Posts

Πρόκειται για ένα ακραίο και παράνομο “σπορ” που “ευδοκιμεί” στη Ρωσία, την Ινδία, την ανατολική Ασία, τη Νότια Αφρική, την Ιαπωνία, τη λατινική Αμερική και άλλες χώρες του αναπτυγμένου και του τρίτου κόσμου. Σε μικρό βαθμό συμβαίνει και στον “αναπτυγμένο κόσμο”.

Αρκετοί νέοι, κυρίως κάτω των 25 ετών, ρισκάρουν με αυτόν τον τρόπο τη ζωή τους, ίσως για να ξεφύγουν την πλήξη και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Η υψηλή ανεργία, ο μικρός αναλογικά με τον πληθυσμό αριθμός των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η πληθυσμιακή ανισορροπία των δύο φύλων και αρκετά ακόμα αίτια τροφοδοτούν τις ρίζες αυτού του φαινομένου.

Πάρα πολλοί από αυτούς τους νέους χάνουν τη ζωή τους ή τη σωματική τους ακεραιότητα. Τα περισσότερα περιστατικά αφορούν στην ηλεκτροπληξία με τα καλώδια υψηλής τάσης, πτώσεις από το τρένο και συντριβή του σώματος μεταξύ του τρένου και της πλατφόρμας του σταθμού.

Το “σπορ” αυτό φαίνεται να ήταν δημοφιλές στη Γερμανία τη δεκαετία του ’80 (κυρίως στον αστικό σιδηρόδρομο, ονομάζονταν S-Bahn Surfing), αλλά σύντομα υποκαταστάθηκε από άλλα λιγότερο επικίνδυνα χόμπι, όπως το γκράφιτι στα τρένα.

Το παρακάτω βίντεο είναι από την Ινδία. Σίγουρα το παιδί που προβάλλεται εκεί έχει ταλέντο, αλλά έτσι ρισκάρει τη ζωή του. Στον δυτικό κόσμο θα είχε καταπιαστεί με κάποιο σπορ. Ή ίσως τα άλλα προβλήματα του δυτικού κόσμου να μην του έδιναν την ευκαιρία να ασχοληθεί με τίποτα τελικά.

Ακόμα ένα βίντεο, ρεπορτάζ για το φαινόμενο στη Ρωσία:

Εξίσου επικίνδυνο είναι και αυτό που κάνουν τα παιδιά στην Νότια Αφρική. Τα καλώδια των γραμμών έχουν μερικές χιλιάδες βολτ και αν κάποιος τα ακουμπήσει μπορεί να χάσει τη ζωή του ακαριαία.

Ας μην φανταστεί όμως ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει και στον “αναπτυγμένο” κόσμο. Το “σπορ” λαμβάνει χώρα και στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και στις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Μάλιστα στις ΗΠΑ ολοένα και αυξάνεται, ενώ στο Λονδίνο, εκεί όπου υπάρχει το αντίστοιχο “Tube Surfing” στο μετρό, έχει ξεκινήσει μια καμπάνια ενημέρωσης σχετικά με το πρόβλημα. Στη Γερμανία υπάρχει η ιστορία του Trainrider, ενός νέου που σέρφαρε με το πιο γρήγορο τρένο της Γερμανίας, το ICE, το 2005. Στο παρακάτω βίντεο-ρεπορτάζ, εξιστορεί το πώς το έκανε και το πώς σκέφτεται.

Ένας νεαρός έκανε Train surfing in Amsterdam. Όχι στα τρένα, αλλά σε ένα τραμ της πόλης (συγκεκριμένα στο πεντάρι από το Amstelveen, το οποίο είναι το παλιότερο μοντέλο και ενδείκνυται για αυτόν τον σκοπό). Φυσικά, η αστυνομία τον πήρε είδηση και τον “μπαγλάρωσε”.

Παρόλα αυτά, το παρακάτω βίντεο είναι μια εύθυμη ματιά στο φαινόμενο σχετικά με τη Γερμανία:

Περισσότερες πληροφορίες:
Train surfing – Wikipedia, the free encyclopedia
Daily News: India rail officials slam treacherous ‘train surfing’ trend; clip of deadly stunt goes viral
Squidoo: Train Surfing
Going Underground’s Blog: The cost of Tube Surfing
The Age, Australia: Hunt on for ‘stupid’ train-surfing teens

Μια εξαιρετική ομιλία του Barry Schwartz στο TED. Μας μιλάει για όλα αυτά που τείνουμε να χάσουμε όταν αγνοούμε το σωστό και το ηθικό στη ζωή μας. Μερικές φορές η παράκαμψη των κανόνων με γνώμονα το “ανθρώπινο” και το “σωστό” μπορεί να βελτιώσει την εργασία και τη ζωή μας.

Ο Μπάρι Σγουάρτζ κάνει παθιασμένη έκκληση για “πρακτική σοφία” σαν αντίδοτο σε μια κοινωνία στα όρια της παράνοιας λόγω της γραφειοκρατίας. Παρουσιάζει με σθένος περιπτώσεις που οι νόμοι μας προδίδουν, μιλά για τα κίνητρα που καταλήγουν σε φιάσκο και αναλύει πώς η πρακτική καθημερινή σοφία, μπορεί να μας βοηθήσει να ξαναχτίσουμε τον κόσμο μας.

Δείτε την παρουσίαση με ελληνικούς υπότιτλους.

Πηγή: http://www.ted.com/talks/barry_schwartz_on_our_loss_of_wisdom.html

Μερικά πολύ ενδιαφέροντα θέματα και εντυπώσεις από το Ίντερνετ:

Αν θέλετε να ελέγξετε τα Cookies της Google που υπάρχουν στον υπολογιστή σας, μπείτε στο παρακάτω link:

http://www.google.com/ads/preferences/view

Μου άρεσε πολύ το παρακάτω απλού αλλά και όμορφου wallpaper σχετικά με την έναστρη νύχτα του Vincent Willem van Gogh. Δεν έχω βρει ακόμη τον καλλιτέχνη του, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ (γούστα είναι αυτά!):

http://digital-art-gallery.com/oid/20/1600x1071_5170_Starry_Night_2d_illustration_stars_night_picture_image_digital_art.jpg

Πολύ ενδιαφέρον έχει η παρακάτω ιστοσελίδα με τίτλο “where children sleep“. Μας δείχνει το μεγάλο χάσμα της εποχής μας. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας, όμως εμείς συνεχίζουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα…

http://helablog.com/2011/08/where-children-sleep/

Ωραίος και ο φίλος μας από την Αυστρία που φόρεσε ένα σουρωτήρι στο κεφάλι, βγήκε φωτογραφία και απαίτησε η φωτογραφία αυτή να μπει στο δίπλωμα οδήγησης. Τελικά “δικαιώθηκε”.

