καλό κείμενο στο ιστολόγιό του σχετικά με το θέμα των γκρίκλις. Σύμφωνα με τη γνώμη του, τα γκρίκλις δεν αποτελούν απειλή για τη γλώσσα, ενώ ακόμα δεν έχουν γίνει σοβαρές μελέτες που να μας δίνουν στοιχεία για την επιρροή τους στον γραπτό λόγο. Τρία χρόνια αφού έχω γράψει το παρόν άρθρο, θα συμφωνήσω με τον κύριο Σαραντάκο ότι το ελληνικό αλφάβητο είναι ακόμα άτρωτο. Όπως και το γεγονός ότι τα γκρίκλις είναι απαραίτητα στις ηλεκτρονικές συσκευές για λόγους οικονομίας χαρακτήρων. Από την άλλη πλευρά, τα θεωρώ ακαλαίσθητα, ειδικά όταν κάποιος έχει τη δυνατότητα να γράψει με ελληνικούς χαρακτήρες και δεν το κάνει. Επίσης, θα χαρακτήριζα και εγώ με τη σειρά μου “υπερβολικούς” τους χαρακτηρισμούς στην εκστρατεία των Ράδιο Αρβύλα, η οποία ξεκίνησε αργότερα από την εγγραφή αυτού του άρθρου. Παρατηρώ, όμως, ότι στα 3 αυτά χρόνια υπήρξε ένα πολύ δυνατό ρεύμα στη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου, π.χ. στα φόρουμς, γεγονός που δείχνει ότι εμείς οι Έλληνες αγαπάμε τη γλώσσα μας.
Παρακάτω παραθέτω το κείμενο του κύριου Σαραντάκου. Η πηγή είναι από την ιστοσελίδα του “Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία” και η διεύθυνση του άρθρου είναι η http://sarantakos.wordpress.com/2013/09/09/pianoboomerang/#more-9625
Πιάνο και μπούμεραγκ
Αναρτήθηκε από τον/την sarant στο 9 Σεπτεμβρίου, 2013Οι τακτικοί φίλοι του ιστολογίου ξέρουν τι είναι ο Νόμος του Μπούμεραγκ: είναι ο νόμος σύμφωνα με τον οποίο, όταν κάποιος στο Διαδίκτυο θελήσει να καυτηριάσει τα γλωσσικά λάθη ή τις λειψές γνώσεις κάποιου άλλου, γίνεται μια συνωμοσία του σύμπαντος και στην ίδια πρόταση κάνει κι ο ίδιος γλωσσικό λάθος. Ο Νόμος έχει επιβεβαιωθεί δεκάδες, εκατοντάδες ίσως φορές, στο σημερινό όμως άρθρο θα δούμε μια επέκταση του πεδίου εφαρμογής του, αφού φαίνεται ότι ισχύει όχι μόνο στο Διαδίκτυο αλλά και στις εφημερίδες.
Στη χτεσινή Καθημερινή, η γνωστή πιανίστρια Έφη Αγραφιώτη δημοσίευσε μια επιφυλλίδα για θέματα γλώσσας (περίπου), με τον μάλλον μακροσκελή τίτλο Η γλώσσα ως καταφύγιο αισθήσεων με ορθογραφία που δίνει εικόνα και νόημα. Το άρθρο ξεκινάει με μια ακόμα ιερεμιάδα κατά των γκρίκλις, που η αρθρογράφος θεωρεί σωστό να τα γράφει greeklish, παρόλο που τόσο την ενοχλεί το λατινικό αλφάβητο! Και στην πρώτη κιόλας αράδα, ο Νόμος του Μπούμεραγκ βρίσκει μιαν ακόμα πανηγυρική επιβεβαίωση. Παραθέτω όμως ολόκληρο το άρθρο, δεν είναι και μεγάλο.
Greeklish! Η απέραντη κακοποίηση που εχρήσθη κουλτούρα, χωρίς αντίσταση, ικανή να αποτρέψει την επιδρομή του «τίποτα» εναντίον μιας γλώσσας ριζωμένης στις διαδρομές της οικουμένης. Μια γλώσσα καταφύγιο αισθήσεων που η ορθογραφία της έχει εικόνα, νόημα, παραπέμπει και οδηγεί τη λέξη στην έννοια και την έννοια στη λέξη.
