Ακριβώς πριν τέσσερα χρόνια είχα γράψει ένα μικρό άρθρο για τους Στέρεο Νόβα και το πόσο συμπαθώ αυτό το συγκρότημα (http://www.3000meres.com/2009/05/3000.html). Έχουν παρέλθει τέσσερα χρόνια και ακόμη και σήμερα η ηλεκτρονική μουσική του Αντώνη Πι, του Μιχάλη Δέλτα και του Κωνσταντίνου Βήτα δεν παύει να με συντοφεύει στη ζωή μου και να παραμένει τόσο δροσερή όπως τότε που την πρωτοάκουσα.

Οι τρεις αυτοί καλοί φίλοι άρχισαν να παίζουν μουσική για τη φάση τους, δεν επιδίωκαν να γίνουν γνωστοί ή να κερδίσουν χρήματα απ’ αυτό. Η επιτυχία ήρθε απροσδόκητα, αλλά ακόμα και όταν είχαν γίνει δημοφιλείς δεν επιχείρησαν την εμπορευματοποίηση της, πέρα από την πώληση βινυλίων και CD. Δεν ξεπούλησαν την εικόνα τους και αυτό τους τιμά. Ένα καλό Tribute υπάρχει εδώ: http://www.lifo.gr/guests/viral/36338

Στο απώγειο της δόξας τους, το 1997, το συγκρότημα διαλύθηκε και τα παιδιά ακολούθησαν ο καθένας τους ξεχωριστές πορείες. Ο Αντώνης Πι έβγαλε το 2000 το άλμπουμ aLfa.P., ο Μιχάλης Δέλτα δημιούργησε και αυτός αρκετές πετυχημένες εργασίες (βλέπε εδώ: http://www.discogs.com/artist/Mikael+Delta), από τις οποίες μου άρεσε πάρα πολύ το χρώμα της ημέρας με την Τάνια Τσανακλίδου (ποιός δεν θυμάται το αξέχαστο “Μια αγάπη μικρή“;), ενώ τέλος ο Κωνσταντίνος Βήτα ξεχώρησε ακόμα περισσότερο μέσα από επιτυχημένες δημιουργίες και συνεργασίες που θυμίζουν περισσότερο Στέρεο Νόβα.

Αν δεν είχε εμφανιστεί στο εγχώριο καλλιτεχνικό προσκήνιο, θα έπρεπε να τον είχαμε εφεύρει. Πηγή: www.lifo.gr

Θα σταθώ εδώ στον τελευταίο. Όπως διάβασα στο περιοδικό Lifo, το οποίο έχει αφιερώσει πάρα πολλά αφιερώματα για τους Στέρεο Νόβα, “αν δεν είχε εμφανιστεί στο εγχώριο καλλιτεχνικό προσκήνιο, θα έπρεπε να τον είχαμε εφεύρει”. Προσωπικά, μου αρέσει ο Κωνσταντίνος Βήτα ως άνθρωπος, προσωπικότητα, μουσική. Ιδιαίτερα σεμνός και απλόχερα γνήσιος και αληθινός στο κοινό του, δεν επιδίωξε τη δόξα, αλλά το να αγαπάει και να χαίρεται ο κόσμος τη μουσική του. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να μεταδώσω μέσα από μερικές λέξεις στον αναγνώστη ποιός είναι ο Κωνσταντίνος Βήτα. Νομίζω ότι αξίζει κάποιος να παρακολουθήσει τη συνέντευξή του τον Μάιο του 2007 στην εκπομπή “Η ζωή είναι αλλού” για να σχηματίσει μια πρώτη άποψη.

Πριν έναν χρόνο περίπου είχε δώσει μια ακόμα συνέντευξη στο tospirto.net:

Λίγα βιογραφικά στοιχεία: Γεννήθηκε στη Μελβούρνη στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όπου και σπούδασε αρμονία, κλασική κιθάρα, Ιστορία της Τέχνης και ζωγραφική. Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη γραφιστική. Συνεργάστηκε ως γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά. Δημιούργησε τους Στέρεο Νόβα μαζί με τον Μιχάλη Δ. και τον Αντώνη Π. Το 1992 κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους και το 1996 το τελευταίο τους. Το 1994 άρχισε να αρθρογραφεί στο «01» του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου. Το 1998 έγραψε τραγούδια για την Πόπη Αστεριάδη και το 2001 για τη Δήμητρα Γαλάνη. Έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο (την Επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά του Πάνου Κούτρα, το Ιωάννα σ’ αγαπώ του Παντελή Παγουλάτου, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Αγέλαστος Πέτρα του Φίλιππου Κουτσαφτή κ.λπ.). Έγραψε μουσική για το θέατρο (τον Κλήρο του Μεσημεριού σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Μαυρομάτη, το Angel Baby σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη, το Καθαροί Πια σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, τα 2 και Μέσα του Δημήτρη Παπαϊωάννου κ.λπ.) Από το 1999 μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει εννιά προσωπικά άλμπουμ, πέρα από special πρότζεκτ, σάουντρακ και ειδικές εκδόσεις. Συμμετείχε στην καλλιτεχνική ομάδα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. Το 2009 εμφανίστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με το σύνολο εγχόρδων Dissonart Ensemble και με τη Λένα Πλάτωνος στο Κύτταρο. Το 2011 συνεργάστηκε με τις Marsheaux σε ένα τραγούδι του special πρότζεκτ του Rollascape. (πηγή LiFO)

