Posts

(Από βραδινή εκπομπή της ΕΡΑ, 17/1/2003)

Ακίνδυνος Αλβανός
Σεραφείμ Μπουφές
Σουλτάνα Κουτσουκλανιότογλου
Αγλαΐα Βουνοτρυπίδου
Τίμιος Τέλειος
Κάρολος Φρίκης
Κάρολος Σκορδαλιάς
Βρασίδας Βρυκόλακας
Ιππουργός Ξυπόλυτος
Κροίση Πετρελαίου
Πέτσας Καλοψημένος
Αριστομένης Φάλαινας
Ολυμπία Φάρσαλα
Ολυμπία Τρίκαλα
Σεβαστή Φέτα
Πύργος Ηλίας
Κλεοπάτρα Κοκαλιάρογλου
Περσεφόνη Τρομπέτα
Λητώ Βρακάκη
Ευλογέτα Τσουτσούνη
Πόθος Καρπός
Λέλα Τρέλα
Ζήσης Γεράσης
Φρίξος Σπάτουλας
Φρίξος Χατζησαλάτας
Αντωνία Χατζηρούφα
Αριστοτέλης Ξεσφυγγούλης
Ηλίας Σφίγγης
Αριστοκράτης Ξεσφίγγης
Κάρολος Κινέζος
Ελπιδοφόρος Προσπαθόπουλος
Φανούριος Μπινές
Ακριβή Γουρούνα
Ροδόλφος Παπιομύτογλου
Άννα Γούλα
Χαριτωμένη Ταράτσα
Αμανάτιος Βελόνας
Αριστοτέλης Βερίκοκος
Ειρηνονίκη Γαμβρού
Όμηρος Λουκάνικας
Σαριμπάλα Ζωγραφίνα
Παγώνα Σίγουρα
Αρσινόη Σουβλάκη
Ανθούλα Καπνιστή
Παρασκευή Μεσημέρη
Κυριακή Μεσημέρη
Παρθένα Τσιμπούκα
Μάρτης Απρίλης
Ζαμπέτα Φέτα
Βούτα Κασσιανή
Παρθένα Γαμίδου
Ροδάμανθης Φουκαράς
Διαλεχτή Κατσίκα

Ως γνωστόν η Ελλάδα είχε τη δική της εγχώρια κρίση πριν τη μεγάλη παγκόσμια ύφεση του Σεπτέμβρη. Τα πράγματα θα συνεχίζουν να επιδεινώνονται τον επόμενο καιρό για όλες τις χώρες παγκοσμίως. Σήμερα, οι κύριοι λόγοι για να μείνει ένα ζευγάρι στην Ελλάδα είναι οι συγγενείς και οι φίλοι, το μεσογειακό κλίμα στα νότια της χώρας, η θάλασσα το καλοκαίρι, η γλώσσα, τα έθιμα και άλλοι δευτερογενείς παράγοντες, όπως είναι ο τρόπος διασκέδασης.

Από την άλλη, για να μεταναστεύσει ένα ζευγάρι στο εξωτερικό θα πρέπει πρωτίστως να το έχει πάρει απόφαση. Για να επιλέξει χώρες προορισμού πρέπει να θέσει τα δικά του κριτήρια και να κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό πως είναι οι χώρες εκεί. Δεν αρκεί να τις έχει ζήσει ως τουριστική εκδρομή. Έπειτα, θα πρέπει να επιμείνει σε αυτήν του την απόφαση και να κάνει σημαντικούς συμβιβασμούς. Στην αρχή θα κάνει οποιαδήποτε εργασία βρεθεί, θα μετακομίσει αρκετές φορές, θα πεινάσει, θα συναντήσει αρκετές δυσκολίες. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο. Μετά από καιρό όμως, όταν θα έχει εγκατασταθεί κάπου, θα αρχίσει να μαθαίνει τη γλώσσα και θα να προσαρμόζεται στον τρόπο ζωής των ανθρώπων εκεί, τότε τα πράγματα με τη βοήθεια του κράτους θα είναι πολύ πιο εύκολα. Παρακάτω παραθέτω μερικούς από τους λόγους που αναγκάζουν δύο ανθρώπους να μεταναστεύσουν μακριά από την Ελλάδα.

ΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΤΥΠΟΥ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ):

1. ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

• Η κοινή απόφαση δύο ανθρώπων με σκοπό να έχουν και οι δύο εργασία και να δημιουργήσουν οικογένεια ουσιαστικά βελτιώνει τις συνθήκες ζωής τους. Η κοινωνία και οι υποδομές της είναι προσαρμοσμένα για οικογενειακή ζωή. Ως προς την εφορία, όσο πιο πολλά παιδιά έχει κάποιος, τόσες περισσότερες φορολογικές ελαφρύνσεις έχει.
• Η κοινωνική στήριξη του κράτους για δημιουργία οικογένειας και η κοινωνική πρόνοια ή το ταμείο ανεργίας που υπάρχει στην περίπτωση ανεργίας.
• Η ύπαρξη κρατικών ολοήμερων νηπιακών σταθμών, άριστης ποιότητας, δωρεάν από το κράτος, κοντά στον τόπο εργασίας των γονέων. Υπάρχει αρκετό πράσινο για να παίξουν τα παιδιά και το προσωπικό επαρκεί να φροντίσει όλες τις ανάγκες κάθε παιδιού.
• Δίνεται σημαντικό επίδομα μηνιαίως για κάθε παιδί μέχρι να γίνει 18 χρονών. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει φροντιστήρια κλπ. Υπάρχει παιδική πρόνοια και κοινωνική πολιτική για τα παιδιά. Οικογένεια που έχει παιδιά δεν θα μείνει ποτέ στους δρόμους.
• Στον εργασιακό τομέα να μείνει μια γυναίκα έγκυος και να πάρει άδεια μητρότητας θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα, αλλά και κάτι αυτονόητο και αναμενώμενο για τους εργοδότες. Επιπλέον, παρέχεται και αντίστοιχη άδεια πατρότητας, όπως και άδεια υιοθεσίας. Είναι αδιανόητο ένας εργοδότης να εμπλακεί στην απόφαση μιας οποιασδήποτε εργαζόμενης για το αν θα μείνει και πότε έγκυος.
• Οι άνθρωποι μαθαίνουν από την εφηβεία τους να είναι ανεξάρτητοι και απεξαρτημένοι από τους γονείς τους. Ήδη η πλειοψηφία των νέων στα 18 τους έχουν μάθει κάποιο τεχνικό επάγγελμα, εργάζονται κανονικά, νοικιάζουν δικό τους διαμέρισμα, έχουν δικό τους αυτοκίνητο, ευθύνες, έξοδα, υποχρεώσεις. Αυτό συνεπάγεται μια βαθμιαία αποστασιοποίηση αυτών από τους γονείς τους. Η ξένη οικογένεια δεν είναι σαν την ελληνική. Απλώς διαφορετική.

2. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

• Η καλά οργανωμένη κοινωνία και ο σεβασμός του κράτους απέναντι στον πολίτη είναι κάτι που θα ξενίσει αμέσως οποιονδήποτε Έλληνα που θα βρεθεί στη Βόρεια Ευρώπη. Οι νόμοι τηρούνται και εφαρμόζονται. Δεν υπάρχει η έννοια του ρουσφετιού και οι πολιτικοί δεν έχουν άσυλο για τις πράξεις τους. Οι πολίτες είναι πολύ αυστηροί με τους πολιτικούς τους, ενώ είναι πολιτικώς ενήμεροι και ενεργοί. Για παράδειγμα, στη Γερμανία η Βαυαρία, όπως και όλα τα άλλα ομοσπονδιακά κρατίδια, έχει δικό της Κοινοβούλιο (Landtag) που εκλέγεται έπειτα από γενική ψηφοφορία . Μέχρι το Δεκέμβριο του 1999 υπήρχε επίσης και μια Γερουσία (Senat) , τα μέλη της οποίας επιλέγονταν από κοινωνικές και οικονομικές ομάδες της Βαυαρίας . Η γερουσία καταργήθηκε με Δημοψήφισμα . Κεφαλή της κυβέρνησης είναι ο Πρωθυπουργός (Ministerprasident) . Το 1995 οι Βαυαροί αποφάσισαν , με δημοψήφισμα , να εφαρμόσουν Άμεση Δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο . Η πρωτοβουλία γι’ αυτή την κίνηση ανήκει στην οργάνωση Mehr Demokratie (Περισσότερη Δημοκρατία) , η οποία στοχεύει στη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σύμφωνα με τη βούληση των πολιτών . Το 1997 το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαυαρίας έθεσε πιο αυστηρούς όρους για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων (π.χ. σχετικά με το ποσοστό συμμετοχής). Παρ’ όλ’ αυτά η Βαυαρία έχει το πιο εξελιγμένο σύστημα άμεσης δημοκρατίας στη Γερμανία , γεγονός που έχει προκαλέσει τη «ζωηρή» συμμετοχή των πολιτών σε κοινοτικές και δημοτικές υποθέσεις – 835 δημοψηφίσματα έλαβαν χώρα από το 1995 έως το 2005 . Η περίπτωση της Βαυαρίας δεν είναι η εξαίρεση. Είναι η ισχύουσα αντίληψη των πολιτών της Βόρειας Ευρώπης για την πολιτική.
• Καλύτερη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη. Για παράδειγμα, στην Γερμανία και στην Ολλανδία οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να επιλέξουν και να έχουν τον δικό τους προσωπικό γιατρό (γενικό παθολόγο). Στην περίπτωση ασθενείας τον επισκέπτονται αυτοί ή εκείνος και κατόπιν διάγνωσης αυτός τους παραπέμπει σε άλλον ειδικό γιατρό ή στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχει η έννοια του ανασφάλιστου πολίτη. Αν δεν έχεις εργασία, θα σε ασφαλίσει η πρόνοια.
• Αθλητισμός ως κύρια φιλοσοφία ζωής των πολιτών. Εύκολη πρόσβαση και κολυμβητήρια, χώρους άθλησης, παγοδρόμια κλπ. που στην Ελλάδα πρέπει να είσαι οικονομικά ευκατάστατος για να τα προσεγγίσεις. Ποδηλατόδρομοι, πάρκα για να παίζουν τα παιδιά κλπ. είναι όλα τους αυτονόητα.
• Συνειδητοποιημένοι πολίτες σε κοινωνικά ζητήματα όπως η ανακύκλωση, η ποιότητα ζωής κλπ. Σε όλην τη Βόρεια Ευρώπη εφαρμόζεται πλήρως η ανακύκλωση. Εδώ και πολλά χρόνια στα μαγαζιά δεν παρέχονται δωρεάν πλαστικές σακούλες για τα ψώνια. Μπορείς να αγοράσεις αλλά κοστίζουν γύρω στα 20 με 50 λεπτά. Οι πολίτες χρησιμοποιούν ειδικές υφασμάτινες σακούλες που τις φέρνουν πάντα μαζί τους στα ψώνια τους. Τα μπουκάλια των αναψυκτικών χρεώνονται γύρω στα 20 λεπτά, οπότε και επιστρέφονται πίσω και δεν πετιούνται. Επίσης, εκεί που στην Ελλάδα υπάρχει ένας κάδος, στο εξωτερικό υπάρχει μια ομάδα κάδων, ο καθένας από τους οποίους προορίζεται για διαφορετικό υλικό (πλαστικό, γυαλί, χαρτί, υπόλοιπα σκουπίδια). Για να πετάξεις μεγάλα απορρίματα (π.χ. οικιακές συσκευές) πρέπει να το κάνεις συγκεκριμένες μέρες του χρόνου κατά τις οποίες γίνεται η αποκομιδή από τον δήμο.
• Η οικονομία αυτών των χωρών είναι σε καλή κατάσταση, ακόμα και τώρα κατά την περίοδο της οικονομικής ύφεσης. Η μείωση κάποιων δεικτών οφείλεται γενικά στη σταθερή κοινωνική πολιτική. Σε σχέση με την Ελλάδα υπάρχουν μεγαλύτεροι και περισσότεροι φόροι που όμως επιστρέφονται πάντα στους πολίτες ως κοινωνικές παροχές.
• Τα προϊόντα στα σούπερ μάρκετ είναι πολύ φθηνότερα από ότι στην Ελλάδα. Ενδεικτικα για τη Γερμανία θα αναφέρω ότι τα βασικά προϊόντα είναι φθηνότερα κατά 25 – 50% σε σχέση με την πανάκριβη Ελλάδα. Π.χ. το ένα λίτρο γάλα έχει γύρω στα 70 λεπτά.
• Η δυνατότητα δια βίου μάθησης και επιμόρφωσης. Υπάρχει οργανωμένο σύστημα ελεγχόμενο από το κράτος. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να κάνει μια άλλη σχολή ή να επιμορφωθεί σε κάποια σχολή (international studies) με χαμηλό σχετικά κόστος.
• Καλύτερες και πιο γρήγορες μετακινήσεις χωρίς αυτοκίνητο κλπ. Το ποδήλατο είναι ο βασιλιάς. Τα συγκοινωνιακά δίκτυα στις μεγάλες πόλεις και στην επαρχία είναι πλήρη και ο καθένας μπορεί να ταξιδεύσει σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας θέλει χωρίς αυτοκίνητο.
• Καλύτερο συνταξιοδοτικό σύστημα και φροντίδα για τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία. Η κοινωνία αντιμετωπίζει κάθε περίπτωση με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Δεν είναι περίεργο που τα επαγγέλματα του φυσιοθεραπευτή, του γηρίατρου, των εξιδεικευμένων βοηθών και πόσα άλλα αντίστοιχα είναι σημαντικά και έχουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων σε αυτά.
• Αποκέντρωση. Οι περισσότεροι πολίτες κατοικούν εκτός των μεγάλων πόλεων, σε άλλες μικρότερες πόλεις-προάστια ή σε κοντινές κωμοπόλεις. Για παράδειγμα, πολλοί εργαζόμενοι της Στουτγάρδης κατοικούν στο Markgroeningen των 10.000 κατοίκων. Δεν έχουν πρόβλημα παρκαρίσματος και απολαμβάνουν τα σπίτια τους που είναι σαν βίλες για την Ελλάδα.
• Η έννοια του νεοπλουτισμού υφίσταται σε αυτές τις χώρες κυρίως στους ξένους μετανάστες που ζουν εκεί. Ο Γερμανός, ο Νορβηγός, ο Γάλλος ή ο Ολλανδός είναι σεμνοί άνθρωποι και δεν έχουν την ανάγκη να δείξουν το υψηλό τους εισόδημα ή να μάθουν τι κερδίζει ο γείτονάς τους. Οι νέοι όταν βγαίνουν να πάνε κάπου επίσημα, μπορεί να φορέσουν ένα καλό ρούχο, αλλά θα πάνε με το ποδήλατο ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και έπειτα με αυτοκίνητο. Στη Γερμανία μπορείς να αναγνωρίσεις αμέσως τους Έλληνες, τους Τούρκους ή τους Ιταλούς από χιλιόμετρα μακριά. Είναι ακριβώς, όπως στην Ελλάδα. Ακόμα και να μην έχουν να φάνε, αυτοί θα αγοράσουν το πιο ακριβο μοντέλο αυτοκινήτου, θα πάνε με αυτό μέχρι και για κατούρημα και θα εποφθαλμιούν την καλύτερη κατάσταση του γείτονά τους.
• Οι γονείς, αφού τα παιδιά τους έχουν ενταχθεί από νωρίς στην κοινωνία, μπορούν να ασχοληθούν με την προσωπική τους ζωή, να εισάγουν νέες δραστηριότητες και συνήθειες στην καθημερινότητά τους και να απολαύσουν τον ελεύθερό τους χρόνο πιο ποιοτικά. Για αυτό και το ποσοστό άθλησης των ανθρώπων στη μέση ηλικία είναι πολύ υψηλότερο εκεί σε σχέση με την Ελλάδα, όπου στην πραγματικότητα είναι σχεδόν μηδενικό. Εκεί είναι φιλοσοφία ζωής οι άνθρωποι να αθλούνται μέχρι τα βαθιά γεράματά τους.

3. ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

• Η προϋπάρχουσα γνώση της τοπικής γλώσσας είναι καταλυτική. Το να έχει ζήσει ήδη κάποιος ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε εκείνην τη χώρα είναι και αυτό σημαντικό.

4. Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ

• Ενώ στην Ελλάδα ο Μηχανικός αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Απασχόλησης ως ελεύθερος επαγγελματίας και σε περίπτωση απώλειας εργασίας δεν έχει μια μικρή, πλην όμως απαραίτητη, εξασφάλιση μέχρι να βρει ξανά εργασία, στη βόρεια Ευρώπη λαμβάνει κανονικά από το κράτος επίδομα ανεργίας μέχρι να βρεθεί εργασία.
• Το μισθοδοτικό και το φορολογικό σύστημα είναι πλήρως καθορισμένα και αποσαφηνισμένα. Π.χ. για την Ολλανδία η φορολογία κυμαίνεται από 33 έως και 54% ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος, ωστόσο το καθαρό μηνιαίο εισόδημα του ανειδίκευτου εργάτη είναι 1318 ευρώ.
• Η ύπαρξη επαγγελμάτων επιστημονικής, ερευνητικής φύσης για ηλεκτρολόγους μηχανικούς και μηχανικούς υπολογιστών που στην Ελλάδα δεν υφίστανται (ηλεκτρονικά, τηλεπικοινωνιακά projects, IT development κλπ.).
• Οποιοσδήποτε επαγγελματίας εχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βρει δουλεία στο εξωτερικό απ’ ότι στην Ελλάδα. Βέβαια, προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τη γλώσσα.
• Η ύπαρξη ειδικευμένων γραφείων για εύρεση εργασίας, δημόσιων και ιδιωτικών, επιταγχύνει την ανεύρεση εργασίας.
• Σε οποιαδήποτε εταιρεία υπάρχει σαφής διαχωρισμός της θέσης του εργαζομένου και του σεβασμού της προσωπικότητάς του. Όλοι θεωρούνται συνάδερφοι στην εργασία. Ακολουθούν, βέβαια, οδηγίες και εντολές αλλά η έννοια του “αφεντικού” δεν έχει νόημα. Ακόμα και ο διευθυντής μιας πολυεθνικής εταιρείας θα πει το πρωί “καλημέρα” με σεβασμό στην καθαρίστρια ή στον επιστάτη της εισόδου. Είναι αυτό που τον κάνει πραγματικό επαγγελματία.
• Γενικά, όλα τα είδη εργασιών αντιμετωπίζονται σοβαρά και με αξιοπρέπεια. Για παράδειγμα στοιχειώδη επαγγέλματα όπως οι οδοκαθαριστές, οι μάστορες οικοδομικών εργασιών, οι κρεοπώλες και πολλά άλλα, είναι πολύ σοβαρά επαγγέλματα στη βόρεια Ευρώπη, έχουν πολύ καλό μισθό και θέλει να βγάλεις σχολή για να εξασκήσεις και να εργαστείς. Ωστόσο, για αρχή υπάρχουν πιο απλές εργασίες (καθαριότητας, εργασίες σε εστιατόρια κ.α.).
• 

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Όπως ανάφερα ήδη, δεν είναι καθόλου εύκολο για ένα ζευγάρι Ελλήνων να μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Υπάρχουν δυσκολίες και για τους δύο συζύγους που αφορούν τόσο στη δυνατότητα να αφήσουν πίσω τους τον ελληνικό τρόπο ζωής, όσο και να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω εξής:

• Η οικονομική ύφεση που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη έχει σφίξει τις οικονομίες και η αγορά εργασίας έχει παγώσει ως προς τις προσλήψεις. Πολλές φορές συμβαίνουν και απολύσεις, αν και οι άνθρωποι που απολύονται δεν πετιούνται στον δρόμο, λαμβάνουν ταμείο ανεργίας και κοινωνικά επιδόματα. Οι κοινωνίες συσπειρώνονται και κατά την επιλογή εργασίας υπάρχει μια τάση για τους ντόπιους εργαζόμενους ή μετανάστες που ομιλούν τη μητρική γλώσσα.
• Η γνώση της μητρικής γλώσσας είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας. Πιο υψηλά έχουν θέσει τον πήχη οι Γάλλοι. Δεν θα σου μιλήσουν λέξη αγγλικά, όσο καλά κι αν τα μιλάνε. Αν δεν γνωρίζει κάποιος γαλλικά, δεν έχει νόημα να πατήσει το πόδι του στη Γαλλία. Σ’ όλες τις χώρες οι εργοδότες ζητούν να μιλάει ο μετανάστης τη μητρική τους γλώσσα. Ωστόσο, κάποιοι δέχονται τα αγγλικά για τον πρώτο καιρό και δίνουν μια περίοδο προσαρμογής και μάθησης της εθνικής γλώσσας.
• Η ζωή στο εξωτερικό δεν έχει το ελληνικό στυλ διασκέδασης. Οι άνθρωποι, κυρίως οικογενειάρχες, σηκώνονται τα πρωινά νωρίς και το βράδυ κοιμούνται πριν τα μεσάνυχτα. Επιστρέφοντας από την εργασία τους ασχολούνται με την οικογένειά τους και όταν βγαίνουν έξω δεν το ξενυχτάνε έντονα. Κατά συνέπεια, οι πόλεις τα βράδια δεν έχουν αυτήν την έντονη ελληνική κίνηση στους δρόμους τους. Μετά τις 7 με 8 το βράδυ τα μαγαζιά έχουν κλείσει και λίγοι άνθρωποι περπατούν στους δρόμους. Γενικά μπορούμε να θεωρήσουμε τις πόλεις σαν μεγάλα χωριά.
• Ο καιρός δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα. Μιλάμε για κλίμα πιο κρύο σε σχέση με την Ελλάδα, περισσότερες βροχές και λιγότερη ηλιοφάνεια. Για παράδειγμα Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Βόρεια Γερμανία έχουν συνέχεια συννεφιασμένο ουρανό και βρέχει συνεχώς.
• Τα ενοίκια πολλές φορές είναι ακριβά και τα σπίτια δυσεύρετα. Για παράδειγμα στην Ολλανδία οι τιμές ξεκινούν για ένα δυάρια από τα 800 ευρώ. Βέβαια, σ’ αυτήν τη τιμή περιλαμβάνονται και τα έξοδα για το νερό που είναι απίστευτα πόσιμο και δεν έχει άλατα, το ίντερνετ, το ρεύμα και το φυσικό αέριο.
• Μεταναστεύοντας μακριά από την Ελλάδα οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα (συγγενείς, φίλους,…).
• Μαζί με τους υψηλούς μισθούς, υπάρχει και υψηλή φορολογία (κοντά στο 33 – 54%).

ΜΕΡΙΚΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

• Δημόσιες υπηρεσίες. Σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης η συναλλαγή με το δημόσιο είναι αξιοπρεπής. Στην Ολλανδία υπάρχει κάποια γραφειοκρατεία, ωστόσο σε αντιμετωπίζουν ανθρώπινα και η εξυπηρέτησή σου γίνεται αξιοκρατικά και με σεβασμό στο προσωπό σου. Δεν υπάρχουν ουρές και ανά πάσα στιγμή ο πολίτης δύναται να πληροφορηθεί για την πορεία του αιτήματός του.
• Εγκυμοσύνη. Είναι φυσιολογικό και όχι έγκλημα να είσαι έγκυος και να θέλεις να κάνεις παιδί. Από τη στιγμή που έχεις παιδί, το κράτος σε αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή για να μπορείς να μεγαλώσεις σωστά το παιδί σου. Το 33% των γυναικών στην Ολλανδία επιλέγουν νε γεννήσουν στο σπίτι – το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλη την Ευρώπη. Το σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δεχτεί η μητέρα την κατάλληλη υποστήριξη κατά τη διάρκεια του τοκετού. Τα παυσίπονα δεν χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα. Η πρώτη συνάντηση με τη μαία γίνεται στις 12 εβδομάδες και μετά κάθε τέσσερις βδομάδες. Εάν παρουσιαστούν τυχόν επιπλοκές, η μαία παραπέμπει την έγκυο στο γυναικολόγο. Δίνεται άδεια 40 μέρες πριν και 40 μετά. Οι γονείς παίρνουν επίδομα για το παιδί που μόλις γεννήθηκε. Για 10 ημέρες μία «βοηθός μητρότητας» έρχεται στο σπίτι της νέας μητέρας για να φροντίσει εκείνη αλλά και το νεογέννητο μωρό. Επιπλέον φροντίζει και για όλο το νοικοκυριό.
• Παιδικοί σταθμοί. Στην Ολλανδία σου παρέχει το κράτος παιδικό σταθμό (δωρεάν), στην ίδια εταιρία που δουλεύεις. Δηλαδή, είναι πολύ πιθανόν όταν εργάζεσαι σε εταιρία, κάτω στην είσοδο της εταιρίας να υπάρχει παιδικός σταθμός. Εργάζεσαι σε κατάστημα, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο υπάρχει σταθμός κτλ. Επίδομα μηναίο για κάθε παιδί κοντά στα 150 ευρώ. Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία και άλλες ακολουθούν την ίδια λογική με κορυφαία τη Σκανδιναβική χερσόνησο.
• Ωράρια εργασίας. Εβδομαδιαία 36-40, το πολύ 9 ώρες την ημέρα, 45 ώρες την εβδομάδα, 2080 ώρες τον χρόνο και το Σαββατοκύριακο ρεπό. Φυσικά όλα τηρούνται στο έπακρο. Τυχόν υπερωρίες και αναγνωρίζονται και πληρώνονται κανονικότατα. Λόγω του ποδήλατου και των μέσων μαζικής μεταφοράς που λειτουργούν με ακριβές πρόγραμμα δεν χάνεται περιττός χρόνος κατά τη μετακίνηση από και προς τη δουλειά.
• Ανακύκλωση. Η κάθε χώρα συναγωνίζεται επάξια η μια την άλλη σ’ αυτόν τον τομέα. Π.χ. στην Ολλανδία διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα ξεχωριστής συλλογής των οικιακών οργανικών απορριμμάτων (αποφάγια, κλαδέματα κ.λπ.) με τεράστια επιτυχία. Το 1999, ύστερα από δέκα χρόνια εφαρμογής, το 47% των οικιακών οργανικών αποβλήτων συλλέγονταν ξεχωριστά, μειώνοντας τρομερά τις ποσότητες που καταλήγουν στους Χ.Υ.Τ.Α. Από τις 320.000 τόνους που συλλέχθηκαν το 1991, οι Ολλανδοί έφτασαν τους 1.460.000 τόνους το 1999 και μάλιστα παρήγαγαν και 620.000 τόνους εξαιρετικού κομπόστ.
• Συνταξιοδότηση. Υπάρχει η λογική να μπορούν οι άνθρωποι να πάρουν όποτε το θελήσουν πρόωρη σύνταξη. Στην Ολλανδία μετράνε τα χρόνια από 15 έως 65 χρονών. Για κάθε χρόνο από τότε προστίθεται ένα ποσοστό 2% στη σύνταξη. Δεν πειράζει που είσαι άρρωστος, δεν πειράζει που είσαι ταμείο ανεργίας, μετράει το ένσημο, ας είσαι βαρύ ανθυγιεινό επάγγελμα, θα πάρεις έξτρα λεφτά γι’ αυτό. Αν δεν ήσουν από τα 15 σου κάτοικος Ολλανδίας τότε για όσα χρόνια δουλέψεις θα πάρεις το 2% του τελευταίου μισθού σου. Δηλαδή, θέλεις να δουλέψεις μόνο 15 χρόνια; Θα πάρεις το 30% του μισθού σου. ( 1800ευρώ x 30% = 540 ευρώ μηνιαία σύνταξη). Στη Γερμανία μετράνε τα 35 χρόνια στον τελικό υπολογισμό. Άλλες χώρες έχουν ακόμα πιο καλά συστήματα.
• Εκπαίδευση. Οι Βόρειοι Ευρωπαίοι έχουν πιο ουσιαστική εκπαίδευση από την Ελλάδα. Π.χ. όπως γράφεται κάπου, οι Ολλανδοί δεν καίγονται να σπουδάσουν μαζικά, όπως γίνεται στην Ελλάδα. Και αυτό έχει μία λογική, τη στιγμή που ο βασικός μισθός ανειδίκευτου εργάτη είναι στα 1318 ευρώ (π.χ. η 19 χρονών κοπέλα στο Ταμείο Σούπερ Μάρκετ τόσα πληρώνεται για το 38ωρο), απόφοιτος ΑΕΙ έχει πρώτο μισθό τα 1500-1600 ευρώ και ο κάτοχος MSc περί τα 1800 ευρώ. Πρόκειται για τις καθαρές χρηματικές απολαβές το μήνα. Οι λέξεις «Παν-Ολλανδικές εξετάσεις (κατά το Πανελλήνιες), φροντιστήριο, καταλήψεις κτλ κτλ παραμένουν για αυτούς άγνωστες λέξεις.
• Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γενικά σ’ όλην την Ευρώπη, σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολώνια, το εκπαιδευτικό τους σύστημα στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ακολουθεί αυτό του Αγγλοσαξονικού τύπου. Οι σχολές που ήταν 5ετής πλέον έχουν τους δύο κύκλους 3 χρόνια BSc και 2 κύκλους MSc. Ένας φίλος γράφει για την Ολλανδία ότι: “ενώ στην Ελλάδα για Γεωπόνος-Φυτικής Παραγωγής ΓΠΑ πρέπει να περάσεις 108 μαθήματα, 120 ημέρες πρακτική, πτυχιακή, στην Ολλανδία αντίστοιχα (για όσους γνωρίζουν στο Wageningen University and Research Centre) γίνεσαι μετά από 20 μαθήματα, ομαδική εργασία, 120 πρακτική, πτυχιακή. Και με 8 μαθήματα ακόμα και μεταπτυχιακή μελέτη έχεις και MSc. Ο Υποψήφιος Διδάκτωρ θεωρείται ως “Junior Researcher” και αποτελεί εργαζόμενο του εργαστηρίου με χρηματικές απολαβές περί τα 1500 ευρώ (εξαρτάται και σε ποιο έτος της διδακτορικής διατριβής βρίσκεσαι) και εντάσσεσαι αν θυμάμαι καλά στην Κλίμακα 10 του Ολλανδικού Δημοσίου. Στην Ελλάδα θεωρείσαι «Φοιτητής» και τις περισσότερες των περιπτώσεων είσαι άμισθος (αν καταφέρεις και βρεις κάποια υποτροφία των 600 ευρώ έχει καλώς)”. Στην Ευρώπη η συνθήκη της Μπολώνια έχει νόημα, ενώ στην Ελλάδα όπου υπάρχουν υπερβολικά πολλοί φοιτητές και πτυχιούχοι (και αυτό για ψηφοθηρικούς σκοπούς) η ρύθμιση αυτή είναι, όπως και το όλο ελληνικό σύστημα, ανούσια.
• Τα πιο χαρούμενα παιδιά στην Ευρώπη. Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters τον Απρίλη του 2009, τα πιο χαρούμενα παιδιά της Ευρώπης ζουν στην Ολλανδία και στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 23η θέση σε λίστα 29 χωρών. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το βρετανικό πανεπιστήμιο του Γιορκ, η Ολλανδία έρχεται πρώτη, ενώ ακολουθούν η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Φινλανδία. Στη 12η θέση βρίσκεται η Κύπρος, ενώ στις πέντε τελευταίες θέσεις η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Μάλτα. Η έρευνα έγινε βάσει 43 κριτηρίων (παιδική θνησιμότητα, παχυσαρκία, φτώχεια, κατάλυμα, τι λένε τα ίδια τα παιδιά, κλπ) κατά το μεγαλύτερο μέρος της το 2006 σε άτομα κάτω των 19 ετών, για λογαριασμό της Ομάδας Δράσης κατά της Παιδικής Φτώχειας (CPAG). Η Ολλανδία παρουσίασε τα πιο υψηλά αποτελέσματα σε όλες τις κατηγορίες. Όσον αφορά τις σκανδιναβικές χώρες, παρουσιάζουν το χαμηλότερο αριθμό παιδιών που σκοτώνονται σε δυστυχήματα, ενώ είναι λιγότερο επιρρεπή σε «επικίνδυνες συμπεριφορές» (πρόωρες σεξουαλικές σχέσεις, κάπνισμα και κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών). Η Βρετανία κατέλαβε την 24η θέση στην κατάταξη αυτή – ακριβώς μετά την Ελλάδα – επειδή «ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός παιδιών της χώρας ζει σε οικογένειες στις οποίες δεν εργάζονται οι γονείς» και παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για μείωση της παιδικής φτώχειας.