Η ανάγκη του διαδικτυακού λόγου, θα πει κάποιος, καθαιρεί την ανάγκη της ορθογραφίας. Εχουμε ωραιότατες ελληνικές γραμματοσειρές και αυτόματη διόρθωση στον υπολογιστή και στα νέα τηλέφωνα, για όσους είναι ανορθόγραφοι. Ανορθόγραφος όμως μετά από δεκάδες ώρες μαθημάτων και φροντιστηριακή υποστήριξη χιλιάδων ευρώ, δικαιολογείται;
Μήπως ούτε το πλούσιο Διαδίκτυο δεν βοηθάει να ζήσουμε καλύτερα; Μήπως όσο μας καλεί στην υπεραπλούστευση τόσο μας απομακρύνει από εμάς τους ίδιους; Μήπως η αδυναμία επικοινωνιακής συνεργασίας, η ανίσχυρη διαπροσωπική σχέση, έχει χορηγό τη μοναξιά; Δείτε προσεκτικά μικρούς και μεγαλύτερους στους δρόμους. Κρατούν το κινητό σαν αξίας συνεργάτη, μιλούν μεγαλόφωνα, σαν να είναι μόνοι, για ώρες λέγοντας πολλές ασυναρτησίες και μάλιστα σε μια γλώσσα φθαρμένη, άσχημη, ακαλαίσθητη που αποτελείται από πενήντα λέξεις και δέκα Ο.Κ.
Μας φταίει ετούτη η θάλασσα των αδιεξόδων που προκύπτει από τα οικονομικά χάλια, μας φταίει που το σύστημα δεν βοηθάει και που η παιδεία δεν είναι αντάξια του ιδανικού. Μόνο που η κρίση στην παιδεία ξεκινάει από τον αμοραλισμό κι αυτός γεννιέται από την αταξία που συμπλέκεται στο κενό εγώ μας.
Ανάγκη ποιοτικής βοήθειας
Την παθητική μας ανυπαρξία πρέπει να πολεμήσουμε κατά μόνας, εκλογικεύοντας την άνευ όρων αποδοχή όσων υπόσχονται να ενεργούν αντί ημών. Η γλώσσα, οι τέχνες και η φύση μπορούν να προσφέρουν εξαιρετικά ποιοτική βοήθεια. Δεν αντιλέγω ότι χρειαζόμαστε παιδεία και στη γλώσσα και στην τέχνη όπου τα πράγματα ακούμπησαν το μηδέν. Οι διαπιστώσεις δεν βελτιώνουν τίποτε. Η παιδεία της τέχνης και η παιδεία της γλώσσας θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν αδελφές ψυχές αν οι υπάρχοντες δάσκαλοι ελληνικής είχαν εκπαίδευση στις καλές τέχνες και οι καλλιτέχνες είχαν καλή εκπαίδευση στην ελληνική γλώσσα. Προσωπικά πιστεύω στη δύναμη αυτής της συνεργασίας όσο κι αν ακούγεται ρομαντικό. Πάρα πολλοί δεν θα συμφωνήσουν, ναι.
Ενας Ευρωπαίος βουλευτής είπε κάτι πολύ ενδιαφέρον: «χωρίς την ελληνική γλώσσα είναι σαν να μιλάμε για χρώματα σε τυφλό άνθρωπο». Στο ίδιο περίπου πλάνο, ο Δημήτρης Μητρόπουλος είχε πει: «η γλώσσα της ψυχής και η γλώσσα του νου πρέπει να λειτουργούν μαζί, να δίνουν με λέξεις ήχους με ήχους λέξεις. Στους Ελληνες που έχουν αυτή τη γλώσσα και αυτή την ψυχή, είναι απλό αν προσπαθήσουν. Η ζωή θα γίνει καλύτερη έτσι».
Θα γυρίσω πάλι στον Ελύτη παντρεύοντας τις σκέψεις μου: «Το μυαλό μας κάνει μαιάνδρους απίθανους προκειμένου στο μέλλον να σταδιοδρομήσει στα εργαστήρια, στους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους, οπουδήποτε οσφραίνεται όφελος χειροπιαστό». Αλλά «Λίγη ξερή, τριμμένη στα δάχτυλά σου, μέντα σε πάει ολόισια στη σκέψη των Ιώνων. Τα χάδια σου είναι η μετάθεση μιας απαλής μουσικής, με όλα τα andante και τα allegro της, πάνω στην επιδερμίδα. Κι εκείνο το φυτό αντικρύ σου, που διαιρεί άνισα πλην σωστά το χώρο, είναι η αόρατη γεωμετρία που διέπει στο βάθος ολάκερη την οικουμένη. Να, αυτή είναι μια ελευθερία πραγματική, που έχει τη δύναμη τη γενική ν’ αναστέλλει όλες τις επιμέρους αναστολές σου και να σε κάνει, κάθε φορά που τρως μια συναγρίδα ψητή, να τρως κι από λίγο Αιγαίο, με αντίς λεμόνι δυο τρεις οξείς στίχους του Αρχίλοχου» (από τη Μέθοδο του ΑΡΑ).