Με σουρωτήρι στο κεφάλι…στην άδεια οδήγησης

Για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχει και η “υγρή αναπνοή” ή αλλιώς liquid breathing στα αγγλικά. Πρόκειται για συνθήκες αναπνοής μέσα σε ειδικό υγρό, το οποίο αποτελείται από πολύπλοκα μόρια (Perfluorochemical (perfluorocarbon) molecules). Όσο τρελό κι αν ακούγεται είναι πέρα για πέρα αληθινό και ήδη λειτουργεί πολύ καλά σε πειραματόζωα. Μάλιστα, έχει δοκιμαστεί και σε μωρά που έχουν γεννηθεί πρόωρα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Liquid_breathing

Και μια και μιλάμε για μόρια, οι λάτρεις της χημείας μπορούν να απολαύσουν την παρακάτω ιστοσελίδα, όπου πάρα πολλές γνωστές ουσίες παρουσιάζονται σε 3D μορφή:

http://alteredqualia.com/canvasmol/

Η παρακάτω ιστοσελίδα του RSOE EDIS (Emergency and Disaster Service) ενημερώνεται συνεχώς και παρουσιάζει όλα τα πρόσφατα σημαντικά γεγονότα στον πλανήτη. Σεισμοί, ηφαίστεια, τσουνάμι, μετεωρίτες που πλησίασαν τη γη, τροπικά φαινόμενα, μαζικές εξαφανίσεις ειδών, πρόσφατα ατυχήματα, βιολογικές καταστροφές και άλλα… Όλα τα δεδομένα μέσα σε μια ιστοσελίδα.

http://hisz.rsoe.hu/alertmap/index2.php?smp&lang=eng

Καλή ενημέρωση!

Βενετία, καθεδρικός ναός Αγίου Μάρκου.

http://www.360venezia.com/blogpano/sanmarconotte.swf
Πληροφορίες από το wikipedia.

Το κολοσσαίο στη Ρώμη.

http://www.world-heritage-tour.org/europe/italy/roma/colosseum-overview/sphere-flash.html
Πληροφορίες από το wikipedia. 

Άλλες τοποθεσίες από το http://www.world-heritage-tour.org.

 http://www.world-heritage-tour.org/earth/map.html

Το Παπικό παρεκκλήσιο του Βατικανού (Καπέλα Σιξτίνα).

http://www.vatican.va/various/cappelle/sistina_vr/index.html
Πληροφορίες στο wikipedia για τον Μιχαήλ Άγγελο.

Στο παρακάτω βίντεο ο Dan Pink, αναλυτής καριέρας, μας δίνει μια ξεκάθαρη ιδέα για τον λάθος τρόπο με τον οποίο προσπαθούν οι επιχειρήσεις και οι μάνατζερ να κινητοποιήσουν σήμερα τους εργαζόμενους. Παρόλο που βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων σκέφτεται σαν να ήταν στις απαρχές της βιομηχανικής επανάστασης. Όλοι έχουμε λίγο-πολύ προσωπικές εμπειρίες σχετικά με αυτήν την τακτική.

Δείτε την παρακάτω διάλεξη με ελληνικούς υπότιτλους.

Symmetry from Everynone on Vimeo.

WORDS from Everynone on Vimeo.

Για όλους τους φίλους που έχουν ερωτήματα γύρω από τη μετανάστευση στην Ολλανδία (συν τις γειτονικές χώρες) υπενθυμίζω ότι υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, πολύ πριν αυτό το blog, το φόρουμ του Mofeu.eu. Ο δημιουργός και διαχειριστής του είναι ο Θοδωρής. Προσωπικά θα σας παρακαλούσα να απευθύνετε οποιαδήποτε ερώτησή σας έχετε εδώ απ’ ευθείας στο φόρουμ.
Ως προς την Ολλανδία, η κύρια υποσελίδα βρίσκεται εδώ:
http://www.mofeu.eu/forum/forumdisplay.php?f=59

Επιπλέον, πάρα πολλοί φίλοι και φίλες μου έχουν αποστείλει email, στα οποία αδυνατώ να απαντήσω λόγω του υπέρμετρου όγκου αλληλογραφίας. Και σε αυτήν την περίπτωση, θα τους παρακαλούσα να εγγραφούν στο φόρουμ και να απευθύνουν εκεί την ερώτησή τους. Πριν το κάνουν, όμως, θα τους προέτρεπα να ψάξουν λίγο στο φόρουμ, διότι πολλές από τις ερωτήσεις τους έχουν ήδη απαντηθεί εκεί, ενώ κάποιες άλλες στο παρόν blog.

Επίσης, σχετικά με το προηγούμενο ποστ  “Η σκληρή, σκοτεινή πλευρά της Ευρώπης”, ένας συνάδερφος μηχανικός εν’ ονόματι mikael ρώτησε για τις προοπτικές για μετανάστευση και κατά πόσο είναι σίγουρο ότι θα βρει κάποια εργασία. Παρακάτω, παραθέτω την απάντηση που του έδωσα στο φόρουμ (μια από τις πολλές απαντήσεις που έλαβε από τα μέλη του φόρουμ).

Το ποστ στο φόρουμ βρίσκεται εδώ: http://www.mofeu.eu/forum/showthread.php?t=7309

Φίλε mikael,

Χαίρομαι πολύ που διάβασες το άρθρο από το blog μου και απευθύνθηκες στο mofeu για να ρωτήσεις και την άποψη των άλλων φίλων του forum σχετικά με την περίπτωσή σου (η οποία προφανώς δεν διαφέρει από αυτήν τόσων άλλων νέων που ζουν στην Ελλάδα). Αυτό το forum είναι μια πολύ καλή επιλογή για να απευθύνεις την ερώτησή σου.

Θα ήθελα, πριν προχωρήσω, να τονίσω ότι αυτά που γράφω στο blog αποτελούν προσωπικές μου απόψεις, απόψεις δηλαδή ενός ατόμου, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Για να βρεις πηγές πληροφόρησης θα πρέπει να διαβάσεις αρκετά blogs, να ρωτήσεις πολλούς ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό, να ακούσεις πολλές, ποικίλες και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις και εντέλει να πάρεις τη μεγάλη απόφαση υπεύθυνα εσύ ο ίδιος. Μια πολύ καλή πηγή διαλόγου είναι και το mofeu, όπου πάρα πολλοί φίλοι εδώ μέσα μπορούν να εκφράσουν τη δική τους προσωπική άποψη, η οποία πολλές φορές είναι πολύτιμη και αρκετά χρήσιμη. Αυτό που προσπαθεί, πιστεύω, να σου προσφέρει ο καθένας μας είναι πρωτίστως μια άποψη για το πώς είναι τα πράγματα σύμφωνα με τα προσωπικά βιώματα και τις γνώσεις του και δευτερευόντως μια μικρή συμβουλή για τα επόμενα βήματά σου. Το πρώτο από αυτά τα δύο (η κατάσταση των πραγμάτων) είναι κάτι που μετά από αρκετό ψάξιμο, ερωτήματα και διασταυρώσεις στοιχείων μπορείς να το προσεγγίσεις και έτσι να έχεις μια μικρή γνώση έστω και εξ’ αποστάσεως. Το δεύτερο (το τι θα κάνεις) θέλει πολύ δουλειά και είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση (και απόφαση). Ως προς αυτά που γράφω στο blog μου και αναφέρεις πιο πάνω, θα σου συνιστούσα το εξής: Μην βασίζεσαι στις απόψεις αποκλειστικά ενός ατόμου από ένα blog. Ψάξε, ρώτα, άκου. Αλλά όταν έρθει η δική σου η στιγμή να αποφασίσεις να ξέρεις ότι η ευθύνη είναι αποκλειστικά δικιά σου.

Ως προς το πώς έχουν τα πράγματα στην Ολλανδία διαπιστώνω ότι δεν είναι έτσι όπως ήταν πριν δύο χρόνια. Στις περισσότερες δουλειές ζητούν πλέον τα ολλανδικά ως βασικό προσόν. Και πάρα πολλές δουλειές που προσλάμβαναν απευθείας προσωπικό, τώρα το κάνουν μέσω uitzendbureau. Γνωρίζω πάρα πολλές περιπτώσεις φίλων και γνωστών οι οποίοι ζουν ή ήρθαν αυτήν την χρονιά στην Ολλανδία και είτε ακόμα δεν έχουν ορθοποδήσει είτε το συμβόλαιό εργασίας τους δεν ανανεώθηκε (ο αντίστοιχος όρος για την απόλυση στην Ολλανδία) είτε κάνουν μια πρόχειρη δουλειά και ακόμα το παλεύουν. Κάποιοι άλλοι έφυγαν για την Αγγλία, τη Γερμανία ή ακόμα και πίσω στην Ελλάδα.