Όπως διαπιστώνει κανείς σε αυτές τις χώρες δεν έχει νόημα κάποιος να φοροδιαφύγει. Είναι και ντροπή, αλλά και αγνωμοσύνη απέναντι σε κοινωνικά συστήματα που έχουν δημιουργηθεί απ’ όλους τους πολίτες για όλους τους πολίτες.

Διαβάστε και τα παρακάτω:

Τι θα ήθελε η γενιά των 700 ευρώ της Ελλάδας για να είναι ευχαριστημένη;

“Βιολόγιο” επί …Ολλανδικού εδάφους

Κίνηση στην Ολλανδία

Όταν οι “απολίτιστοι” προσφέρουν απλόχερα ανθρώπινη καθημερινότητα…

Αυτά για μια πρώτη γεύση. Τον επόμενο καιρό θα προσθέσω και άλλες πληροφορίες για τις πιο βόρειες χώρες (Σουηδία κλπ.).

Πριν καιρό είχα διαβάσει για ένα site στο διαδίκτυο εν ονόματι photofunia με τη βοήθεια του οποίου δημιουργείς μέσα σε δευτερόλεπτα πολύ όμορφα φωτογραφικά εφέ. Η διαδικασία είναι απλή: Μπαίνεις στο site (www.photofunia.com), ανεβάζεις μια φωτογραφία κάποιου προσώπου και επιλέγεις ανάμεσα σε μια ποικιλία εκπληκτικών εφέ. 

Χρησιμοποίησα τη φωτογραφία του προφίλ μου και σας παραθέτω μερικά παραδείγματα πιο κάτω:

Ετοιμάστε μια φωτογραφία και καλή διασκέδαση!

Οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες σε ολόκληρη την Ιταλία και την ώρα της ομαδικής κηδείας σταμάτησε κάθε δραστηριότητα. Τα καταστήματα κατέβασαν τα ρολά, οι τροχονόμοι δεν φορούσαν σήμερα τα φωτεινά τους τζάκετ…

Πέντε ημέρες μετά το σεισμό τα σωστικά συνεργεία συνεχίζουν την έρευνες, όμως πλέον δεν υπάρχει ελπίδα για επιζώντες. Τη νύχτα οι διασώστες ανέσυραν νεκρή μία 53χρονη γυναίκα και την έφηβη κόρη της.

Τα θύματα του καταστροφικού σεισμού των 6,3 Ρίχτερ έχουν φθάσει πλέον τα 289, ανάμεσά τους τουλάχιστον 20 παιδιά. Ορισμένα από τα θύματα έχουν ήδη ταφεί σε ιδιωτικές τελετές.

Ο σεισμός προκάλεσε την καταστροφή περισσότερων από 10.000 κτιρίων, αφήνοντας 29.000 ανθρώπους δίχως στέγη να αναζητούν προσωρινό κατάλυμα στους 31 καταυλισμούς που έχουν στηθεί γύρω από τη Λ’ Ακουιλα και σε ξενοδοχεία της Πεσκάρα που έχει μισθώσει η ιταλική κυβέρνηση.

Από την εφημερίδα “Το βήμα”

Φωτογραφία: (Filippo Monteforte/AFP/Getty)

Κάθε φορά που γίνεται ένας σεισμός και τα κτίσματα καταρρέουν, καταρρέει και η ψυχή μου μαζί. Δεν είναι δυνατόν να πέφτουν κτίρια που σχεδιάστηκαν να είναι αντισεισμικά. Δεν είναι δυνατόν για να κερδίσει ο εργαλάβος ή η κατασκευαστική εταιρεία μερικά Ευρώ παραπάνω να δολοφονούν ανθρώπους με τέτοιον τρόπο. Γιατί περί δολοφονείας πρόκειται. Και δεν είναι, επίσης, δυνατόν μια ευνομούμενη και πολιτισμένη κοινωνία μιας σεισμογενούς περιοχής να μην εκπονεί κάποια στιγμή ένα σοβαρό σχέδιο για την αντικατάσταση των παλιών επικίνδυνων κτιρίων με καινούρια αντίστοιχα αντισεισμικά. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες σε τέτοια ζητήματα.

Δηλαδή, πότε πρέπει μια κοινωνία να συσπειρώνεται; Όταν έχει ήδη συμβεί η ολική καταστροφή; Δεν θα έπρεπε από πριν οι άνθρωποι να βοηθούσαν ο ένας τον άλλον, άλλοτε με ιδιωτική πρωτοβουλία και άλλοτε μέσα από προγράμματα της πολιτείας με σκοπό να προλαμβάνουν οποιαδήποτε καταστροφή;

Σκεφτείτε το. Ένα ζευγάρι με τα παιδιά του πλαγιάζουν το βράδυ για ύπνο όπως κάθε μέρα. Και μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα συμβαίνει ο σεισμός. Δεν προλαβαίνει κανείς να τιναχτεί από το κρεββάτι του. Βυθίζονται όλοι μέσα σε μια σούπα από χαλάσματα. Ποιός θα τους βγάλει από εκεί, ο χρόνος είναι περιορισμένος και η ζημιά ήδη έχει συμβεί. Ανασύρονται μετά από πολλές ώρες νεκροί. Κι αν κάποιος ζήσει, είναι καταραμένος, δεν θα ήθελε εκείνην την ώρα να ζήσει. Χωρίς τους αγαπημένους του ανθρώπους, με τον κόσμο του όλο γκρεμισμένο. Τι να την κάνεις τέτοια ώρα την συμπόνοια; Τι θα οφελήσει στην μετέπειτα διαλυμένη ζωή σου;

Η πρόληψη είναι αυτή που αξίζει. Όμως, για εμάς τα ανθρώπινα όντα που είμαστε ακόμα σε βιολογική εξέλιξη, η πρόληψη δεν έχει καμιά απολύτως αξία, παρά μόνο όταν το κακό ήδη έχει συμβεί. Τότε είναι που την επικαλούμαστε για να τη λησμονήσουμε αργότερα, γιατί έτσι είμαστε εμείς, ξεχνάμε. Βιολογικά αυτό είναι πολλές φορές απαραίτητο για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, να συνεχίσουμε την όποια ζωή μας. Ωστόσο η κοινωνία δεν πρέπει να ξεχνάει.

Αν είναι λοιπόν η πρόληψη τόσο σπουδαία και ταυτόχρονα τόσο αδιάφορη για εμάς τους ανθρώπους, τι είναι αυτό που μπορεί να την αναδείξει; Είναι ο επιστημονικός κόσμος. Οι γιατροί για την πρόληψη των ασθενειών, οι δάσκαλοι και οι παιδαγωγοί για την ψυχική υγεία των μικρών παιδιών, οι διατροφολόγοι για την καλή διατροφή, οι μηχανικοί για την τεχνολογία κ.ο.κ.

Για τα κτίσματα υπεύθυνοι είμαστε κυρίως εμείς οι μηχανικοί. Για τη σταθερότητά τους φροντίζουν οι συνάδερφοι Πολιτικοί μηχανικοί, ενώ για τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις είμαστε υπεύθυνοι εμείς οι ηλεκτρολόγοι μηχανικοί μαζί με τους μηχανολόγους μηχανικούς. Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι.

Ως προς τον πολεοδομικό σχεδιασμό και τα κτίρια εντός σχεδίου αρμόδιος οργανισμός για τον έλεγχο σωστής κατασκευής και τήρησης των νόμων είναι η πολεοδομία. Αυτή μαζί με τους μηχανικούς. Μεγάλη ευθύνη έχουν επίσης και οι κατασκευαστικές εταιρείες που επεμβαίνουν στην κρίση και την εργασία των μηχανικών υπέρ του κέρδους και κατά της ισχυρής κατασκευής. Το αποτέλεσμα είναι οι κατασκευές σήμερα να σχεδιάζονται και να κτίζονται με βαθμό αντισεισμικής ασφαλείας οριακά πριν καταρρεύσουν. Ίσα-ισα να είναι στο νόμιμο όριο που επιτρέπει να πάρουν άδεια από την πολεοδομία και ίσα-ίσα στον οριακό βαθμό που τις επιτρέπει να μην καταρρεύσουν από τους συνηθισμένους σεισμούς. Έτσι όμως, ένα ελάττωμα στην κατασκευή, μια κακοτεχνία, είναι ικανές να μειώσουν αυτόν τον βαθμό και μετά από κάποιο χρονικό σημείο η κατασκευή να μην βρίσκεται πλέον μέσα στα αντισεισμικό όρια.