Η τελευταία παράγραφος είναι παρμένη από κείμενο του Ελύτη, και δεν ξέρω αν έχει πολλή σχέση με τα γκρίκλις -και ασφαλώς καμία με τον Νόμο του Μπούμεραγκ. Στις πρώτες όμως παραγράφους, η κυρία Αγραφιώτη, αφού τα ψάλει στα γκρίκλις και στη γλώσσα του Διαδικτύου, κάνει την εξής ρητορική ερώτηση:
Ανορθόγραφος όμως μετά από δεκάδες ώρες μαθημάτων και φροντιστηριακή υποστήριξη χιλιάδων ευρώ, δικαιολογείται;
Αν κρίνουμε από το μεγαλοπρεπές ορθογραφικό λάθος που έχει κάνει η ιδια στην πρώτη κιόλας γραμμή του κειμένου της (Η απέραντη κακοποίηση που εχρήσθη κουλτούρα), ασφαλώς η ερώτησή της έχει χαρακτήρα αυτοκριτικής -τζάμπα πήγαν τα χιλιάρικα, δεν έμαθε η κυρία Αγραφιώτη ότι άλλο το χρίζω (κυριολεκτικά σημαίνει αλείφω, μεταφορικά “απονέμω τίτλο ή ιδιότητα σε κάποιον/κάτι που δεν τα αξίζει”) και άλλο το χρήζω (έχω ανάγκη από…).
Επιπλέον, η κ. Αγραφιώτη πιάνεται ασυνεπής διότι δεν εφαρμόζει η ίδια τις συμβουλές που δίνει όταν λέει ότι Έχουμε ωραιότατες ελληνικές γραμματοσειρές και αυτόματη διόρθωση στον υπολογιστή και στα νέα τηλέφωνα, για όσους είναι ανορθόγραφοι, Το βάρβαρο “εχρήσθη” το κοκκινίζει ο κ. Σπελ Τσέκερ, διότι δεν μπορεί να υπάρξει τέτοιος τύπος. Το “χρίζει” μπορεί να μπερδευτεί με το “χρήζει”, αλλά τύπος “χρήζομαι” δεν υπάρχει, άρα ούτε και τ. “εχρήσθη” -μακριά από μας.
Αν πάμε στην ουσία του θέματος, τα γκρίκλις (εγώ επιμένω να τα γράφω έτσι), θα αντιγράψω (επικαιροποιώντας το) κάτι που είχα γράψει πριν από δύο χρόνια, όταν είχαμε συζητήσει ξανά το θέμα με αφορμή, τότε, τη γλωσσοσωτήρια εκστρατεία των Ράδιο Αρβύλα.
Δεν νομίζω ότι τα γκρίκλις συνιστούν απειλή για τη γλώσσα μας και ομολογώ ότι βρήκα επιφανειακή, παραπλανημένη και, θα το πω, δημαγωγική την εκστρατεία που έχουν ξεκινήσει οι Ράδιο Αρβύλα. Οι βαριές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στο διαφημιστικό σποτ τους (έγκλημα, καταστροφική συνήθεια, μπορεί να καταργήσει (!) τον ελληνικό γραπτό λόγο) δεν στηρίζονται πουθενά και παραπέμπουν στις χειρότερες στιγμές του κινδυνολογικού κίτρινου Tύπου.
Μόνο μια έρευνα έχει γίνει για τα γκρίκλις, και αυτή παρουσιάστηκε στρεβλά (και κινδυνολογικά) από τον Tύπο. Οι ίδιοι οι συντελεστές της έρευνας με επόμενη ανακοίνωσή τους (που βέβαια θάφτηκε) τόνισαν ότι «η έρευνα δεν ήταν πανελλαδική και δεν θεωρείται δόκιμο να προβαίνει κανείς σε γενικεύσεις, κινδυνολογώντας με ευκολία για την «απειλή» που δέχεται η ελληνική γλώσσα».
Οπότε, μέχρι να γίνει μια σοβαρή έρευνα, είναι εντελώς αναπόδεικτο ότι «τα γκρίκλις βλάπτουν»· και, έτσι κι αλλιώς, το να λέμε ότι «τα γκρίκλις βλάπτουν τη γλώσσα» δείχνει ότι έχουμε μπερδέψει γλώσσα και γραφή, που βέβαια δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Τα γκρίκλις χρησιμοποιούνται κυρίως σε μέσα όπως το κινητό τηλέφωνο ή σε περιβάλλοντα όπως το twitter και το τσατ, όπου το βασικό ζητούμενο είναι η ταχύτητα. Πρόκειται για σχεδόν προφορικό λόγο, που γι’ αυτό άλλωστε χρησιμοποιεί και στενογραφικά τεχνάσματα. Ούτε καθαυτή η χρήση λατινικού αλφαβήτου, ούτε οι συντμήσεις, του τύπου τεσπα (τέλος πάντων), πρκλ (παρακαλώ), τπτ (τίποτα) αποτελούν κίνδυνο για τη γλώσσα – αρκεί να θυμίσω ότι χρησιμοποιούνται κατά κόρον π.χ. στο στρατό ή ότι χρησιμοποιούνταν επίσης κατά κόρον από τους βυζαντινούς γραφείς· όποιος έχει μελετήσει χειρόγραφα, ξέρει ότι, π.χ. ανος ήταν ο άνθρωπος, ανους το «ανθρώπους» και ανινος το «ανθρώπινος». Κι όμως, η γλώσσα… άντεξε!