Να σημειώσω, επίσης, ότι η Ολλανδία είναι μια καλή χώρα να ζήσει κάποιος, αρκεί να το έχει πάρει απόφαση. Αρέσει σε πολύν κόσμο που έχει έρθει εδώ και αυτός είναι και ο λόγος που τη συνιστούν. Ακόμα και για προσωρινή εμπειρία, αξίζει κάποιος να ζήσει δύο-τρία χρόνια στη χώρα. Προσωπικά, δεν μπορώ να ζήσω στην Ολλανδία για πάντα λόγω της γερμανικής γλώσσας, το ότι τα αδέρφια μου ζουν και εργάζονται στη Γερμανία και μάλλον και λόγω του καιρού (και ίσως και για άλλους λόγους που μάλλον τώρα αγνοώ). Την Ολλανδία την προτιμώ σε σχέση με πολλές άλλες χώρες, τη σέβομαι, αλλά γνωρίζω από μέσα μου ότι το μέλλον μου είναι κάπου αλλού.

Αυτό που θέλω να περάσω από το blog μου τον τελευταίον καιρό, ως προσωπική άποψη πάντα, είναι ότι τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Η μετανάστευση (ή αλλιώς η ξενιτιά) δεν είναι περιπέτεια, παιχνίδι ή απλώς ένα πείραμα. Στην αρχή υπάρχει ο ενθουσιασμός για το καινούριο, η ελπίδα ότι κάτι καλύτερο μπορεί να χτιστεί. Μετά όμως από δύο, τρεις ή περισσότερους μήνες, αναλόγως με τον καθένα μας, τα πραγματικά προβλήματα αρχίζουν να γίνουν εμφανή και τότε αντιλαμβανόμαστε πώς και εδώ ή παραδίπλα τα πράγματα είναι το ίδιο (ή και περισσότερο) δύσκολα. Όλοι μας το έχουμε βιώσει αυτό εδώ στο εξωτερικό. Άλλοι προσαρμόστηκαν γρήγορα, ενώ άλλοι πήραν τον δρόμο της επιστροφής.

Και επειδή η κατάσταση στη χώρα μας είναι πολύ δύσκολη σήμερα προσπαθώ και εγώ με τη σειρά μου και τη δικά μου βιώματα να προτείνω κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει. Δεν θέλω όμως να χαρίσω φρούδες ελπίδες ή να γράψω κάτι έτσι απλώς για να το γράψω. Ούτε και θέλω να “κόψω τα πόδια” και τις ελπίδες κανενός. Αλλά δεν θέλω και να δω πολλούς φίλους από την Ελλάδα να έρθουν στο εξωτερικό και να “τυραννηθούν”. Γιατί “η ανάγκη είναι κακός σύμβουλος”.

Φίλε mikael, θα ήθελα να σου προτείνω το εξής:

Κοίταξε τις αγγελίες εργασίας στην Ολλανδία (και στην άλλη Ευρώπη) και δες τι ζητούν. Αν κατέχεις όλα ή σχεδόν όλα τα προσόντα που ζητούν, τότε δεν έχεις κάτι να φοβηθείς, έστω κι αν σου λείπουν τα ολλανδικά. Η ουσία είναι να είσαι αρκετά καταρτισμένος για να μπορείς να εργαστείς.

Αν ισχύει το παραπάνω:

1. Στείλε αιτήσεις για εργασία παντού. Αλλά μην βάλεις ελληνική διεύθυνση κατοικίας, αλλά μια ολλανδική και ένα ολλανδικό τηλέφωνο. Που θα τα βρεις αυτά; Κάνε ένα “ανιχνευτικό” ταξίδι πρώτα στην Ολλανδία και πάρε μια κάρτα SIM τηλεφώνου. Επίσης, ρώτα τη διεύθυνση κάποιου φίλου από την Ολλανδία και απλώς γράψε την πάνω στο βιογραφικό. Κανείς εργοδότης δεν πρόκειται να διερευνήσει σε βάθος που μένεις. Και αυτό μην το δεις σαν απάτη ή ψέμα, αφού στην ουσία θέλεις να μείνεις και να εργαστείς στην Ολλανδία και επειδή στην συντριπτική πλειοψηφία των βιογραφικών, όταν βλέπουν διεύθυνση κατοικίας εκτός Ολλανδία, το βιογραφικό απορρίπτεται.

2. Να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς σε μια συνέντευξη από τη στιγμή που θα στείλεις το βιογραφικό σου. Θεώρησε ότι ίσως χρειαστεί να πετάξεις με το αεροπλάνο ή να έρθεις οδικώς μέσα στην εβδομάδα για να παραβρεθείς στη συνέντευξη. Από τη στιγμή, όμως, που θα έρθεις να σκεφτείς ότι θα πρέπει και να μείνεις για κάποιον καιρό. Μια καλή φθηνή λύση μέχρι να βρεις είναι τα hostels, ενώ εκεί κοντά που μένω εγώ, στο Enschede, έχω βρει δωμάτια για να μείνει προσωρινά κάποιος.

Αν δεν είσαι καλά καταρτισμένος, τότε είναι πολύ πιο δύσκολο να πάρεις τη θέση. Υπάρχουν πολλοί εξειδικευμένοι Ολλανδοί που θα προτιμηθούν σε σχέση με εσένα. Θα σου πρότεινα, παρόλα αυτά, και να πάλι να προσπαθήσεις στέλνοντας βιογραφικά, διότι μπορεί και να είσαι τυχερός. Κάποιες φορές τα πράγματα είναι και θέμα συγκυριών.

Μην πτοείσαι αν δεν πάρεις απάντηση στις αιτήσεις σου αυτόν τον καιρό. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού τα τμήματα Human Resources (HR) των εταιριών υπολειτουργούν και μάλλον κανείς δεν θα σου απαντήσει άμεσα. Επίσης, μπορεί να τύχει να έχεις στείλει 300 βιογραφικά και να μην έχεις λάβει ούτε μια απάντηση και στο 301ο κάποιος εντέλει να σου απαντήσει. Αυτό είναι ένα γεγονός που πρέπει να το αναμένεις (και να το υπομένεις).

Η συνέντευξη είναι το σημείο-κλειδί πάνω στο οποίο θα πρέπει να ρίξεις το περισσότερο βάρος στις ενέργειές σου. Ακόμα, όμως, και να μην τα καταφέρεις σε αυτό το στάδιο, κάθε συνέντευξη είναι πολύτιμη αφού σου προσφέρει εμπειρία και σε προετοιμάζει καλύτερα για την επόμενη. Νομίζω ότι θα πρέπει να αναρτηθεί ένα σχετικό ποστ στο forum για τις συνεντεύξεις εργασίας όλων μας, ενώ έχω στο σκαρί ένα ποστ στο blog για τι πρέπει κάποιος να προσέξει.