Μια κατασκευή που χτίζεται ακριβώς στο όριο καταρρευσής της αναπόφευκτα μετά από κάποια χρόνια θα είναι εκτός ορίων ασφαλείας. Αν χτιστεί με ένα μεγαλύτερο αντισεισμικό συντελεστή ή βαθμό ασφαλείας, τότε και μετά από πενήντα ή εκατό χρόνια θα δύναται να είναι ασφαλής. Οι σημερινές καινούριες κατασκευές είναι επικίνδυνες. Όχι σήμερα. Σίγουρα όμως μετά από τριάντα χρόνια οι περισσότερες θα είναι. Γιατί στη χώρα μας έχουμε δυνατούς και απρόβλεπτους σεισμούς – ποιός περίμενε να γίνει το 1995 σεισμός στα Γρεβενά; Κι όμως εμείς οι μηχανικοί, δουλοπάροικοι ενός παγκόσμιου κερδοσκοπικού συστήματος σε συνδυασμό με τις διεφθαρμένες πολεοδομίες σκάβουμε από τώρα τους τάφους για χιλιάδες συνανθρώπους μας. Παραδομένοι στην ματαιότητα, ντροπιασμένοι από τις επιλογές μας, αλλοτριωμένοι πέρα από την πραγματικό μας σκοπό να βελτιώνουμε τις συνθήκες ζωής, υποταγμένοι στο κέρδος, χωρίς επίγνωση του σπουδαίου ρόλου μας για την κοινωνία, δεχόμαστε την παρανομία και δεν προτάσουμε χαρακτήρα και προσωπικότητα απέναντι στο εύκαιρο κέρδος.

Για να λέγεσαι Μηχανικός δεν είναι αρκετό να έχεις τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες. Πρέπει να έχεις και τόλμη, χαρακτήρα, αφοσίωση και αγάπη για τη δουλεία σου και την κοινωνία, να οραματίζεσαι ότι μπορείς να βελτιώσεις τις ζωές των ανθρώπων με τα έργα σου. Δεν φτάνει ένα πτυχίο και μια εγγραφή στο τεχνικό επιμελητήριο.

Όσοι από εμας κλείνουμε τα μάτια, αυτοεξαπατώμενοι ότι τίποτα καλά δεν θα συμβεί είμαστε λάθος. Αύριο, μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια τίποτα δεν μας εγγυάται ότι και το δικό μας παιδί, το παιδί του διευθυντή της κατασκευαστικής εταιρείας, το παιδί του υπάλληλου της πολεοδομίας που λαδώνεται, το παιδί του εργολάβου, το παιδί του συνάδερφου μηχανικού, δεν θα βρεθεί σε μια ελαττωματική κατασκευή. Πως θα νιώσουμε τότε;

Η καρδιά της Λ’ Ακουίλα είναι και δικιά μας καρδιά. Πέθανε ένα ελληνόπουλο εκεί. Και άλλοι εκατοντάδες συνανθρωποί μας. Ο καημός και ο σπαραγμός δεν έχουν σύνορα. Και τώρα εμείς οι μηχανικοί θα πούμε ότι δεν πρέπει να ξαναχτιστούν χάλια κτίρια. Οι πολεοδόμοι και οι δήμαρχοι θα σκεφτούν ότι είναι καιρός να εκπονίσουν ένα σοβαρό σχέδιο αντικατάστασης των παλιών κτιρίων και να το τηρήσουν αυστηρά, η κοινωνία θα πει ότι ποτέ πια δεν πρέπει να ξανασυμβεί αυτό. Οι περισσότεροι από εμάς θα ξεχάσουν. Ας είναι. Ο πολιτισμός φτιάχνεται πετραδάκι-πετραδάκι και όχι σε μια μέρα.

Τουλάχιστον ο καθένας κατά τη διάρκεια της εργασίας του ας έχει στον νου του την προσωπική του ευθύνη.

This song says, no matter who you are, no matter where do you go in your life, at some point you gonna need somebody to stand by you!

Oh yeah, my darling, stand by me
No matter how much money you got, all the friends you got,
You’re gonna need somebody, to stand by you
When the night has come. And the land is dark
And that moon is the only light we’ll see
No I won’t be afraid, no I won’t shed one tear
Just as long as you people come and stand by me
And darlin’, darlin’, stand by me, oh stand by me
Oh stand, stand, stand by me
Come on stand by me
When the sky that we look upon
When she tumble and fall
Oh the mountains they should crumble into the sea
I won’t cry, I won’t cry, no I won’t shed a tear
Just as long as you stand, stand by me
So darlin’, darlin’, stand by me, oh stand by me
Please stand, stand by me, stand by me
Oh baby baby,
Darlin’, darlin’, stand by me, oh stand by me
So darlin’, darlin’, stand, oh stand, oh stand, stand by me,
Come on stand by me
Stand, oh won’t you stand, oh stand, stand by me, stand by me,
When the night has come, and the land is dark,
And the moon is the only light we’ll see,
I won’t be afraid, I won’t be afraid,
Not as long, not as long as you stand by me.

StumbleUpon is the best way to discover the things you like on the web!

Πόσες φορές έχουμε ανοίξει τον browser και αφού έχουμε δει τα email μας, έχουμε μπει στις συνηθισμένες αγαπημένες μας σελίδες, φτάνουμε στο σημείο να κολλήσουμε και αναρωτιώμαστε “τώρα τι άλλο να δω”;

Πόσες φορές βαριόμαστε και θα θέλαμε να βλέπαμε καινούριες ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες, αλλά δεν έχουμε τη διάθεση να εξετάσουμε, κάτι που είναι χρονοβόρο, τα εκατοντάδες link που μας προτείνονται μέσα από άλλα link, άλλων link των link, ώ link; 

Κι όμως, τίποτα δεν έχουμε δει… Το Internet είναι μια αχανής ζούγκλα σελίδων που ολοένα και μεγαλώνει με εκθετικούς ρυθμούς. Και όπως έχει χρήσιμες σελίδες, έχει και πολύ “σαβούρα”, μη ενδιαφέρον υλικό που επαναλαμβάνεται και μας κάνει να βαριόμαστε.

Αν δεν γνωρίζετε το STUMBLE UPON, τότε ετοιμαστείτε να αλλάξετε την εικόνα εικόνα που είχατε για το Internet για πάντα! Έχουμε συνηθίσει τα site κοινωνικής δικτύωσης τύπου facebook ή τις υπηρεσίες τύπου e-mail, chatting κλπ., αλλά στην ουσία το σύνολο ατόμων με τα οποία επικοινωνούμε μέσα από αυτές τις σελίδες είναι ήδη γνωστά και είναι δικής μας επιλογής. Το STUMBLE UPON καταργεί αυτά τα όρια. Πρόκειται για μια διαφορετική υπηρεσία με μια κοινότητα 7 εκατομμυρίων χρηστών που συνεχώς αυξάνεται και τα οποία διαμοιράζονται μεταξύ τους ενδιαφέροντες ιστοσελίδες και όχι μόνο. 

Χρησιμοποιώ την υπηρεσία εδώ και δύο χρόνια και δεν έχω βρει ακόμα καλύτερη στο είδος της. Και αν είναι να βρω μια άλλη καλύτερη, είμαι πεπεισμένος ότι πρώτα θα την βρω μέσα από το STUMBLEUPON. Τι είναι όμως αυτό που το κάνει τόσο δημοφιλές και αξιαγάπητο;

Μάλλον πρέπει να είναι το γεγονός ότι είναι τρομερά απλό και άμεσο στη χρήση του. Πατάς ένα κουμπί (θα εξηγήσω πιο κάτω ποιο είναι αυτό) και ο browser (firefox, opera, ie) φορτώνει μια τυχαία ιστοσελίδα που έχει προτείνει κάποιος άλλος χρήστης του STUMBLEUPON. Αν δεν μας αρέσει, ξαναπατάμε αμέσως το κουμπί. Πριν καλά-καλά το έχουμε καταλάβει θα έχουμε μετά από λίγο σίγουρα μια ιστοσελίδα που θα μας αρέσει. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει λίστα επιλογών από προτιμήσεις ιστοσελίδων (π.χ. ιστοσελίδες μόδας κλπ.) απ’ όπου προεπιλέγουμε.