Νομίζω όμως ότι υπάρχει και οικονομικός λόγος που ευνοεί τη χρήση των γκρίκλις στα κινητά τηλέφωνα, κι αυτόν τον παραβλέπουν οι Ράδιο Αρβύλα και η κυρία Αγραφιώτη: αν δεν κάνω λάθος, με βάση το πρότυπο GSM, σε ένα γραπτό μήνυμα χωράνε 160 χαρακτήρες των 7 bit (160×7=1120) ή 70 χαρακτήρες των 16 bit (70×16=1120). Αν ξεπεράσεις το όριο αυτό, το μήνυμα χρεώνεται διπλό. Οι λατινικοί χαρακτήρες είναι εφτάμπιτοι, ενώ οι ελληνικοί με πεζά είναι οχτάμπιτοι. Επομένως, με τα γκρίκλις μπορείς να γράψεις υπερδιπλάσιες λέξεις απ’ ό,τι με τα ελληνικά πεζά, κάτι σημαντικό σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.
Άλλωστε, αφού η κυρία Έφη Αγραφιώτη κόπτεται για θέματα ορθογραφίας και καλαισθησίας, θα έκανε καλύτερα αν εστίαζε τις προσπάθειές της σε πιο στοχευμένα διαβήματα. Ας πούμε, θα μπορούσε να προσπαθήσει να πείσει τους ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών να υιοθετήσουν επιτέλους τα τονούμενα κεφαλαία και όχι άτονα όπως κάνουν τώρα όλες ανεξαίρετα οι εφημερίδες. Πρόκειται για κάτι που κατά την ταπεινή μου γνώμη βλάφτει πολύ περισσότερο από τα γκρίκλις, διότι αλλοιώνει την επίσημη γραφή της ελληνικής σε μέσα επικοινωνίας μεγάλου κύρους, όπως είναι οι εφημερίδες και η τηλεόραση, μια και η μη χρήση του τόνου στα κεφαλαία από τις εφημερίδες και την τηλεόραση δημιουργεί στον έφηβο την εντύπωση ότι η χρήση του τόνου είναι προαιρετική. Μάλιστα, κατά σύμπτωση, το ίδιο το όνομα της κυρίας Αγραφιώτη γράφεται άτονα, άρα ανορθόγραφα, στις εφημερίδες -πώς το άντεξε;
Τέλος, επειδή ο δάσκαλος πρέπει να δίνει ο ίδιος το παράδειγμα, βρίσκω οξύμωρο κάποιος που ενοχλείται από τα γκρίκλις να τα γράφει greeklish, δηλαδή να χρησιμοποιεί το λατινικό αλφάβητο, την κυριαρχία του οποίου υποτίθεται ότι θέλει να καταπολεμήσει!
Υπάρχει και κάτι άλλο στην επιφυλλίδα της κ. Αγραφιώτη με το οποίο διαφωνώ. Εννοώ τη διαβεβαίωση ότι “Ένας Ευρωπαίος βουλευτής είπε κάτι πολύ ενδιαφέρον: «χωρίς την ελληνική γλώσσα είναι σαν να μιλάμε για χρώματα σε τυφλό άνθρωπο»”. Αυτό είναι μύθος, και μάλιστα μύθος ξεσηκωμένος από το Λερναίο κείμενο, το οποίο αναφέρει: Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα. Πρόκειται για τον γνωστό μύθο των “Βάσκων ευρωβουλευτών”, που τον πλασάρει μεταξύ άλλων ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης. Από πολύ κακόφημα σοκάκια αντλεί το υλικό της η κ. Αγραφιώτη -μάλλον θα τρίζουν τα κόκαλα του Ελύτη να κάνει παρέα με τους Λερναίους αγύρτες!
Παροιμίες από όλον τον κόσμο.
Εβραϊκές παροιμίες
Η αγάπη έχει γλυκιά γεύση, αλλά μόνο μαζί με ψωμί.
Η μισή αλήθεια είναι ολόκληρο ψέμα.
Ο Θεός δεν μπορούσε να είναι παντού, γι’ αυτό έπλασε τις μητέρες.