Τέλος, το πιο σπουδαίο και σημαντικό απ’ όλα τα παραπάνω είναι το εξής: Θα σου πρότεινα να ρωτήσεις τον εαυτό σου τι κρύβεται πίσω από τη λέξη “Ολλανδία” για σένα προσωπικά. Με άλλα λόγια, είναι η τάση σου να φύγεις στο εξωτερικό, το κάτι διαφορετικό, η αντίδρασή σου για αυτά που δεν σου αρέσουν στην Ελλάδα, η ελπίδα ότι θα έχεις καλύτερη δουλειά ή κάτι που μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις; Για όλους μας αυτή η λέξη σημαίνει κάτι και αυτή είναι η πραγματική ουσία. Αν βρεις τι κρύβεται πίσω από τη λέξη, ίσως εντέλει να το κυνηγήσεις άμεσα και πιο στοχευμένα και πιο αποτελεσματικά. Και ίσως η λύση να βρίσκεται εκεί που δεν το φαντάζεσαι και ίσως και πολύ μακριά από την Ολλανδία.

Να σημειώσω ότι το φόρουμ είστε εσείς. Η δική σας συμμετοχή και προσοχή δίνει αξία και ποιότητα σε μια από τις πιο πολυπληθείς ομάδες διαλόγου και αλληλοϋποστήριξης σε σχέση με την Ολλανδία.

Αυτό που πολλοί από εμάς οραματίζονταν ως “η μεγάλη ενωμένη Ευρώπη” δυστυχώς ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Αν και υπήρξαν αρκετά βήματα στο παρελθόν, εντούτοις σχεδόν όλες οι κινήσεις των ηγετών της Ευρώπης κινήθηκαν αποκλειστικά προς την κατεύθυνση οικονομικών συμφερόντων. Και εδώ είναι η ουσία: Μια Ευρώπη που βασικός της στόχος είναι να αποτελέσει το αντίπαλο οικονομικό δέος για το δολάριο ή τα άλλα ισχυρά νομίσματα και η οποία δεν ενδιαφέρεται για την πρόοδο και την ευημερία των πολιτών της (και γιατί και όχι όλου του υπόλοιπου πλανήτη;) είναι μια Ευρώπη που αργά η γρήγορα θα καταρρεύσει. Και τα πρώτα σημάδια δεν έχουν αργήσει να εκδηλώνουν την παρουσία τους. Οι πολιτικές ηγεσίες αρχίζουν να δείχνουν τον πραγματικό, εγωιστικό και υπόδουλο στο χρήμα και τα ιδιοτελή συμφέροντα χαρακτήρα τους.

Δεν θα μακρηγορήσω με περισσότερες περιγραφές. Αναφέρω παρακάτω μερικά ενδεικτικά γεγονότα για να γίνει εμμέσως, πλην σαφώς, τι εννοώ.

Τα χρέη της Ευρώπης
Όπως έχω ήδη αναφέρει στο προηγούμενο άρθρο, η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα με χρέη παγκοσμίως. Η αλήθεια είναι ότι όλες οι χώρες στον κόσμο έχουν κρατικά χρέη και μάλιστα υπάρχουν χώρες με πολύ μεγαλύτερα χρέη από την Ελλάδα. Ειδικά στην Ευρώπη, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Σουηδία έχουν μεγάλα χρέη, για να μην αναφερθούμε και στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού, εκεί όπου οι ΗΠΑ έχουν ξεφύγει εντελώς. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το παγκόσμιο χρέος συνεχώς αυξάνεται, σύμφωνα με αυτό το διάγραμμα του economist: http://www.economist.com/content/global_debt_clock. Παρ’ όλα αυτά, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έπεσαν σαν λύκοι για να φάνε την Ελλάδα και τις υπόλοιπες μικρές χώρες με χρέη. Παίζονται πράγματι πολλά συμφέροντα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την Ευρώπη και το ευρώ.

Η διάσπαση της ελεύθερης διακίνησης εργαζομένων και οι απελάσεις πολιτών
Η Ευρώπη είναι ένα καζάνι που βράζει. Περίεργα και ολοένα περισσότερα εθνικιστικά και ρατσιστικά ρεύματα δημιουργούνται από χώρα σε χώρα. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και τους πολίτες για τα πραγματικά αίτια των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων. Ως εξιλαστήρια θύματα προσφέρονταν πάντα οι ξένοι μετανάστες, όμως τώρα τελευταία η μόδα έχει αλλάξει και το πταίσμα έχει μεταφερθεί στους Ευρωπαίους μετανάστες και στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Για την οικονομική ύφεση, για την εγκληματικότητα, για την ανεργία και για πολλά άλλα σοβαρά ζητήματα φταίνε οι Ευρωπαίοι μετανάστες. Τα ΜΜΕ χορεύουν και αυτά στον ίδιο ρυθμό. Έναν επικίνδυνο ρυθμό, όπως πολύ σωστά και εύστοχα παρατηρούν οι υγιείς πνευματικές δυνάμεις της εκάστοτε χώρας, όμως οι φωνές τους δεν επαρκούν για να αφυπνίσουν τις υπνωτιστικά υπόδουλες μάζες.
Μια πρώτη γεύση από αυτόν τον απερίγραπτο κλειστοφοβικό εγωισμό και τα ρατσιστικά ρεύματα που θυμίζουν την Ευρώπη πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, έχουν να μας επιδείξουν χωρίς ντροπή χώρες που θεωρούνταν πρότυπα πολιτισμού και ευμάρειας: Πρόκειται για την Ολλανδία, την Ελβετία και τη Δανία. Και σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες.

Ελβετία: Απέλαση ξένων για λόγους ποινικών αδικημάτων, ακόμα και αν έχουν την υπηκοότητα.
Η πρωτότυπη είδηση βρίσκεται εδώ: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15208502,00.html. Ακόμα και αν ένας νέος ξένης καταγωγής έχει γεννηθεί στη χώρα, έχει την υπηκοότητα, ομιλεί τη γλώσσα και νοιώθει Ελβετός, η πλειοψηφία των Ελβετών πολιτών θεωρεί ότι είναι “οικονομικά ασύμφορο” να τον κρατήσει στο κράτος και να προσφέρει επανένταξη. Είναι σαν τα σκουπίδια ή τα ελαττωματικά εξαρτήματα: Αν κάτι δεν μας κάνει, το πετάμε μακριά από εμάς. Μπορεί το πρόβλημα να έχει μετατεθεί κάπου αλλού, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το θέμα των πυρηνικών αποβλήτων. Και κάτι ακόμα: Αυτός ο άνθρωπος αποτελεί μέρος αυτής της κοινωνίας και το αδίκημα δεν μπορεί να θεωρηθεί 100% ασύνδετο με την τελευταία. Με το να διώχνει μια κοινωνία αυτόν τον άνθρωπο είναι σαν να αποποιείται τις ευθύνες της, σαν να θεωρεί τον εαυτό της “καθαρό” και τον νέο έναν αποδιοπομπαίο τράγο που ευθύνεται “εκ γενετής” για τις πράξεις του. Κι όμως, αυτό αναιρεί τη λογική ότι και η εκάστοτε κοινωνία έχει και αυτή ένα μερίδιο ευθύνης. Η ελβετική κοινωνία, αντί να το αποδεχτεί και να προσπαθήσει να το χειριστεί εσωτερικά, στην ουσία επιδεινώνει το πρόβλημα. Ο νέος άνθρωπος θα απελαθεί σε μια χώρα που στην πραγματικότητα, παρόλο που είναι η καταγωγή των γονέων του, δεν είναι η δικιά του πατρίδα και ίσως να βρεθεί στο περιθώριο ή μπλέξει με παράνομες ομάδες με σκοπό να επιβιώσει και να γίνει “αποδεκτός”.
Να σημειωθεί ότι ο παραπάνω νόμος αποτελεί μόνο ένα δείγμα από μια ευρύτερη ομάδα σχετικών άλλων νόμων που σκοπό έχουν να “προστατέψουν” την καθαρότητα του Ελβετικού συστήματος. Η δικιά μου πρόταση για να γίνει ακόμα καθαρότερο το ελβετικό σύστημα είναι να πάψουν να είναι μυστικά και κρυφά τα ονόματα καταθετών σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμού που αφορούν όλες τις ελβετικές τράπεζες.