Επίσης, σε μια συνέντευξή του στο LiFO τον Ιούνη του 2011 είχε δώσει τις εξής απαντήσεις:

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Δεν γνωρίζω ακριβώς , σαν κάτι να μου διαφεύγει εκεί.  
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Όταν ο ίδιος ο φόβος κερδίζει χώρο και με απομακρύνει απ την ζωή.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο; Ένα συγγενικό μου πρόσωπο.
Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι’ αυτό; Τον έχω προδώσει τον εαυτό μου πολλές φορές στην ζωή αυτή γι αυτό και μετανιώνω συνέχεια.
Για ποια προδοσία του εαυτού σας οικτίρετε τους άλλους; Για καμμία, όλα ήταν δικά μου λάθη.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεστε περισσότερο; Κανένα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα; Να τα κάνεις όλα όσο πιο απλά μπορείς, αλλά όχι απλούστερα.
Τι νοσταλγείτε περισσότερο; Δεν μου αρέσει η νοσταλγία.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Από το Κιάτο στο Δερβένι.
Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Την φιλοδοξία.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Η αφηρημάδα, κάποιες φορές.
Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον; Την αίσθηση του χιούμορ.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Την ανιδιοτέλεια.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Περπάτησε στη μέση του δρόμου.
Πότε κλάψατε για τελευταία φορά; Χθές.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα; Η ίδια η διασημότητα.
Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας; Θα προτιμούσα καμμία.
Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο σας; Αυτό που είναι μέσα μου.
Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας; Την άγνοια.
Πού θα θέλατε να ζείτε;Στην Αθήνα.
Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση; Να διαβάζω.
Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα; Σε κάποιον που αντιλαμβάνομαι ότι έχει ψυχικά προβλήματα.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εμφάνισή σας; Δεν ξέρω, νομίζω ότι εξωτερικά είμαι αυτό που είμαι εσωτερικά.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Για πολλά πράγματα που έκανα λάθος μέσα από την άγνοια μου.
Τι ή ποιον αγαπάτε περισσότερο στη ζωή σας; Τον Χριστό.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος; Στην μεταεφηβεία μου στην Μελβούρνη του 80.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Ο Όμηρος ,ο Πλάτων, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Βίκτωρ Ουγκώ, η Σύλβια Πλαθ.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; Ο Μπλεκ.
Άν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; Να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος , να μην πληγώνω τους άλλους.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία; Κάθε στιγμή που μπορώ και συνειδητοποιώ το λάθος μου.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλετε να είστε; Θα ήθελα να μην επιστρέψω.
Πηγή: www.lifo.gr

Κατά καιρούς έχει δώσει ποικίλες συνεντεύξεις σε πολλά άλλα περιοδικά. Μερικές από αυτές μπορεί ο αναγνώστης να τις αναζητήσειστις ιστοσελίδες στο τέλος αυτού του άρθρού ή απλώς γκουγκλάρωντας. Μερικά facts είναι τα παρακάτω:

  • Η Δήμητρα Γαλάνη, που συνεργάστηκε μαζί του στο άλμπουμ «Μετά» συμφωνεί ότι «από τη στιγμή που ξεκίνησε με τους Στέρεο Νόβα, αλλά και μετά, στη μοναχική του πορεία, πρότεινε ένα έργο εντελώς πρωτότυπο (δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο) κι εξαιρετικά ουσιώδες, μουσικά και στιχουργικά. Το ευχάριστο είναι ότι με τα χρόνια που περνούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν τη “γλώσσα” του και τον ακολουθούν». Πηγή: www.lifo.gr
  • Όπως εύγλωττα λέει και ο συνθέτης Γιώργος Κουμεντάκης, «υπάρχει ταυτόχρονα στη μουσική του και μια σκοτεινή υφή με εσωστρέφεια, που μας δίνει τη δύναμη να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και ν’ ανακαλύψουμε το φως που ασφυκτιά μέσα μας. Όταν ακούω τη μουσική του με καταλαμβάνει βαθιά η επιθυμία να του το ανταποδώσω με πληθώρα ευχών, για τον ίδιο και για την τέχνη του». Πηγή: www.lifo.gr
  • «Έχει προσδώσει στο σύγχρονο ηλεκτρικό-ηλεκτρονικό τραγούδι περίσσια ευαισθησία, γούστο, ελλειπτικότητα, φινέτσα», λέει η Λένα Πλάτωνος στη LifO για τον Κ. Βήτα. «Με τις συνθέσεις του, τη στιχουργική του και ιδίως με την ερμηνευτική του ικανότητα, πιστεύω ότι έχει σφραγίσει το τραγούδι μας, ένα τραγούδι που για την Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού της. Η φωνή του Κωνσταντίνου έχει “γράψει”, που λένε». Πηγή: www.lifo.gr
  • Λέει ο ίδιος: «…Με γοητεύουν οι άνθρωποι που έχουν αθώα μάτια. Μπορώ να τους χαζεύω ώρες. Οι πιο σπουδαίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει είναι οι φίλοι μου. Τους ακούω με προσοχή και τους θαυμάζω. Μου αρέσει πολύ όταν μου μαγειρεύουν ή όταν με κοιτάνε στα μάτια και μου λένε κάτι σοβαρό. Αυτό νομίζω πως είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στον κόσμο … Νομίζω ότι οι Στέρεο Νόβα ήταν σημαντικοί γιατί ήταν μια πολύ αγνή μπάντα. Οι φαν δεν είχαν να κάνουν με σούπερ σταρ ή τιβί σταρ χαζούς, ήταν μια μπάντα ακριβώς όπως και οι φαν της. Στις συναυλίες γινόμασταν ένα όλοι γιατί σκεφτόμασταν τα ίδια πράγματα, θέλαμε τα ίδια, ήμασταν το ίδιο μόνοι όλοι. Η μουσική μας και τα τραγούδια μας ήταν αθώα και επαναστατικά ταυτόχρονα, ήταν η αποθέωση της νεότητας. Είμαι πολύ περήφανος που ήμουν στους Στέρεο Νόβα. Και το ίδιο περήφανοι νιώθουν και αυτοί που μας άκουγαν, αυτοί που ήταν φίλοι μας». Πηγή: www.lifo.gr
  • Για την κρίση, λέει το εξής στο www.tospirto.net: «…είμαστε μέσα στην καρδιά της κρίσης και είναι δύσκολο να βγάζουμε συμπεράσματα με βεβαιότητα, τη στιγμή που βιώνουμε την κρίση. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς, κάθε μέρα είμαστε αντιμέτωποι με νέα δεδομένα, σε κάθε τομέα και οι ταχύτητες με τις οποίες συμβαίνουν οι αλλαγές, επηρεάζουν κι εμάς τους ίδιους. Σκεφτόμαστε και αντιδράμε πιο γρήγορα, αισθανόμαστε πιο συμπυκνωμένα, τρέχουμε αλαφιασμένοι να προλάβουμε χρόνους και καταστάσεις.  Ποιος ξέρει τι αποτελέσματα καλά ή κακά θα έχουν όλα αυτά στον άνθρωπο του μέλλοντος; Επειδή μου αρέσει να βλέπω τη θετική πλευρά και πιστεύω ότι μαθαίνουμε από τα λάθη και τον πόνο, θέλω να πιστεύω και τώρα, ότι θα βγουν πολλά καλά πράγματα.  Ίσως χρειαζόμασταν ένα σπρώξιμο για να ανοίξει η καρδιά μας, για να ρίξουμε ένα βλέμμα στον διπλανό, για να αναγνωρίσουμε λάθη. Σίγουρα είναι κατάλληλος καιρός για να κάνουμε κάποια ξεκαθαρίσματα μέσα μας, να ξαναδούμε τις επιλογές και τις προτεραιότητές μας. Να βγούμε από την άγνοια.  Κάτι καλό θα προκύψει.  Και τότε θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για το τι χάσαμε και τι κερδίσαμε».

Πιστεύω ότι ο τρόπος που βλέπει κάποια πράγματα αυτός ο καλλιτέχνης στη σύγχρονη ζωή και η ώριμη αυτοκριτική του θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ελληνική κοινωνία να ξεπεράσει πιο σύντομα την κρίση που αυτή διέρχεται. Το παρήγορο είναι ότι ότι υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας και όσο υπάρχουν αυτοί υπάρχει και βάση για βελτίωση.

Η καινούρια δισκογραφική δουλειά του (το 8ο προσωπικό άλμπουμ) είναι η “Αντήχηση”. Όπως, ο ίδιος το περιγράφει, “Η Αντήχηση μοιάζει με ένα γράμμα, ένα e-mail που στέλνεις σε ένα φίλο σου προσπαθώντας να του εξηγήσεις πώς περνάς αυτό τον καιρό. Είναι ένα ημερολόγιο με σκόρπιες σκέψεις, φευγαλέες εικόνες που μεταφέρουν τον απόηχο των πραγμάτων σήμερα “.

Πηγές – Συνεντεύξεις – Ενδιαφέρουσες Ιστοσελίδες