Εκεί που σας αγαπάνε να πηγαίνετε όχι και πολύ συχνά, εκεί που σας μισούν, μην πάτε ποτέ.
Να μεταχειρίζεσαι τον άλλο σαν να ‘ναι ραβίνος. Να φυλάγεσαι απ’ αυτόν σαν να ‘ναι κλέφτης.
Αλίμονο σ’ εκείνον που κανένας δεν αγαπάει, αλλά να φοβάσαι εκείνον που αγαπάνε όλοι.
Να φυλάγεσαι από τ’ ακίνητο νερό, το ακίνητο σκυλί, τον ακίνητο εχθρό.
Τα δάκρυα για την ψυχή είναι ό,τι το σαπούνι για το σώμα.
Ο διάβολος ενοχλεί μόνο εκείνους που τον έχουν ενοχλήσει.
Ένας χαζός λέει ό,τι ξέρει κι ένας σοφός ξέρει ό,τι λέει.
Μην ανοίγεις μαγαζί αν δεν ξέρεις να χαμογελάς.
Μη χρεώνεις τίποτα και θα ‘χεις πολλούς πελάτες.
Για κάθε απάντηση, υπάρχει μια καινούργια ερώτηση.
Να μη χαρείς για την πτώση του εχθρού σου, αλλά μην τον βοηθήσεις να σηκωθεί.
Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο επειδή του αρέσουν οι ιστορίες.
Ο Θεός δεν είναι πλούσιος και αυτό που δίνει στον ένα, το παίρνει απΆ τον άλλον.
Αν δεν αντέχεις το κακό, δεν θα ζήσεις για να δεις το καλό.
Τα λόγια πρέπει να ζυγίζονται, όχι να μετριούνται.
Η ομιλία πηγάζει από τη φύση. Η σιωπή από τη σοφία.
Αν θες τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, μην κοιμάσαι.
Προνόησε για το χειρότερο. Το καλύτερο θα προνοήσει μόνο του.
Καλύτερα να ρωτήσεις δέκα φορές παρά να χαθείς μία.
Μην πετάς τον παλιό κουβά, προτού βεβαιωθείς ότι ο καινούργιος κρατάει νερό.
Αν είσαι ξαπλωμένος στο έδαφος, δεν μπορείς να πέσεις.
Να ζυγίζεις το σιτάρι των άλλων με τη δική σου ζυγαριά.
Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται, ο Θεός γελάει.
Αν τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες, να τα θέλεις όπως είναι.
Αν θέλεις φήμη σοφού, να συμφωνείς με όλους.
Αν οι πλούσιοι μπορούσαν να προσλάβουν κάποιον να πεθάνει γι’ αυτούς, οι φτωχοί θα ζούσαν μιαν άνετη ζωή.
Το πιο βαρύ πράγμα στον κόσμο είναι η άδεια τσέπη.
Όταν το φως είναι στραβό, και η σκιά είναι στραβή.
Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τα παπούτσια: όσο πιο φτηνοί είναι, τόσο πιο πολύ φωνάζουν.
Αν γελάς όταν δανείζεσαι, θα κλαις όταν ξεπληρώνεις.
Ο Θεός αγαπάει το φτωχό, αλλά βοηθάει τον πλούσιο.
Αγγλικές και Αμερικανικές παροιμίες
Η παλίρροια σηκώνει όλες τις βάρκες.
Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Σκουπίδια βάζεις, σκουπίδια βγάζεις.
Αν δεν μπορείς να ιππεύσεις δύο άλογα ταυτοχρόνως, τότε να φύγεις απ’ το τσίρκο.
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.
Οι πράξεις μιλάνε πιο δυνατά από τα λόγια.
Ο σκύλος γυρνάει στον εμετό του.
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
Βάλε ένα ζητιάνο καβάλα, και θα καλπάσει στην κόλαση.
Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.
Όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, η αγάπη φεύγει από το παράθυρο.
Ό,τι δεν ξέρεις, δεν μπορεί να σε βλάψει.
Η ευγένεια αξίζει πολλά και δεν κοστίζει τίποτε.
Ένα αδρανές μυαλό είναι το εργαστήρι του διαβόλου.
Η φέτα του ψωμιού πέφτει πάντα από την πλευρά που έχει το βούτυρο.
Όπου υπάρχουν μέλισσες, υπάρχει μέλι.
Μια μικρή τρύπα μπορεί να βουλιάξει ένα μεγάλο καράβι.
[Όσα] εύκολα έρχονται, εύκολα χάνονται.
Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
Η τελευταία σταγόνα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Εκείνος που είναι έτοιμος να ορκιστεί, είναι έτοιμος να πει και ψέματα.
Η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο της ζωής.
Η ανάγκη είναι η μητέρα της επινόησης.
Κράτησε ένα πράγμα εφτά χρόνια και θα βρεις μια χρήση γι’ αυτό.