Δανία: Επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στα σύνορα με τη Γερμανία.
Να ήταν με κάποια χώρα της μέσης Ανατολής, κάπως δικαιολογείται μια τέτοια απόφαση. Όμως, το να θεωρείς ότι έχεις συνοριακό πρόβλημα με τη Γερμανία, είναι πραγματικά απορίας άξιο. Η είδηση είναι εδώ: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15212361,00.html. Βέβαια, και η κυβέρνηση της Δανίας έχει μεγάλο θέμα με τους οικονομικούς μετανάστες της Ευρώπης και προσπαθεί να διώξει κόσμο πάση θυσία. Μπορεί οι Δανοί να φαίνονται καλοί άνθρωποι, από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορείς να πεις ότι αυτή η πράξη δείχνει εξωστρέφεια. Κάθε άλλο θα έλεγα.

Ολλανδία: Οι πρωτοπόροι του Ευρωπαϊκού εθνικισμού για τον 21ο αιώνα (μέχρι στιγμής).
Όσο και αν φαίνονται καλοί και ανοιχτοί άνθρωποι, οι Ολλανδοί έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στις προηγούμενες εκλογές, εκεί όπου σχεδόν ο ένας από τους τέσσερις Ολλανδούς ψήφισε το ακραίο ρατσιστικό και εθνικιστικό κόμμα PPV του Βίλτερς. Για όσους δεν τον θυμούνται, δείτε εδώ: http://news.pathfinder.gr/greece/politics/716661.html. Δεν θα ήταν υπερβολή αν ισχυριζόμασταν ότι οι απόψεις του είναι “αγαπητές” και σύμπνοιες με μια μεγάλη μερίδα του ολλανδικού λαού, ακόμα και ανθρώπων που δεν τον ψήφισαν. Το κόμμα του συμμετέχει στην ολλανδική κυβέρνηση συνασπισμού και έχει καταφέρει τις άλλες πλευρές πολύ σκληρά αντιμεταναστευτικά μέτρα. Όχι ότι δηλαδή τα άλλα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θα τα απέρριπταν…
Για παράδειγμα, πριν από έναν μήνα περίπου είδα αυτήν την είδηση και δεν την πολυπίστεψα: http://www.dutchnews.nl/news/archives/2011/07/plan_to_deport_jobless_poles_i.php. Λίγο πολύ, η είδηση λέει ότι η κυβέρνηση προωθεί απόφαση σχετικά με την απέλαση Ευρωπαίων πολιτών (από ανατολική και κεντρική Ευρώπη) οι οποίοι δεν έχουν εργασία, ασχέτως αν έχουν τρόπο να επιβιώσουν. Με λίγα λόγια αυτό σημαίνει: Είσαι Ευρωπαίος πολίτης και ήρθες να εργαστείς σε εμάς, όμως τώρα πια δεν έχεις δουλειά; Δεν μας ενδιαφέρει τι κάνεις και πώς τα καταφέρνεις και ζεις, θα σε απελάσουμε για το καλό της κοινωνίας μας (και όχι γιατί είμαστε ρατσιστές). Δεν μας ενδιαφέρει αν απολύθηκες χθες και σήμερα ψάχνεις για δουλειά ούτε αν το κόστος για να έρθεις και να εγκατασταθείς στην Ολλανδία δεν έχει ακόμα αποσβεστεί ή αν έχεις συγκεντρώσει αρκετά χρήματα για να ζήσεις ή αν έχεις ήδη εγκλιματιστεί στη χώρα και έχεις ήδη φίλους, ζωή και προσωπικά ενδιαφέροντα. Ουστ! (είναι για το καλό της κοινωνίας μας, για να μην παρεξηγηθούμε…).
Φυσικά δεν το πολυπίστεψα και μπήκα στην ιστοσελίδα του ολλανδικού υπουργείου. Η πρόταση είναι αλήθεια, γίνονται έντονες προσπάθειες να εφαρμοστεί από τις αρχές του νέου έτους και μάλιστα περιλαμβάνει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Βρίσκεται εδώ: Labour migration rules for EU citizens tightened up.Τα σχόλια είναι δικά σας.

Όσλο: Μια πρώτη προειδοποίηση για το τι πάει να συμβεί στην Ευρώπη.
Και πάνω που τα σκεφτόμουν όλα αυτά, ήρθε και το χτύπημα στο Όσλο. Δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη και δεν το θεωρώ άσχετο γεγονός. Είναι η σύγχρονη τάση μέσα στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα εθνικιστικά παιχνίδια δεν θα οδηγήσουν σε καλό. Ή μάλλον το γνωρίζουν, αλλά εθελοτυφλούν μπροστά στο χρήμα και στα συμφέροντα που προφανώς εξυπηρετούν. Γιατί τους λαούς τους, αποκλείεται να τους πρεσβεύουν.

Γερμανία: Οι Γερμανοί πολίτες μοιάζουν πραγματικά με πρόβατα.
Ένα σημαντικό ποσοστό των Γερμανών πολιτών που συναντώ καθημερινά μου έχουν μιλήσει τουλάχιστον μια φορά για το ελληνικό χρέος. Με ρωτούν από που κατάγομαι, και όταν τους λέω “Ελλάδα”, το πρόσωπό τους παίρνει ένα χαιρέκακο ύφος… Δεν κάθομαι να ασχοληθώ και πολύ μαζί τους. Ήδη, ασχολήθηκα αρκετά με τους Ολλανδούς πέρυσι και θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να χαλάς την ενέργειά σου στο να εξηγήσεις ένα τόσο πολύπλοκο θέμα όσο το ελληνικό χρέος στον Γερμανό, τη στιγμή που ακόμα και εσύ πασχίζεις να το αναλύσεις μέσα στο μυαλό σου. Φράσεις του τύπου “θα σας δώσουμε τα χρήματα μας” ή “εσείς κάθεστε και εμείς δουλεύουμε” θα μπορούσαν πολύ εύκολα να αποδυναμωθούν με μια μικρή προσπάθεια εσωτερικού διαλόγου πριν καν φτάσουν στο σημείο να ειπωθούν. Τι κι αν πεις στον Γερμανό ότι τα χρήματα που δίνονται στην Ελλάδα είναι δάνειο και όχι δωρεά. Ή ότι στη δουλειά στον ιδιωτικό τομέα ο Γερμανός θα επαναστατούσε με τις συνθήκες εργασίας. Ή ότι οι πολιτικοί της Γερμανίας και της Ελλάδας ανήκουν στην ίδια “φαμίλια”.
Υπάρχουν, πάντως, αρκετοί μορφωμένοι και καλλιεργημένοι Γερμανοί πολίτες που προσπαθούν να αφυπνίσουν τους συμπολίτες τους με σκοπό οι τελευταίοι να δουν ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά “ελληνικό”.
Από αρκετά άρθρα που έχω παρακολουθήσει τελευταία, μου άρεσε και ένα άρθρο του περιοδικού Der Spiegel (ο καθρέπτης), το οποίο είχα την τύχη να το βρω μεταφρασμένο στην παρακάτω ιστοσελίδα: http://dikaiopolis.gr/2011/06/23/germania-perikoph-xreous. Η πρωτότυπη δημοσίευση βρίσκεται εδώ: http://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/a-769052.html. Επίσης, για όσους γνωρίζουν γερμανικά, υπάρχει και αυτή η σελίδα με σκοπό την ενημέρωση των Γερμανών για την ελληνική κρίση: http://griechenland-krise.blogspot.com.
Οπότε, όταν κάποιος Γερμανός επιμένει τρελά να ξεδώσει με το γεγονός ότι η χώρα μου χρωστά, τον παραπέμπω κοφτά να ψάξει να βρει ποια είναι η χώρα που είχε ποτέ το μεγαλύτερο χρέος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κανείς μέχρι τώρα δεν έχει επιστρέψει για να μου δώσει την απάντηση. Περίεργο…