Στην ουσία η υπηρεσία φορτώνεται σαν πρόσθετο (add-on) στον firefox. Πηγαίνουμε στην ιστοσελίδα των πρόσθετων και αναζητούμε το STUMBLEUPON. Μπορείτε να το βρείτε εδω. Η εγκατάστασή του θα μας προσθέσει μια καινούρια μπάρα στον firefox πιο κάτω από τη γραμμή εισαγωγής διευθύνσεων. Μέσω της μπάρας δημιουργούμε ένα λογαριασμό χρήστη. Όταν τελειώσει η διαδικασία και αφού επιλέξουμε αρχικά τα είδη ιστοσελίδων που μας ενδιαφέρουν, εντελώς αριστερά πάνω στην μπάρα θα δούμε το κουμπί Stumble!.

Πατώντας το αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια της αναζήτησης! Περισσότερες πληροφορίες θα βρούμε στην παρακάτω ιστοσελίδα.

Προσοχή: Οφείλω σε αυτό το σημείο να προειδοποιήσω τον μελλοντικό χρήστη ότι το StumbleUpon είναι πάρα πολύ εθιστικό τον πρώτο καιρό μετά την εγκατάστασή του!

a Patrick Hughes short film

Το Ludwigsburg βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βόρεια της Στουτγκάρδης.

View Larger Map

Τα κτίρια του κεντρικού σταθμού τραίνων και λεωφορείων.

Όλο το κέντρο έχει πολύ όμορφα κτίρια, βαμμένα σε διάφορα χρώματα.

Η κεντρική εκκλησία στο κέντρο της πόλης.

Κι άλλα υπέροχα κτίρια.

Κάποιοι από τους πολλούς παιδότοπους στο κέντρο της πόλης.

Παντού, σε κάθε δρόμο υπάρχει και ποδηλατόδρομος!

Το όριο ταχύτητας είναι 30 χιλιόμετρα την ώρα και όλοι οι οδηγοί το τηρούν. Όταν κάποιος επιχειρήσει να διαβεί μια διάβαση ζέβρα (ή και έτσι απλά τον δρόμο) τα αυτοκίνητα σταματούν. Όμως, δεν είναι μόνο οι οδηγοί, αλλά είναι και οι πεζοί που έχουν κυκλοφοριακή παιδεία. Δείχνουν από πολύ πριν την πρόθεσή τους και τηρούν πλήρως τον Κ.Ο.Κ. που για την Γερμανία είναι πολύ αυστηρός. Δεν είναι περίεργο που ακόμα και ο πιο ποζεράς ξένος οδηγός στη Γερμανία γίνεται αρνάκι του Θεού (αλλά μόνο εκεί).

Πρόσεξα και μια αμερικανιά. Υπάρχει ένα χαμπουργκεράδικο όπου παίρνεις την παραγγελία σου με το αυτοκίνητο. Στην ουσία κάνεις έναν κύκλο. Στην αρχή του κάνεις την παραγγελία φωνητικά και στο τέλος του παραλαμβάνεις το φάστ φούντ(άρισμα).

Ας έρθουμε και στα παράξενα για εμάς τους Έλληνες… Η Γερμανία είναι μια ασφαλής χώρα με μικρή σχετικά εγκληματικότητα. Επίσης, οι πολίτες της μαθαίνουν από μικρά παιδιά να υπακούν τους νόμους και να είναι συνεπείς και οργανωμένοι. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που τα σχολεία τους δεν έχουν ούτε ένα κάγκελο, παρά μερικές πινακίδες που ανακοινώνουν ότι παρακάτω είναι χώρος σχολείου και δεν πρέπει να εισέρχονται πολίτες χωρίς συγκεκριμένο λόγο ή σκοπό. Δείτε για παράδειγμα ένα σχολικό συγκρότημα ακριβώς στο κέντρο της πόλης.

Τέλος, μου άρεσε ένα μεγάλο εργοτάξιο στο κέντρο της πόλης. Απ’ ότι κατάλαβα χτίζεται το κεντρικό γήπεδο μπάσκετ και άλλες συνοδευτικές εγκαταστάσεις μαζί.

Αυτή είναι η είσοδος στο εργοτάξιο για τους εργαζόμενους, όπου υπάρχει θυρωρός.

Όλοι οι εργαζόμενοι φοράνε κράνος και λαμβάνουν όλα τα προστατευτικά μέτρα που απαιτούνται για την προστασία τους. Και κάτι, επίσης, διαφορετικό από την Ελλάδα: Περιμετρικά του εργοταξίου δεν μπαίνουν φράκτες που να εμποδίζουν τους πολίτες να βλέπουν τι συμβαίνει μέσα στο εργοτάξιο. Υπάρχει απλός συρμάτινος φράκτης και τίποτε άλλο. Ο κάθε πολίτης μπορεί να δει τι συμβαίνει μέσα στο εργοτάξιο, όπως και κάθε εργαζόμενος σε αυτό μπορεί να δει έξω και να μην νοιώθει σαν να είναι σε φυλακή.

Το Markgroeningen είναι ένα χωριό 10.000 κατοίκων στη νοτιοδυτική Γερμανία το οποίο βρίσκεται κοντά στην πρωτεύουσα του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, την Στουτγάρδη.
Τα κτίρια του είναι και αυτά πολύ παλιά (κοντά στο 1200 μ.Χ.).

View Larger Map

Εδώ βλέπουμε έναν από τους πολλούς παιδότοπους του χωριού, κάτι που το συναντάει κανείς παντού σ’ όλην τη Γερμανία.

Τα κτίρια του κέντρου έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λόγω της παλαιότητάς τους και της χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής τους. Κύριο χαρακτηριστικό στην κατασκευή, το ξύλο. Δεν θυμίζει κάτι από Άνω Πόλη;

Επόμενος σταθμός στην άνοδο για τις Κάτω Χώρες είναι η Γερμανία.

Τέλη Μάρτη επισκέφτηκα το Schwaebisch Hall. Μικρή μεσαιωνική πόλη, 36.000 κατοίκων στη νοτιοδυτική Γερμανία, στη Βάδη-Βυρτεμβέργη.

View Larger Map

Το κέντρο της πόλης είναι πλακόστρωτο και δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων μέσα σε αυτό. Γενικά η πόλη είναι όπως όλες οι γερμανικές πόλεις, μικρές ή μεγάλες: σαν χωριό!

Η μέρα ήταν βροχερή και δεν τράβηξα αρκετές φωτογραφίες που ήθελα από το ποτάμι που διασχίζει το κέντρο της πόλης και από άλλα πολύ ενδιαφέροντα σημεία. Δεν πειράζει, κάποια στιγμή στο μέλλον θα επανέλθω με καλύτερο υλικό.

Εκείνο που έχει παραμείνει όμορφο στη Θεσσαλονίκη είναι η παραλία της. Χαρακτηριστική για όλους εμάς που τη ζήσαμε και τη φωτογραφήσαμε.

Η Κυριακή 15 Μαρτίου ήταν η τελευταία Κυριακή στην πόλη. Από εδώ και πέρα αποφάσισα να ζήσω στο εξωτερικό, κυρίως λόγω της πολιτικής αστάθειας που υπάρχει στη χώρα. Είναι αδύνατο να προκόψει κάποιος νέος σ’ αυτήν τη χώρα. Βαρέθηκα το ελληνικό κράτος, τη διαφθορά και την κοροϊδία. Φεύγω για ένα σοβαρό κράτος που θα με σέβεται και θα το σέβομαι.

Δευτέρα 17:00, σταθμός τρένων Θεσσαλονίκης. Αποχώρηση για Βελιγράδι και από εκεί για Ζάγκρεμπ. Ταξίδι 26 ωρών, ωστόσο άξιζε τον κόπο.
Στον σταθμό ήρθαν να με αποχαιρετήσουν (για την ακρίβεια να βεβαιωθούν ότι φεύγω για να το γλεντήσουν μετά τα παλιόπαιδα) ο Νικός και ο Θοδωρής. Ο τελευταίος μας κέρασε καφεδάκι. Στεναχωρήθηκα. Είναι δύσκολο να αποχαιρετάς τόσο καλούς φίλους, γονείς και πόσα άλλα αγαπημένα πρόσωπα, αλλά και τι να κάνεις… Μακάρι να μας πάνε όλα καλά και να ξαναείμαστε κάποτε όλοι μαζί στην ίδια πόλη!