Όποιος πληρώνει από πριν, δεν εξυπηρετείται σωστά.
Οι καλοί φράχτες κάνουν τους καλούς γείτονες.
Οι απόντες έχουν πάντα άδικο.
Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο πιο πολύ φαίνεται ο κώλος της.
Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει.
Οπουδήποτε κάθεται ο Μακγκρέγκορ είναι η κεφαλή του τραπεζιού.
Οι καλύτεροι άνθρωποι δεν είναι παρά άνθρωποι στην καλύτερη τους φάση.
Οι γαλάζιοι λόφοι είναι μακριά από δω.
Όποιος πάει στη θάλασσα από ευχαρίστηση, θα πήγαινε στην κόλαση για να περάσει την ώρα του.
Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά.
Η φωτιά είναι καλός υπηρέτης αλλά κακός αφέντης.
Ο σύζυγος το μαθαίνει πάντα τελευταίος.
Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος.
Δεν υπάρχει πιο ηλίθιος από ένα γέρο ηλίθιο.
Πρέπει να μάθουμε να περπατάμε προτού μπορέσουμε να τρέξουμε.
Μια γυναίκα που σφυρίζει και μια κότα που κράζει δεν κάνουν ούτε για το Θεό ούτε για τον άνθρωπο.
Η πένα είναι πιο δυνατή από το ξίφος.
Αυτός που δικαιολογεί τον εαυτό του, τον κατηγορεί.
Να ελπίζεις για το καλύτερο και να είσαι έτοιμος για το χειρότερο.
Η ελπίδα είναι καλό πρόγευμα αλλά κακό δείπνο.
Κάθε σύννεφο έχει ασημένια φόδρα.
Η αντιξοότητα δημιουργεί περίεργους συντρόφους.
Δεν υπάρχει λόγος να κλαίμε πάνω απ’ το χυμένο γάλα.
Το δύσκολο γίνεται μια φορά. Το αδύνατο κρατάει λίγο παραπάνω.
Καταλαβαίνεις ένα μαραγκό από τα ροκανίδια που ‘χει πάνω του.
Αν οι επιθυμίες ήταν άλογα, οι ζητιάνοι θα ήταν καβαλάρηδες.
Να χρησιμοποιείς απαλά λόγια και σκληρά επιχειρήματα.
Πάντα παράνυμφος, ποτέ νύφη.
Φρόντισε το μαγαζί σου και το μαγαζί σου θα φροντίσει εσένα.
Η δουλειά πριν τη διασκέδαση.
Ρώτα μια χαζή ερώτηση και θα πάρεις μια χαζή απάντηση.
Δώσε στο διάβολο το μερίδιο του.
Όλα τα ψάρια που θα ‘ρθουν στο δίχτυ.
Στην ήρεμη θάλασσα, όλοι είναι καπεταναίοι.
Ο θάνατος πάντα έρχεται ή πολύ νωρίς ή πολύ αργά.
Οι καλοί πεθαίνουν νέοι.
Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει δρόμος.
Η Εκκλησία είναι ένα αμόνι που έχει χαλάσει πολλά σφυριά.
Ένας πεινασμένος άνθρωπος είναι ένας θυμωμένος άνθρωπος.
Κόκκινος ουρανός το βράδυ, η χαρά του βοσκού. Κόκκινος ουρανός το πρωί, η προειδοποίηση του βοσκού.
Προτιμότερος ο διάβολος που ξέρεις απ’ το διάβολο που δεν ξέρεις.
Τα καλά παιδιά έρχονται πάντα δεύτερα.
Η φιλανθρωπία αρχίζει στο σπίτι.
Το αίμα θα αποκαλύψει.
Χρειάζονται τρεις γενιές για να βγει ένας τζέντλεμαν.
Ο κεραυνός δεν χτυπάει το ίδιο μέρος δυο φορές.
Χωρίς πόνο, χωρίς κέρδος.
Κάθε άνθρωπος έχει την τιμή του.
Αγοράζεις γη, αγοράζεις και τις πέτρες. Αγοράζεις κρέας, αγοράζεις και τα κόκαλα.
Τα παιδιά και οι ανόητοι δεν πρέπει να βλέπουν μισοτελειωμένες δουλειές.
Οι σκύλοι γαβγίζουν αλλά το καραβάνι περνά.
Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα.
Μίλα για το διάβολο και σίγουρα θα εμφανιστεί.
Μην περνάς τη γέφυρα πριν φτάσεις σ’ αυτήν.
Ένα χρυσό κλειδί ανοίγει όλες τις πόρτες.
Αν το καπέλο σου κάνει, φόρα το.
Μια γάτα με γάντια δεν πιάνει ποντίκια.