Η κατάσταση στην Ευρώπη για εμάς τους Έλληνες που μεταναστεύουμε.
Δυστυχώς, ο εθνικισμός είναι παντού, ακόμα και στη χώρα μας. Δεν εξαιρείται, βέβαια, καμιά χώρα της Ευρώπης λίγο-πολύ. Από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία έως και στην Ισπανία παίζεται ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι γεμάτο μπαρούτι που δεν θέλει και πολύ χρόνο για να εκραγεί. Πολλά σενάρια και υποθέσεις υπάρχουν για τους “εσωτερικούς” και “εξωγενείς” παράγοντες που πολώνουν την ατμόσφαιρα. Πολλά από αυτά είναι τόσο εμφανή που είναι δύσκολο να τα αντικρούσεις. Άλλα είναι θα έλεγα τραβηγμένα. Η ουσία είναι ότι για εμάς τους Έλληνες που μεταναστεύουμε τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα. Η χώρα μας μας διώχνει μακριά της, αφού δεν μπορείς πλέον να επιβιώσεις χωρίς δουλειά, ενώ η Ευρώπη μας δείχνει το πιο σκληρό και απεχθές της πρόσωπο, θυμίζοντάς μας πώς η κρίση αυτή δεν είναι απολύτως ελληνική. Ακόμα και κάπου να στεριώσει ο Έλληνας σήμερα, έχει να αντιμετωπίσει μαζί με τις υπόλοιπες δυσκολίες και την αποστροφή των υπόλοιπων Ευρωπαίων σαν να μην είναι και αυτός Ευρωπαίος, αλλά ο πιο κρυφός τους ρατσιστικός πόθος.
Το μεγαλύτερο κακό που έχει συμβεί την τελευταία χρονιά είναι η πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη. Δεν συνιστώ πλέον σε κανέναν νέο να επενδύσει χρήματα και οικονομίες για να έρθει στην Ολλανδία ή στη Γερμανία, εκτός και αν δεν έχει στον ήλιο μοίρα ή είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει και ξέρει σίγουρα τις δυνατότητές του. Ειδικά στην Ολλανδία, αν χάσει τη δουλειά του ίσως να πρέπει και να απελαθεί, ειδικά αν ισχύσει η πρόταση νόμου που αναφέρθηκε παραπάνω (και μάλλον θα ισχύσει γιατί βρίσκεται στην ιστοσελίδα του υπουργείου). Καλύτερα να ασχοληθεί προσωρινά με την ελληνική γεωργία και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες που έχει η χώρα μας εγκαταλείψει προ πολλού. Η Ευρώπη σιγά-σιγά κλείνει τις πόρτες της και δείχνει το πραγματικά φοβισμένο και ξενοφοβικό πρόσωπό της, ακόμα και για τους ίδιους τους λαούς της. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αύριο δεν θα βγει ένας νόμος που θα ορίζει την απέλασή του.
Ωστόσο οι καιροί ενδείκνυνται για πάλη και για αγώνες, για δραστηριοποίηση και επαγρύπνηση. Οφείλουμε να ελπίζουμε για το καλύτερο.

Τα είδα στο Διαδίκτυο και μου άρεσαν…

Toon Posers
Τα λόγια είναι περιττά. Τα παιδιά μεταφέρουν πολύ έξυπνα το στυλ του South Park στην ελληνική πραγματικότητα.

Η επίσημη σελίδα των παιδιών (Γεράσιμος Πιτταράς και Βαγγέλης Μάρκος) είναι εδώ: http://www.toonposers.blogspot.com

Μια καλή συνέντευξή τους βρίσκεται εδώ: justblog.gr

Mad TV
Πρόκειται για μια αμερικάνικη σειρά σκετς η οποία δανείστηκε το όνομά της από το περιοδικό Mad. Η σειρά ήταν πολύ δημοφιλής στην Αμερική. Να σημειωθεί ότι έπαιξε από το 1995 έως και το 2009. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/MADtv

Μπορείτε να πάρετε μια πρώτη γεύση εδώ: http://youtu.be/kTFZyl7hfBw. Δυστυχώς, το βίντεο δεν επιδέχεται ενσωμάτωση σε ιστοσελίδες.

Παρακάτω είναι μια παρωδία του Deal or no Deal.

Φάση έχει και η πάλη των γκάγκστερ. Ειδικά η ατάκα “This is wrong man, this is so wrong…” με τον τρόπο που προφέρεται είναι όλα τα λεφτά.

Το κλασσικό τους βίντεο στο διαδίκτυο είναι όταν ο Al Pacino και ο Robert De Niro πηγαίνουν για παγωτό.

Your bad self
Ακόμα μια ομάδα σκετς από την Ιρλανδία με πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς. Παρόλο που για να πιάσεις το νόημα των σκετς θα πρέπει να είσαι λίγο – πολύ μέσα στο πνεύμα της ιρλανδικής ζωής, ορισμένα σκετς τους είναι πολύ πετυχημένα.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.rte.ie/tv/christmas/yourbadself.html

Καλή ψυχαγωγία!

Επιστροφή στο ιστολόγιο μετά από αρκετόν καιρό. Εδώ και πέντε μήνες έχω μετακινηθεί στη Γερμανία. Έζησα περίπου τρεις μήνες στη νότια Γερμανία, ενώ αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι στο Gronau της Βεστφαλίας, πέντε χιλιόμετρα από τα ολλανδικά σύνορα. Κατοικώ δηλαδή στη Γερμανία, ενώ εργάζομαι στην Ολλανδία.
Πέρασα από αρκετές πόλεις της Γερμανίας και συνάντησα αρκετούς Έλληνες, Γερμανούς και μετανάστες άλλων χωρών, οι οποίοι μου έδωσαν αρκετές πληροφορίες γύρω από τη σημερινή κατάσταση στη Γερμανία.
Χωρίς να υπεισέλθω σε μακροσκελείς λεπτομέρειες οι οποίες θα μπορούσαν να κουράσουν τον αναγνώστη θα αναφερθώ σε μερικά γενικά συμπεράσματα σχετικά με αυτά που βίωσα στη Γερμανία και ενίοτε στην Ολλανδία όλον αυτόν τον καιρό.

Διάφορα στοιχεία για τη ζωή στη Γερμανία.
Η ζωή στη Γερμανία είναι περισσότερο “οικογενειακή” σε σχέση με την Ολλανδία, αλλά αυτό εξαρτάται πάντα από την πόλη και την περιοχή. Η βόρεια Γερμανία διαφέρει πολύ από τη νότια. Το ίδιο και η δυτική από την ανατολική. Μεταξύ αυτών των περιοχών υπάρχουν σημαντικές και εμφανείς διαφορές ως προς τη γεωγραφική μορφολογία, τον τρόπο ζωής, τους ανθρώπους, τους μισθούς, τον τρόπο ψυχαγωγίας, τη νοοτροπία και πολλά άλλα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν λαό και τους ανθρώπους του.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η Γερμανία δεν είναι μια απολύτως ενιαία χώρα, αλλά στην ουσία μια ομοσπονδία πολλών άλλων μικρών κρατιδίων, καθένα από τα οποία έχει τους δικούς του νόμους, το δικό του κοινοβούλιο, κυβέρνηση και πρωθυπουργό.