Στο Βελιγράδι έφτασα 8:30 ώρα Ελλάδος. Εκεί συνάντησα έναν Σέρβο και μιλήσαμε αρκετή ώρα. Μου είπε για τη Χώρα του. Γύρω στα 35ο ευρώ ο μισθός εκεί με τα ενοίκια ακριβά και τη ζωή δύσκολη. Λυπήθηκα για αυτήν τη χώρα. Το βλέπεις παντού. Τα κτίρια πρέπει να έχουν μείνει έτσι όπως ήταν πριν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δεν έχουν καθόλου συντηρηθεί από τότε. Τα αυτοκίνητα και τα μέσα μεταφοράς είναι παλιά. Αντιλαμβάνεσαι τη φτώχια και τις δυσκολίες αμέσως μόλις πατήσεις το πόδι σου εκεί. Αλλά οι Σέρβοι φαίνονται να αντέχουν, κάτι σαν τη δικιά μας κατάρα να παραληρούμε νεκροζώντανοι μέσα στο ναύαγιο του κοινωνικού συστήματός μας. Βαλκάνια. Δεν είναι παίξε-γέλασε, είναι κάτι άλλο. Οι τιμές στο Βελιγράδι ήταν πολύ καλές. Ένα ευρώ είναι περίπου 100 δινάρια. Ο καφές κοστίζει περίπου 100 δινάρια. Τσίχλες, γαριδάκια, κρακεράκια, σοκολάτες είναι στη μισή τιμή σε σχέση με την Ελλάδα. Αναχώρησα γύρω στις 11:30 ώρα Ελλάδος για το Ζάγκρεπ.

Έφτασα εκεί γύρω στις 19:30 ώρα Ελλάδος. Ήρθε ο Βασίλης και με πήγε για φαγητό. Στο Ζάγκρεπ το φαγητό είναι φθηνότερο από την Ελλάδα. Με 25 κούνα (κόυνα που σε κούναγε…) παραγγέλνεις μια πίτσα γίγας (1 ευρώ = 7.3 κούνα) ή ένα ολοκληρωμένο πιάτο φαγητού. Οι μισθοί είναι κοντά στα 600 ευρώ τον μήνα απ’ ότι άκουσα. Με πήγε το βράδυ στο ξενοδοχείο που διαμένει.
Την Τετάρτη γύρισα λίγο τους δρόμους και τις πλατείες. Ευρωπαϊκη, αριστοκρατική πόλη. Αυστροουγγρικές επηρροές. Μεγάλοι δρόμοι, πάρκα και πλατείες. Ησυχία στον δρόμο. Πουθενά διπλοπαρκάρισμα ή κυκλοφορική συμφόρηση. Ποδηλατόδρομοι παντού. Στη διασταύρωση ζέβρα τα αυτοκίνητα σταματούν για να διαβείς τον δρόμο. Δεν υπάρχει μετρό, επειδή δεν είναι αναγκαίο. Υπάρχει τραμ που σε πηγαίνει πολύ γρήγορα στον προορισμό σου. Οι δρόμοι είναι καθαροί, ντρέπεσαι να τους λερώσεις. Από την άλλη μπορώ να παραδεκτώ ότι έπαθα πλάκα με το σουλούπι των κροατών. Άνδρες-Γυναίκες σε κάθε ηλικία είναι ψιλόλιγνοι, και αυτό το εννοώ. Απίστευτο πράγμα. Έψαχνα να βρω κάποιον να “¨ελληνίζει” λίγο και δεν μπορούσα. Λες και όταν ήταν όλοι τους μικροί έπεσαν στο καζάνι με τον ζωμό αδυνατίσματος. Μάλλον είναι τα γονίδια, ίσως και η αθλητική παιδεία τους ή και το ότι δεν έχουν μανία με ταβέρνες…
Παρακάτω είναι μερικές φωτογραφίες από τους δρόμους του Ζάγκρεμπ.

Στο κέντρο υπάρχει μεγάλη λαϊκή αγορά (υπαίθρια και κλειστή), όπου μπορεί κάποιος να αγοράσει κάθε λογής λαχανικά, φρούτα, τοπικά προϊόντα ΠΟΠ, φρέσκα ψάρια από την Αδριατική (με φοβερή ποικιλία και καλές τιμές), αλλαντικά, κρέατα, ψωμιά, τυροκομικά, λουλούδια και πόσα άλλα…

Στο Ζάγκρεμπ υπάρχουν δεκάδες μεγάλα πάρκα, όπου οι πολίτες μπορούν να κάνουν περιπάτους, να παίξουν και να αθληθούν.

Και λίγες φωτογραφίες από τους δρόμους του Ζάγκρεμπ τη νύχτα.

Αυτό που μου άρεσε, επίσης, πάρα πολύ από την πόλη είναι η τεχνητή λίμνη Jarun στο Ζάγκρεμπ. Βρίσκεται στα όρια της πόλης και απέχει μόνο δεκαπέντε λεπτά από το κέντρο με ποδήλατο. Είναι πολύ μεγάλη, ενώ περιμετρικά της υπάρχουν αχανείς εκτάσεις γρασιδιού. Υπάρχει στη μέση ένα μικρό νησάκι και στα νερά της κολυμπούν κύκνοι, πάπιες και άλλα πουλιά. Εκεί είδα κωπηλάτες να προπονούνται, ποδηλάτες, δρομείς και πόσους άλλους πολίτες να αθλούνται. Γονείς έρχονται με τα παιδιά τους. Άλλοι κάνουν έναν ήρεμο, γαλήνιο περίπατο στις όχθες της. Το καλοκαίρι κάποιοι βουτούν στα νερά της και κολυμπούν. Ένα πραγματικό διαμάντι στην πόλη. Έχει και ωραία καφέ εκεί. Να σημειώσω ότι ένα καπουτσίνο εκεί, σε πολύ ωραίο και προσεγμένο περιβάλλον μαγαζιού, κοστίζει γύρω στο 1 ευρώ και 30 λεπτά. Αν ήταν Θεσσαλονίκη θα κόστιζε τουλάχιστον πέντε ευρώ.

Ενώ είχα προγραμματίσει να φύγω νωρίτερα, τελικά έμεινα και την Κυριακή στο Ζάγκρεμπ. Ο Βασίλης νοίκιασε αυτοκίνητο και μαζί με ένα άλλο παιδί, τον Ανδρέα, επισκεφτήκαμε το φυσικό πάρκο του Plitvicka jezera περίπου εκατό χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ζάγκρεμπ. Απίστευτη φυσική ομορφιά με έξι λίμνες και πολλούς καταρράκτες. Περπατήσαμε αρκετές ώρες πάνω στο χιόνι, σε απόκρημνα μονοπάτια και σε γέφυρες πάνω από το νερό. Πολύ καλή εμπειρία για τους κάθε γνήσιο φυσιοδίφη.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι παρ’ όλες τις ομορφιές της, οι άνθρωποι στην Κροατία αντιμετωπίζουν και αυτοί την οικονομική κρίση. Πάρα πολλοί είναι χρεωμένοι με δάνεια και πιστωτικές. Εκείνο που ελαφρύνει λίγο την κατάσταση είναι ότι αν και ο βασικός μισθός είναι περίπου αυτός που είναι στην Ελλάδα, το κόστος ζωής είναι πιο μικρό. Τα ενοίκια είναι κοντά στα 25ο ευρώ, τα τρόφιμα είναι φθηνά και το κράτος παρέχει βασικούς χώρους για άθληση και πολλές άλλες δραστηριότητες, οι οποίες στην Ελλάδα πρέπει είναι κάποιος πλούσιος για να τις απολαύσει (π.χ. αθλητισμός).
Να σημειώσω ότι η Κροατία είναι ένα από τα καλύτερα τουριστικά κράτη στην Ευρώπη, λόγω της Δαλματίας και των εκατοντάδων νησιών της.
Πάντως, ως προς τις υποδομές τους κράτους προς τους πολίτες η χώρα μας είναι πάρα πολύ πίσω, ίσως και τριάντα χρόνια. Σαν να συγκρίνει κανείς την Ευρώπη με την Ασία.

Γενικά, πέρασα πολύ καλά. Ο Βασίλης με φιλοξένησε, αρχοντικά μπορώ να ομολογήσω, με ξενάγησε και γενικά ήταν μια πολύ σούπερ παρέα (όχι μόνο για μένα). Σε ευχαριστώ πολύ Μπίλια μου για όλα και καλή αντάμωση να έχουμε ξανά.