Μια αλυσίδα αντέχει όσο ο πιο αδύνατος κρίκος της.
Τα χέρια φτιάχτηκαν πριν απ’ τα πιρούνια.
Γέλα κι ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου. Κλάψε και θα κλάψεις μόνος σου.
Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις, πάνε μαζί τους.
Όποιος είναι δικηγόρος του εαυτού του έχει έναν χαζό για πελάτη.
Το εμπόριο ακολουθεί τη σημαία.
Γιατί ν’ αγοράσεις μια αγελάδα, όταν το γάλα είναι τόσο φτηνό.
Η ομορφιά σέρνει από μια τρίχα.
Όσο μεγαλύτερος ο αμαρτωλός, τόσο μεγαλύτερος ο άγιος.
Ο γιος είναι γιος μέχρι να βρει γυναίκα. Η κόρη είναι κόρη σε όλη της τη ζωή.
Μπορείς να οδηγήσεις το άλογο στο νερό, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει.
Μην μετράς τις κότες σου προτού βγουν από τ’ αβγό.
Όποιος θέλει να καθίσει σε δυο καρέκλες, πέφτει κάτω.
Το σπίτι κάθε ανθρώπου είναι το κάστρο του.
Η γάτα θα φάει ψάρια αλλά δεν θα βρέξει τα πόδια της.
Ένα πουλί στο χέρι, αξίζει δύο στο δάσος.
Υπάρχει σιγουριά στους αριθμούς.
Καλύτερα να είσαι σίγουρος παρά μετανοιωμένος.
Είναι φτωχή καρδιά αυτή που ποτέ δεν χαίρεται.
Οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα.
Όλα τα ωραία πράγματα κάποτε τελειώνουν.
Όλα είναι καλά, όταν τελειώνουν καλά.
Το μικρό είναι όμορφο.
Καλύτερα να γεννηθείς τυχερός παρά πλούσιος.
Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία.
Ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα.
Αυτός που χορεύει πρέπει να πληρώσει το βιολιτζή.
Ό,τι σάλτσα κάνει για τη χήνα, κάνει και για τη γαρνιτούρα.
Το γρασίδι είναι πάντα πιο πράσινο από την άλλη μεριά του φράχτη.
Ένας παλικαράς είναι πάντα ένας δειλός.
Ο πλούσιος έχει πάγο το καλοκαίρι και ο φτωχός έχει το χειμώνα.
Ένας ηλίθιος και τα λεφτά του σύντομα χωρίζουν.
Πολλά πράγματα χάνονται επειδή δεν τα ζητάς.
Γαλλικές Παροιμίες
Αληθινή αγάπη είναι όταν δεν χρειάζεται να μιλάς.
Είναι η αγάπη που κάνει τον κόσμο να γυρίζει.
Η ευγένεια υποχρεώνει.
Από την έλλειψη ενός καρφιού χάθηκε ένα πέταλο, από την έλλειψη ενός πέταλου, χάθηκε ένα άλογο, από τη έλλειψη ενός αλόγου, χάθηκε ένας άνθρωπος.
Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.
Μια γυναίκα εγκαταλείπει έναν άντρα μόνον για έναν άλλον άντρα.
Σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει.
Αν η γυναίκα δεν έχει δίκιο, να της ζητήσεις συγνώμη.
Αυτό που θέλει η γυναίκα, ο Θεός το τρέμει.
Δεν μπορούμε να κάνουμε ομελέτα, χωρίς να σπάσουμε τ’ αβγά.
Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Ο γέρος κυνηγός χρειάζεται νεαρό σκυλί. Ο νέος κυνηγός χρειάζεται γέρικο σκυλί.
Όχι νέα, καλά νέα.
Τίποτε δεν πετυχαίνει σαν την επιτυχία.
Ο καθένας σ’ αυτόν τον κόσμο, κουβαλάει το δικό του σταυρό.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν ιστορία.
Η ζωή είναι ένα κρεμμύδι που καθώς το ξεφλουδίζεις κλαις.
Καλύτερα να έχεις δουλειά με τον ίδιο τον Θεό, παρά με τους αγίους του.
Δεν πρέπει κανείς να βγάζει [για να πλύνει] τ’ άπλυτά του στη φόρα.
Την εξουσία μπορείς να την εμπιστευτείς μόνο στον άνθρωπο που τη βαριέται και την αποφεύγει.
Όπως έστρωσες, έτσι θα κοιμηθείς.
Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα.
Γερμανικές Παροιμίες
Μην πιστεύεις τίποτε απ’ αυτά που ακούς και μόνο τα μισά απ’ αυτά που βλέπεις.
Κάθε δευτερόλεπτο αλλάζουν: ο χρόνος, ο άνεμος, η τύχη και η γυναίκα.