Γλώσσα.
Η κύρια γλώσσα είναι η γερμανική η οποία και χρησιμοποιείται παντού, ενώ τα αγγλικά δεν χρησιμοποιούνται τόσο όσο στην Ολλανδία. Θα έλεγα ότι προσομοιάζει περισσότερο με την Ελλάδα και τη χρήση των ελληνικών. Αν απευθυνθείς σε έναν άνθρωπο στον δρόμο για να τον ρωτήσεις κάτι στα αγγλικά, δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορεί να σου απαντήσει. Η εκμάθηση και η χρήση της γερμανικής γλώσσας είναι απαραίτητη για να μπορεί κάποιος να ζήσει στη Γερμανία. Και πάλι, όμως, αυτό εξαρτάται από τις περιοχές. Στην περιοχή που μένω, η χρήση της αγγλικής ενδείκνυται και διευκολύνει πολύ την καθημερινότητα. Το ίδιο και τα ολλανδικά. Στη νοτιοδυτική Γερμανία, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και την Ελβετία η χρήση της γαλλικής γλώσσας είναι και αυτή πολύτιμη αν κάποιος δεν γνωρίζει τα γερμανικά. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα πρέπει κανείς να μάθει την τοπική γλώσσα για να μπορεί κανείς να ζει και να εργάζεται στη Γερμανία, κάτι το οποίο ισχύει αντίστοιχα για όλες τις χώρες της βορειοδυτικής Ευρώπης.

Εργασιακές συνθήκες στη Γερμανία.
Από το 2002 και μετά έχουν τεθεί σε ισχύ μια σειρά ομοσπονδιακών νόμων σε σχέση με την εργασία, οι επονομαζόμενοι νόμοι Harz, οι οποίοι στην ουσία “ισοπέδωσαν” τις εργασιακές σχέσεις, τα δικαιώματα, τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας.  Το μεγαλύτερο πλήγμα επήλθε με την απελευθέρωσης της “δανειζόμενης εργασίας” (leiharbeit). Φορείς αυτής της αθλιότητας, γιατί μόνο αθλιότητα μπορεί να το αποκαλέσει κανείς, είναι τα “γραφεία ενοικίασης εργαζομένων”. Στη Γερμανία είναι τα λεγόμενα γραφεία leiharbeit, ενώ στην Ολλανδία τα γνωστά Uitzendbureaus. Αυτή η “κακόγουστη μόδα” έχει αρχίσει να επεκτείνεται σαν κακοήθες καρκίνωμα σε όλην την Ευρώπη. Ας μου συγχωρέσει ο αναγνώστης τους βαρείς χαρακτηρισμούς, ωστόσο δεν μπορώ να σκεφτώ αυτήν τη στιγμή κάτι άλλο που να μπορούσε να χαρακτηρίσει πιο καίρια αυτήν τη νοσηρή κατάσταση.
Τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά: Η αγορά εργασίας έχει κατακλυστεί κυρίως με αυτά τα γραφεία. Αγγελίες από εφημερίδες, ιστοσελίδες και άλλες πηγές αναζήτησης εργασίας απαρτίζονται κυρίως από τέτοιες αγγελίες. Ακόμα και ο ίδιος ο γερμανικός ΟΑΕΔ (Bundesagentur für Αrbeit) ακολουθεί μια επιθετική τακτική και παραπέμπει τους ανέργους σε τέτοια γραφεία. Εκεί ο “εργαζόμενος” υπογράφει με το γραφείο ένα αποτρόπαιο συμβόλαιο: Το γραφείο έχει το απόλυτο δικαίωμα να διαχειριστεί τον εργαζόμενο σαν να ήταν ο Τιραμόλα. Δικαιούται να τον στείλει σε οποιουσδήποτε εργοδότες θελήσει αυτό, οποιεσδήποτε ημέρες, οσεσδήποτε ώρες, όσες φορές απαιτηθεί από τους εργοδότες και σε οποιαδήποτε βάρδια μέσα στο εικοσιτετράωρο. Καθόλου σταθερό ωράριο, εργοδότες, χώρος εργασίας, συνάδερφοι. Τα περισσότερα γραφεία δεν πληρώνουν πλέον τα έξοδα μετακίνησης και απαιτούν από τους εργαζομένους να μετακινηθούν μόνοι τους στα σημεία εργασίας χωρίς να συνεισφέρουν στο κόστος. Η αργία της Κυριακής έχει καταργηθεί. Και σαν να μην φτάνει αυτό, το γραφείο πληρώνει τον εργαζόμενο με εξευτελιστικό μισθό. Η ομοσπονδία αυτών των γραφείων έχει υπογράψει με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ σύμβαση για τον κατώτατο μικτό μισθό ανά ώρα. Πρόκειται για το ιλιγγιώδες ποσό των 7,60 ευρώ την ώρα. Επαναλαμβάνω πως πρόκειται για μικτό μισθό. Ο καθαρός είναι γύρω στα 5 ευρώ την ώρα. Πληρωμή με την ώρα. Αυτό σημαίνει ότι το γραφείο, ανάλογα με το συμβόλαιο, μπορεί να σε απασχολήσει όσες ώρες θέλει αυτό την εβδομάδα και να σε πληρώσει σύμφωνα με τις ώρες που εργάστηκες. Κάτι σαν τους ωρομίσθιους καθηγητές στην Ελλάδα. Αυτός ο χαμηλός μισθός έχει επηρεάσει όλα τα είδη εργασίας στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μισθοί στη Γερμανία είναι πολύ πιο χαμηλοί σε σύγκριση με την Ολλανδία, την Αγγλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο. τη Γαλλία, την Ελβετία, την Αυστρία και τη Δανία. Οι μόνες χώρες που γειτονεύουν με τη Γερμανία και έχουν κατώτερους μισθούς είναι η Πολωνία και η Τσεχία.
Πρόκειται για καθαρή “εκπόρνευση” της εργασίας. Στη Γερμανία γίνεται περισσότερο εμφανής, επειδή αυτήν τη στιγμή υπάρχει υψηλή ανάπτυξη και όλα τα εργοστάσια δουλεύουν στο φουλ. Αυτά τα γραφεία ξεκίνησαν από τους Αγγλοσάξονες, πέρασαν από την Ολλανδία, επεκτάθηκαν στη Γερμανία και στις άλλες γειτονικές χώρες και αυτήν τη στιγμή έχουν εισβάλει εντελώς επιθετικά και στην Ελλάδα. Κανείς δεν είναι σίγουρος ότι μπορεί να τα αποφύγει πλέον. Όπως ανάφερα πιο πάνω, αν κάποιος μείνει χωρίς εργασία θα απευθυνθεί στον γερμανικό ΟΑΕΔ. Ο οργανισμός παράσχει κάτω από τις κατάλληλες προϋποθέσεις ένα μικρό χρηματικό επίδομα ίσα-ίσα για να επιβιώσει ο άνεργος αλλά παράλληλα τον υποχρεώνει να αποδεχθεί οποιαδήποτε εργασία του προταθεί, ακόμα και αν αυτή δεν έχει σχέση με αυτό που έκανε πριν, ακόμα και αν αυτή του διαλύει την προσωπική και οικογενειακή ζωή.
Επειδή όλα τα πάνω μπορεί να ακουστούν υπερβολικά, θα αναφέρω μια από τις πολλές περιπτώσεις εργαζόμενου που είδα στη Γερμανία: Μητέρα με δύο παιδιά. Δουλεύει τρεις εναλλασσόμενες βάρδιες. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στην εβδομάδα υποχρεούται για παράδειγμα να δουλέψει τη Δευτέρα από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 6:30 το πρωί (βραδινή βάρδια), την Τρίτη από τις 2 το μεσημέρι μέχρι τις 10:30 το βράδυ (απογευματινή βάρδια), την Τετάρτη υποχρεωτικό ρεπό, την Πέμπτη από τις 6 τα χαράματα έως και τις 2:30 το μεσημέρι, την Παρασκευή υποχρεωτικό ρεπό και το σαββατοκύριακο από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 6:30 το πρωί (βραδινή βάρδια). Όλα αυτά χωρίς να βάλουμε μέσα τις υπερωρίες. Χωρίς να σκεφτούμε ότι την επόμενη εβδομάδα πολύ πιθανόν θα έχει αλλάξει το πρόγραμμα, ίσως και ο εργοδότης και ο χώρος εργασίας. Η δουλειά: Βοηθός παραγωγής (Produktionshelfer), μπροστά σε λωρίδα παραγωγής σε εργοστάσιο. Η πιο συνηθισμένη εργασία μαζί με τον βοηθό αποθήκης. Το τωρινό εργοστάσιο βρίσκεται τριάντα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι. Έξοδα μετακίνησης δεν πληρώνονται. Στο τέλος του μήνα δεν συγκεντρώνονται περισσότερα από 800 ευρώ καθαρός μισθός. Πολλή κούραση, ανεπαρκής ύπνος, αρκετές χαμένες ώρες στη μετακίνηση, αποδιοργάνωση, έλλειψη οικογενειακού προγραμματισμού, ζωή γεμάτη με  συναισθήματα ανασφάλειας και έλλειψης σταθερότητας.
Οι εργαζόμενοι θεωρούνται “αναλώσιμοι” και “Β’ κατηγορίας”, παρόλο που τις περισσότερες φορές αποδίδουν το ίδιο ή και περισσότερο από τους αντίστοιχους “μόνιμους” συναδέρφους τους. Δεν έχουν εργασιακά δικαιώματα και οφείλουν να υπακούν πιστά τους αφέντες τους.
Οι Γερμανοί πολίτες έχουν ξυπνήσει και διαδηλώνουν έντονα για αυτό το θέμα. Απαιτούν να πάψει αυτό το “σύγχρονο δουλεμπόριο”, όπως το αποκαλούν, και παράλληλα να υπάρξει αύξηση όλων των μισθών. Απομένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι.


