Category: Χωρίς εισιτήριο

Το παρακάτω σουρεαλιστικό ευθυμογράφημα γράφτηκε στα τέλη του 2004. Επικεντρώνεται κυρίως στην τότε σχολή μου, του τμήματος “Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών”, και στα προβλήματά της, καθώς και σε...

Άνοιξα το παράθυρο του 24ου ορόφου. Ο ουρανός μουντός. Κάποιες όμβριες σταγόνες δρόσισαν το τρεμάμενο σώμα μου. Με τις λίγες μα καλά προσχεδιασμένες κινήσεις σκαρφάλωσα στο περβάζι, κοίταξα λίγο την πόλη από ψηλά, άδειασα το...

“Ακόμα και όταν είσαι άρρωστος, θα πρέπει να πας στη δουλειά για να μη σε δει με κακό μάτι το αφεντικό και έχεις μπλεξίματα!…”. Από τότε που ήμουν παιδί, αυτά τα λόγια άκουγα και χωρίς να το καταλάβω έγιναν...

Όταν ήμουν μικρός δεν έτρωγα όλο το φαγητό μου. Δυστυχώς, οι απειλές της μητέρας μου ότι θα έρθει ο μπαμπούλας επιβεβαιώθηκαν με το παραπάνω. Άργησε, βέβαια, στο ραντεβού μας κάμποσα χρόνια, αλλά τελικά με βρήκε (τρομάρα του!)....

Παρ’ όλο που μένω στο Ντούισμπουργκ, ομολογώ πως η μεγάλη μου αγάπη είναι το Ντίσελντορφ (Düsseldorf). Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη, αλλά δεν μπορώ να μετακομίσω ακόμα σ’ αυτήν, λόγω των ακριβών ενοικίων της. ...

Μιλούσα με τον Θανάση πριν λίγο και μου θύμισε μια σειρά από άρθρα που είχα γράψει πίσω στο 2002. Του αφιερώνω λοιπόν αυτό για τον ΟΑΣΘ που τότε είχε ακριβύνει τα εισιτήρια (τα φοιτητικά είχαν μέχρι τότε 20 λεπτά…). Μπορεί...