Να αλλάζεις και να βελτιώνεσαι είναι δυο διαφορετικά πράγματα.
Φυλαχτείτε από ένα βόδι όταν βρίσκεστε μπροστά του, από ένα γαϊδούρι όταν βρίσκεστε πίσω του και από έναν καλόγερο από όποιαν μεριά κι αν βρίσκεστε.
Αυτός που δεν έχει δοκιμάσει κάτι πικρό, δεν ξέρει τι είναι γλυκό.
Οι δυνατοί έχουν θέληση και οι αδύναμοι έχουν ελπίδα.
Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει.
Σ’ ένα λαιμό γερασμένο τα μαργαριτάρια κλαίνε.
Μην πετάτε το μωρό μαζί με τα νερά του μπάνιου.
Ο φθόνος ποτέ δεν έκανε έναν άνθρωπο καλύτερο.
Ό,τι λέει κάποιος όταν είναι μεθυσμένος, το έχει σκεφτεί όταν είναι νηφάλιος.
Κινέζικες Παροιμίες
Στον άντρα, ο δρόμος της καρδιάς περνάει απ’ το στομάχι.
Το να γνωρίζεις την αλήθεια είναι εύκολο. Το να την ακολουθείς είναι δύσκολο.
Πίσω από έναν ικανό άνθρωπο υπάρχουν πάντα άλλοι ικανοί άνθρωποι.
Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις.
Η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας.
Η αποτυχία δεν είναι να πέφτεις κάτω. Η αποτυχία είναι να μη ξανασηκώνεσαι.
Αυτός που κάνει μια ερώτηση είναι για πέντε λεπτά βλάκας. Αυτός που δεν κάνει την ερώτηση είναι βλάκας για μια ζωή
Μη φοβάσαι αν προχωρείς αργά. Να φοβάσαι αν μένεις ακίνητος.
Για να καταλάβεις την αγάπη των γονιών σου, κάνε δικά σου παιδιά.
Καλύτερα ν’ ανάψεις ένα κερί, από το να καταριέσαι το σκοτάδι.
ΑπΆ το καλό σίδερο δεν κάνουν καρφιά, απΆ τους καλούς ανθρώπους, στρατιώτες.
Αυτός που καβαλικεύει έναν τίγρη, φοβάται να κατέβει κάτω.
Πριν χτυπήσεις το σκύλο, μάθε τ’ όνομα του αφεντικού του.
Μην ανάβεις φωτιά που δεν μπορείς να σβήσεις.
Μη μετράς το βάθος του ποταμού και με τα δύο πόδια.
Καλύτερα να πας σπίτι και να φτιάξεις ένα δίχτυ, αντί να βουτάς για ψάρια στην τύχη.
Αυτός που χτυπάει πρώτος, δείχνει ότι έχει ξεμείνει από επιχειρήματα.
Να τρως λιγότερο, να γεύεσαι περισσότερο.
Υπάρχουν δυο είδη σιωπής: η σιωπή που προηγείται της ομιλίας και η σιωπή που έπεται.
Παροιμίες κοινές σε όλο τον κόσμο
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Μεταξύ κατεργαραίων, ειλικρίνεια.
Η πείνα σπρώχνει το λύκο έξω από το δάσος.
Το πρώτο βήμα είναι πάντα δύσκολο.
Ο γάμος είναι λαχείο.
Η δουλειά της γυναίκας δεν τελειώνει ποτέ.
Όταν σου χαρίζουν ένα γάιδαρο, μην τον κοιτάς στα δόντια.
Η εκδίκηση είναι γλυκιά.
Πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του.
Ένα γραμμάριο πρακτικής εφαρμογής αξίζει έναν τόνο σκέψης.
Τα ψάρια και οι φιλοξενούμενοι βρωμάνε σε τρεις μέρες.
[Δεν μπορείς να έχεις] και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο.
Όταν κλείνει μια πόρτα, μια άλλη ανοίγει.
Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.
Οι αετοί δεν κυνηγούν μύγες.
Η ακρίβεια στο λόγο είναι βασιλική αρετή.
Και οι τοίχοι έχουν αυτιά.
Τα ωραία φτερά κάνουν ωραία πουλιά.
Τα πρωινά όνειρα βγαίνουν αληθινά.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής.
Όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη.
Αν τα ξέρεις όλα, τα συγχωρείς όλα.
Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι.
Όποιοι κοιμούνται με σκυλιά, ξυπνάνε με ψείρες.
Η οικειότητα τρέφει την περιφρόνηση.
Η τύχη βοηθάει τον τολμηρό.
Ο Θεός βοηθάει αυτόν που βοηθάει τον εαυτό του.
Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες.
Άλλοι καιροί, άλλοι τρόποι.
Πηγή: http://students.ceid.upatras.gr/~akis/jotd37/0080.html