Μειονεκτήματα της Γερμανίας σε σχέση με την Ολλανδία
– Οι μισθοί είναι πιο χαμηλοί στη Γερμανία σε σχέση με την Ολλανδία.
– Η εργασία είναι περισσότερο εργοστασιακή στη Γερμανία με βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο. Αυτό υπάρχει και στην Ολλανδία, αλλά σε λίγο μικρότερο βαθμό.
– Ο νότος είναι περισσότερο συντηρητικός και οι άνθρωποι εκεί χρησιμοποιούν υπέρμετρα το αυτοκίνητο σε σχέση με το ποδήλατο. Σε αυτό συμβάλει και το γεωγραφικό ανάγλυφο εκεί, το οποίο είναι ορεινό με αρκετούς λόφους και δρόμους με απότομη κλίση.
– Στη Γερμανία τα γερμανικά είναι απαραίτητα. Στην Ολλανδία μπορεί κάποιος να βρει εργασίες με βάση τα αγγλικά. Αν και τον τελευταίο καιρό αυτό γίνεται ολοένα και δυσκολότερο.

Πλεονεκτήματα της Γερμανίας σε σχέση με την Ολλανδία.
– Η ζωή γενικά είναι περισσότερο φθηνή στη Γερμανία σε σχέση με την Ολλανδία. Τα τρόφιμα, τα είδη σπιτιού και ψυχαγωγίας είναι πολύ πιο φθηνά.
– Το ενοίκιο στη Γερμανία είναι φθηνότερο. Επίσης, με την προϋπόθεση ότι κάποιος εργάζεται μπορεί πολύ πιο εύκολα να αναζητήσει και να βρει σπίτι.
– Στη Γερμανία κατοικούν γύρω στους 350.000 Έλληνες. Το ελληνικό στοιχείο στις μεγάλες πόλεις είναι έντονο. Υπάρχουν ελληνικά σχολεία, κοινότητες και εκκλησίες.
– Η έντονη παρουσία των γερμανικών αναγκάζει και κινητοποιεί τους μετανάστες να μάθουν τη γλώσσα και να εγκλιματιστούν πιο σύντομα στις συνθήκες ζωής της χώρας. Η γερμανική γλώσσα ομιλείται επίσης στην Αυστρία και την Ελβετία, ενώ η γνώση της βελτιώνει σημαντικά την εικόνα ενός βιογραφικού εργασίας σε όλην τη δυτική Ευρώπη.
– Στο σύνολό τους, τα κοινωνικά επιδόματα στη Γερμανία είναι ελαφρώς πιο υψηλά σε σχέση με την Ολλανδία. Ειδικά το παιδικό επίδομα είναι μεγαλύτερο (γύρω στα 150 ευρώ τον μήνα ανά παιδί).
– Σε σχέση με την Ολλανδία, η Γερμανία έχει μεγαλύτερη πολιτική και κοινωνική πολυφωνία.

 Βέβαια, και οι δύο χώρες έχουν αρκετά κοινά στοιχεία, τόσο καλά όσο και το αντίθετο:
– Η φορολογία τους είναι υψηλή και πολλές φορές βαριά για τους πολίτες.
– Τα γραφεία ενοικίασης εργαζομένων δεσπόζουν στην αγορά εργασίας και έχουν την έμπρακτη υποστήριξη των εκάστοτε κυβερνήσεων.
– Υπάρχει μια στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια στην περίπτωση που κάποιος μείνει άνεργος ή δεν έχει εισόδημα.
– Αξιοπρεπής ασφάλιση υγείας.
– Οι πόλεις είναι ανθρώπινες με πάρκα και άλλες υποδομές που σέβονται τον πολίτη.
– Τα πανεπιστήμια τους βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο.
– Οι δήμοι έχουν προγράμματα εκμάθησης της γλώσσας.

Πάντως, αν κάποιος γνωρίζει καλά γερμανικά και έχει ένα καλό πτυχίο με προϋπηρεσία, δεν χάνει τίποτα να δοκιμάσει την αγορά εργασίας της Γερμανίας. Αν και θα συνιστούσα να δοκίμαζε πρώτα την Ελβετία ή την Αυστρία. Έχουν και καλύτερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Από την άλλη πλευρά, η ζωή για πολλούς ανθρώπους στη Γερμανία δεν είναι και τόσο ρόδινη, όπως παρουσιάζεται πολλές φορές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το παρακάτω άρθρο:
Ευάλωτοι στη φτώχεια οι Γερμανοί συνταξιούχοι

===============================================================

Χρήσιμες παραπομπές:
– Γλώσσες στη Γερμανία: http://en.wikipedia.org/wiki/Languages_of_Germany
– Νόμοι Harz: http://en.wikipedia.org/wiki/Hartz_concept
– Temporary work: http://en.wikipedia.org/wiki/Temporary_work
– Ενοικιαζόμενη εργασία (γερμανικά): http://de.wikipedia.org/wiki/Arbeitnehmer%C3%BCberlassung
– Ασφάλιση στη Γερμανία: http://www.toytowngermany.com/wiki/Health_insurance